من خسرو پرویز هستم. پادشاه ایران عصر ساسانی. امروز برخی ایرانیان به سبب دوری از دانش و خرد، مرا ستایش و تقدیس می‌کنند. حال آنکه من یکی از منفورترین پادشاهان تاریخ ایران باستان بودم.

ننگ ابدی بر درندگانی که خود را آریایی و پیرو دین انسانیت می‌نامند، اما از کشته شدن زنان، کودکان و رزمندگان در غزه و لبنان خوشحالند.

هرودوت (Herodotus) مورخ یونانی می‌گوید: کوروش در آخرین نبرد خود، به طمع دست یافتن به ملکه ماساگت‌ها به سرزمین آنان تجاوز کرد.

ریشه باستانی نماد شیر و خورشید را در سرزمین‌های غیر ایرانی باید بجوییم. مثلاً در عراق باستان...

ابوریحان، محمد بن‌ احمد بیرونی خوارزمی (قرن 4-5 هجری)، دانشمند برجسته مسلمان ایرانی است. از او آثار بسیاری در ریاضیات، نجوم، دارو شناسی و جغرافیا به جا مانده است. لیکن او پیش از هر چیزی، یک عالم دینی و یک فقیه بود. ابوریحان معتقد بود که دین و سیاست باید عین هم باشند.

قانون‌نامه اورنَمّو (Ur-Nammu) کهن‌ترین قانون‌نامۀ شناخته شدۀ دنیا، حدود 4100 سال پیش، تحت نظر پادشاه سومِر تنظیم شد.