پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در سال 1973 میلادی، یعنی یک سال بعد از اینکه یک نوروفیزیولوژیست برجسته آکسفورد «W. Ritchie Russell»، مقاله‌ای در مجله پزشکی بریتانیا منتشر کرد و استدلالاتی آورد که برخی وضعیت‌های یوگا خطر ایجاد سکته مغزی دارد؛ «ویلیبالد ناگلر»، یک مرجع مشهور در زمینه توانبخشی ستون فقرات در کالج پزشکی دانشگاه کورنل، مقاله‌ای را در مورد یک اتفاق عجیب منتشر کرد. یک زن سالم 28 ساله هنگام انجام یک وضعیت یوگا به نام «چرخ» یا «کمان رو به بالا»، سکته کرد، که در آن، تمرین‌کننده به پشت دراز می‌کشد، سپس بدنش را به صورت یک قوس نیم‌دایره بالا می‌برد و روی دست‌ها و پاها متعادل می‌شود. یک مرحله میانی اغلب شامل بالا بردن تنه و قرار دادن تاج سر روی زمین است. این زن در حالی که روی سرش متعادل بود، گردنش خیلی به عقب خم شد.

این خانم ناگهان سردرد شدید ضربان‌دار را احساس کرد. او به سختی از جایش بلند شد و وقتی به او کمک شد تا در وضعیت ایستاده قرار بگیرد، قادر به راه رفتن بدون کمک نبود. زن به سرعت به بیمارستان منتقل شد. او هیچ حسی در سمت راست بدنش نداشت. دست و پای چپ او به دستورات او پاسخ بدی نمی‌دادند. چشمانش بی‌اختیار به سمت چپ نگاه می‌کرد و سمت چپ صورت او یک مردمک منقبض، افتادگی پلک فوقانی و بالا رفتن پلک پایین را نشان می‌داد. مجموعه‌ای از علائم معروف به «سندرم هورنر»، ناگلر گزارش داد که این زن نیز تمایل به افتادن به سمت چپ داشت.

پزشکان او دریافتند که شریان مهره‌ای چپ آن زن (که بین دو مهره اول گردنی قرار دارد)، به‌طور قابل‌ توجهی باریک شده و شریان‌های تغذیه‌کننده مخچه او دچار جابجایی شدید شده‌اند. با توجه به فقدان فناوری‌های تصویربرداری پیشرفته در آن زمان، یک عملیات اکتشافی برای درک واضح‌تر از آسیب‌های او انجام شد. جراحانی که جمجمه او را باز کردند متوجه شدند که نیمکره چپ مخچه او دچار نقص عمده در خون رسانی شده است که منجر به بافت مرده زیادی شده و این محل در خونریزی‌های ثانویه نفوذ می‌کند.

بیمار یک برنامه فشرده توانبخشی را آغاز کرد. ناگلر گزارش داد که دو سال بعد، او توانست «با یک راه رفتن گسترده» راه برود. اما بازوی چپ او همچنان سرگردان بود و چشم چپش همچنان سندرم هورنر را نشان می‌داد. ناگلر به این نتیجه رسید که چنین صدماتی، نادر به نظر می‌رسد اما به عنوان هشداری در مورد خطرات «بیش از حد کشش شدید گردن» عمل می‌کند. او خواستار احتیاط در توصیه چنین وضعیت‌هایی شد.[1]

به‌صورت قطعی نمی‌شود گفت هرکسی آسانای کمان رو به بالا را انجام دهد، حتماً دچار آسیب جسمی می‌شود اما موارد زیادی وجود دارد که علت آسیب جسمانی را انجام آساناهای یوگا ذکر کرده‌اند. از این‌رو باید به پرتوجویان و حتی مربیان یوگا آگاهی داد که در مواردی، یوگا موجب این آسیب‌ها شده است. درمانگری یوگا را هم نباید یک صفت دائمی برای یوگا ذکر کرد. یوگا نه تنها ورزش و درمانگر هر بیماری نیست، بلکه موجب آسیب و بیماری هم می‌شود.

پی‌نوشت:
[1]. سایت نیویورک تایمز، عنوان مقاله: چگونه یوگا می تواند بدن شما را خراب کند، 5 ژانویه 2012، B2n.ir/p03316
https://www.nytimes.com/2012/01/08/magazine/how-yoga-can-wreck-your-body...
محمد جواد نصیری