پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حکومت مهدوی نهایت آمال بشر و آرمان‌ شهری است که خردمندان عالم در آرزوی درکش به سر می برند. البته تحقق چنین آرمان شهری، افراد خدایی را هم می طلبد و تاریخ بشر تاکنون اثبات کرده انسان غیر معصوم، در نیل به تحقق عدالت تام و کامل ناکام بوده است. چه عادل حکومتی خواهد بود آنکه رهبرش امام و وزیرش پیامبری از انبیای بزرگ الهی باشد! حتی تصور این دوران کام خواننده را شیرین می کند، _چرا که گفته اند  وصف العیش، نصف العیش_ چه برسد به درک و زندگی در آن.

 در روایات فراوانی به نماز خواندن حضرت عیسی ( علیه السلام) به امامت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اشاره شده است. حضرت رسول( صلوات الله علیه و آله) می فرمایند: «سوگند به کسی که مرا به پیامبری برانگیخت، اگر از عمر دنیا جز روزی باقی نماند، خداوند آن روز را طولانی می گرداند تا فرزندم مهدی قیام کند. پس روح الله، عیسی بن مریم از آسمان فرود خواهد آمد و پشت سرش نماز خواهد گزارد و زمین با نور خداوندگارش درخشان خواهد شد. سلطنت او شرق و غرب را فرا می گیرد.»[1]

اما نقش حضرت عیسی (علیه السلام) در دوران ظهور هم قابل توجه است. طبق روایات، آن بزرگوار در مقام وزارت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ایفای نقش خواهند کرد. پیامبر اکرم ( صلوات الله علیه و آله) در این مورد می فرمایند: «در حضرت عیسی در مواجه با امام خود چنین می گوید:« ان عيسى يقول إنما بعثت وزيرا و لم أبعث أمي؛ همانا من برانگیخته شده ام تا وزیر و کمک کار شما باشم، نه امیر و فرمانده.»[2]

نبی مکرم اسلام در حدیث دیگری در مورد وزارت حضرت مسیح (علیه السلام) در دولت جهانی مهدوی می فرمایند: «عیسی مسیح در هنگام طلوع صبح فرود می آید، در حالی که در دستان او حربه ای است که با آن صلیب ها را می شکند، خوک ها را می کشد و اموال قائم (مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را ضبط و جمع آوری می کند. او وزیرِ امینِ قائم و حاجب و نائب اوست.»[3]

پی نوشت:
[1]. محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، نشر: مؤسسة الوفاء، چاپ 1403، ج 52، ص 57
[2]. شيخ حر عاملى‌، اثبات الهداة،  نشر: مؤسسة الأعلمي‌، چاپ: بيروت‌، چاپ: 1422 ق‌،ج 3، ص 613؛ سید ابن طاووس، ملاحم و الفتن، ص 83
[3]. سید اسمائیل طبرسی نوری، کفایه الموحدین، نشر: علیمه اسلامی، تهران، ج 3 ص 286