سؤال: آزادی در مسیحیت چگونه است؟

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از جنجال‌ برانگیزترین مفاهیمی که انسان با آن درگیر است، مفهوم آزادی است. همه می‌دانند که آزادی مطلق نه دست یافتنی و نه شدنی است، چرا که در بسیاری موارد آزادی فرد یا گروهی، باعث محدودیت فرد یا گروه می‌شود و از آنجایی‌ که انسان فقط منافع شخصی خود را در نظر دارد، لاجرم آزادی او نیز باید محدود شود و دادن چاقوی آزای مطلق، به دست چنین موجودی، تبعات جبران‌ ناپذیری را به همره خواهد داشت. تا اینجا دانستیم که آزادی باید حدی داشته باشد؛ لذا مکاتب الهی و بشری همه صحبت از حدود آزادی می‌زنند و هیچ‌کدام آزادی مطلق را تجویز نمی‌کنند.

مسیحیت نیز به‌عنوان دینی پر طرفدار در جهان که بیش از ۲۰۰۰۰ سال قدمت دارد، محدودیت‌هایی برای آزادی انسان وضع کرده است. علی‌رغم تبلیغات مسیحیت تبشیری مبنی بر آزادی‌ها فردی در مسیحیت، اما حقیقت گونه‌ای دیگر است. به‌طور کلی محورهای آزادی فردی را می‌توان در موارد زیر بیان و نظر مسیحیت را بررسی کرد:

آزادی روابط جنسی؛

عیسای مسیح  اعلام می‌کند که زنا انسان را نجس می‌سازد. [تی 15: 19-20] پولس نیز به مسیحیان غلاطیه می‌نویسد: «زناکاران وارث ملکوت خدا نمی‌شوند.» [غلاطیان 5 : 19-21]. پولس مسیحیان شهر قرنتس را از معاشرت با می‌گساران و زنانیان برحذر می‌دارد و دستور می‌دهد با زانیان و میگساران معاش مکنید؛ بلکه غذا هم مخورید. [اول قرنتينيان 5 : 11] و می‌گوید: «مرتكب گناهان جنسي نشويم چنان‌که بعضی از آنها مرتكب شدند و در عرض يک روز، بيست و سه هزار نفر از آنها مردند.» [اول قرنتيان 10:  8]
بنا بر آموزه‌های عهد جدید: «خواست خدا اين است كه شما پاک باشيد و از روابط جنسی نامشروع بپرهيزيد.» [اول تسالونيکيان 4:  3]؛ «فاسقان و زانيان را خدا داوری خواهد فرمود.» [عبرانیان باب 13]
همچنین در عهد جدید همسان با عهد عتیق همجنس‌بازان - چه فاعل و چه مفعول_ وارث پادشاهی خدا نخواهند شد.[ 1 قرنتیان 6: 9-10] ازدواج یا هر نوع هم آغوشی با همجنس ممنوع اعلام شده است. [روميان 1 :  27]

آزادی نگاه
مطابق انجیل سه  گناه اصلی شهوت جسم، شهوت چشم، و غرور زندگانی  است. [1 یوحنا 2: 16]... افراد چشم چران برده  گناه می‌باشند. [2 پطرس 2: 19] کتاب مقدس بیان می‌کند کسانی که در فکرشان مشتاق زیبایی زن دیگری می‌شوند، در آتش خواهد سوخت. [امثال سلیمان 6: 25 – 28]. مسیح ، مسیحیان را از نگاه شهوت آلود به جنس مخالف منع نموده است. عیسای مسیح (علیه‌السلام) می‌فرماید: «شنیده‌اید که گفته شده، ”زنا مکن.“ امّا من به شما می‌گویم، هر‌که با شهوت به زنی بنگرد، همان‌دم در دل خود با او زنا کرده است... اگر چشم راستت تو را بلغزاند قلعش کن و از خود دور انداز زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضای بدنت تباه گردد، از آنکه تمام بدنت در جهنم افکنده شود [ متی 5: 27-29] و مطابق عهد جدید اشخاصی که نگاه شهوت آلود به زنان دیگران دارند و بهره ای از نجات نخواهند داشت. [1 قرنتیان 6: 9]

آزادی پوشش
در فرهنگ کتاب مقدس زنان بُرقِع بودند‌ و چادر‌ می‌پوشیدند. [پیدایش 38 : 13- 19]  کتاب مقدس زنان  را از پوشیدن لباس مردانه نهی فرموده : «متاع‌ مرد بر زن‌ نباشد، و مرد لباس‌ زن‌ را نپوشد، زيرا هر كه‌ اين‌ را كند مكروه‌ يَهُوَه‌ خداي‌ توست‌.[ تثنیه5:22] خداوند زنان بی حجاب و حیا را مستوجب مجازات می‌داند و میفرماید: «از اين‌ جهت‌ كه‌ دختران‌ صهيون‌ متكبّرند و با گردن‌ افراشته‌ و غمزات‌ چشم‌ راه‌ می‌روند و به‌ ناز می‌خرامند و به‌ پای‌های‌ خويش‌ خلخال‌ها را به‌ صدا می‌آورند. بنابراين‌؛ خداوند  فرق‌ سر دختران‌ صهيون‌ را كَل‌ خواهد ساخت‌ و خداوند  عورت‌ ايشان‌ را برهنه‌ خواهد نمود. [اشعیا 3: 16- 26 ]

همچنین در کتاب مقدس بر لزوم عفاف تاکید شده است: «امّا بدن برای بی‌عفتی نیست، بلکه برای خداوند است... امّا کسی که مرتکب بی‌عفتی می‌شود، به‌خصوص نسبت به بدن خود گناه می‌کند...»[اول قرنتیان 6: 13-20] و ایشان را از پوشیدن لباس جذاب بر حذر داشته و می‌فرماید: «همچنين‌ زنان‌ خويشتن‌ را بيارايند به‌ لباس‌ مزيّن‌ به‌ حيا و پرهيز، نه‌ به‌ زلف‌ها و طلا و مرواريد و رخت‌ گران‌بها؛ بلكه‌ چنانكه‌ زنانی را می‌شايد كه‌ دعوی‌ دينداری‌ می‌كنند به‌ اعمال‌ صالحه‌» [اول تیموتائوس 2: 9-10] و دستور داده زنان در هنگام دعا و نیایش سرشان را بپوشانند: «امّا هر زنيی كه‌ سر برهنه‌ دعا يا نبوّت‌ كند، سر خود را رسوا می‌سازد.» [اول قرنتیان 11: 5]

در عهد جدید در باره لزوم پوشش سر در کتاب مقدس تاکید شده است: «اگر زنی سر خود را نمی‌پوشاند، پس اصلاً موهای خود را بچیند؛ و اگر برای زن شرم‌آور است که موهایش را بچیند یا بتراشد، پس باید سر خود را بپوشاند. مرد نباید سر خود را بپوشاند، زیرا او صورت و جلال خداست؛ امّا زن، جلالِ مرد است...از همین‌رو، و به‌خاطر فرشتگان، زن باید نشانی از اقتدار بر سر داشته باشد.»[اول قرنتیان 11: 7-10]

 مستی
گرچه سرو شراب به مقدار کم در مسیحیت گناه آلود نیست، اما مستی یکی از گناهان بزرگ در مسیحیت شمرده می‌شود و ایمان‌داران مسیحی باید از مستی و اعتیاد به الکل مطلقاً دوری نمایند. [افسسیان 5: 18] و [ اول قرنتیان 6: 12] پولس از مستی و عیاشی به عنوان دو عملی که از نفس سرچشمه می‌گیرد، می‌گوید که مستان و عیاشان وارث ملکوت خدا نمی‌شوند.[غلاطیان 5 : 19-21 ] و [اول قرنتیان 6: 9-10 ] یکی از خصوصیات نیکوی حضرت یحیی (علیه‌السلام) این بود که هرگز لب به شراب نیالود و از همین رو مورد ستایش اناجیل قرار گرفته است. [انجيل لوقا 1 : 14 ـ 16] سلیمان هم توصیه می‌کند حتی به شراب نگاه نکن، زیرا خواهد گزید و وای بر انها که دائم الخمر هستند.[امثال 23 : 30-32]

گرچه امروزه برخی از کلیسا های تبشیری برای جذب بالاتر برخی از بی بند و باری‌ها از جمله رقص مختلط و یا فرهنگ برهنگی در کلیسا و... را  رایج کردند ولی این بی‌بند و باری‌ها از نظر کتاب مقدس و مسیحیت مورد پذیرش نیست .