پایگاه جامع فرق؛ ادیان و مذاهب_ مسیحیان تبشیری ادعا  می‌کنند که دین (اسلام) در مورد تلاش انسان برای رسیدن به خداست، ولی مسیحیت در مورد فرود آمدن خدا به‌سوی انسان است. آنها این اشکال را در قالب این عبارات مطرح می‌کنند: «دین در مورد کاری است که بشر باید بکند، ولی مسیحیت در مورد کاری است که خدا کرده است". دین در مورد تلاش انسان برای رسیدن به خداست، ولی مسیحیت در مورد فرود آمدن خدا به‌سوی انسان است.» [1] این بحث اشاره به دکترین تجسد و فدا در مسیحت دارد. از نظر مسیحیان بعد از گناه آدم این گناه به همه بشریت به ارث رسید: «لهذا همچنان که به وساطت یک آدم گناه داخل جهان گردید و به گناه موت؛ و به این‌گونه موت بر همه مردم طاری گشت، از آنجا که همه گناه کردند.» [رومیان ۵: 12] لذا هیچ‌کس امکان نجات نداشت، از همین رو خدا لباس جسم پوشید و به روی زمین آمد و بر صلیب رفت تا نجات فراهم شود: «زیرا او را که گناه نشناخت، در راه ما گناه ساخت تا ما در وی عدالتِ خدا شویم» [دوم قرنتیان 5: 21] و «زیرا آنچه از شریعت محال بود، چون‌که به سبب جسم ضعیف بود، خدا پسر خود را در شبیه جسم گناه و برای گناه فرستاده، بر گناه در جسم فتوا داد.» [رومیان ۸ :3] ولی در سایر ادیان خدا بروی زمین نیامد تا انسان‌ها را نجات دهد!

در پاسخ باید گفت صرف‌نظر از صحت یا عدم صحت این ادعای کلیسا، این عمل در حقیقت، تحصیل حاصل بود. زیرا در اسلام خدا از ابتدا در نزد ما حضور داشت و از رگ گردن به انسان نزدیک‌تر است: «وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ(ق/16)؛ و ما از شاهرگ [انسان] به او نزدیک‌تریم.» لذا نزد انسان‌ها بود و نیاز به آمدن مجدد نداشت. علاوه اینکه در اسلام گناه آدم و حوا اصولاً به نسل آنها به ارث نرسید: « أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى (نجم/ 40)؛ كه هيچ بردارنده‏ اى بار گناه ديگرى را بر نمى دارد.» لذا  انسان‌ها بدون گناه زاده می‌شوند و برای ایشان از همان ابتدا امکان نجات فراهم می‌باشد و لذا نیازی نبود تا خدا لباس جسم بپوشد و به صلیب رود و قربانی شود تا بتواند انسان را نجات دهد. زیرا خدای اسلام بدون طی این مراحل، نجات را از ابتدا برای بشریت فراهم کرده بود. در مسیحیت ابتدا راه نجات با گناه اصلی مسدود می‌شود و سپس با واقعه تجسد و فدا امکان نجات میسر می‌شود. ولی در اسلام، راه نجات گشوده است و نیازی به طی این مقدمه نیست. ضمن اینکه طی همین مقدمه برای وصول به نجات نیز باز انحصار به مسیحیت ندارد و قبل از مسیح در سایر ادیان ابتدائی، پانزده خدا انسان دیگر برای نجات بشریت متجسد شدند و سپس به صلیب کشیده شدند.[2] لذا مسیحیت نمی‌تواند مدعی شود که تنها دینی است که خدا برای نجات بشر به‌سوی انسان آمده و با قربانی‌کردن خودش بشریت را نجات داده است.

پی‌نوشت:
 [1]. منبع مطالعات میدانی و رصد سخنان کشیشان جریان مسیحیت تبشیری
 [2]. Graves .Kersey,The World's Sixteen Crucified Savior