پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دو میراث گرانبهای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یعنی قرآن و اهل بیت (علیهم‌السلام) برترین نعمتهای الهی برای بشریتند که تمسک به آن دو، سبب هدایت تمام خلقت خواهد شد.
عیاشی در تفسیرش به نقل از امام صادق (علیه‌السلام) می‌نویسد: «خداوند ولایت ما اهل بیت را محور قرآن و محور همه كتابهاى آسمانى قرار داد و قرآنِ استوار بر گرد آن کتب آسمانی مى‌چرخد و به واسطه آن همه كتابها ارج یافته‌اند و به واسطه آن حقیقت ایمان روشن مى‌شود. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دستور داد كه به قرآن و آل محمد (علیهم‌السلام) اقتدا شود، آنگاه كه حضرت در آخرین خطبه خود فرمودند: من در میان شما دو شىء گرانسنگ به یادگار می‌گذارم؛ یكى بزرگتر، دیگرى كوچكتر. اما بزرگتر كتاب پروردگار من است و كوچكتر عترت یا همان اهل بیت من هستند. پس با گرامیداشت آن دو مرا پاس دارید؛ زیرا تا زمانى كه به این دو چنگ زنید، هرگز گمراه نخواهید شد.»[1]

حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) در دامان خاندانی پرورش یافته است که همواره توصیه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به گرامیداشت و احترام به آنان بوده است. شجره طیبه‌ای که در دل خود شیرزنی را تربیت کرده و فخر زمین و زمان شده است. در وصف او همین کلام کفایت می‌کند که امام سجاد (علیه‌السلام) به ایشان فرمودند: «شما به حمدالله عالمه بدون معلم (دانشمند تعلیم ندیده) هستید و فهیمی هستید که کسی چیزی به شما تعلیم و تفهیم نکرده است.»[2]
زبانها عاجز از بیان فضائل حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) هستند و قلمها توان نوشتن گوشه‌ای از صبر او را ندارند.

پی‌نوشت:
[1]. عیاشى، تفسیر العیاشی، چاپ العلمیة - تهران، چاپ اول، 1380 هـ، ج1، ص5؛ «قال أبوعبدالله ... فلن تضلوا ما تمسكتم بهم.»
[2]. مجلسى، بحار الأنوار، دار إحیاء التراث العربی - بیروت، چاپ دوم، 1403 هـ، ج45، ص164؛ «فقال علی بن الحسین ... فهمه غیر مفهمه.»