پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ یکى از اهداف و آرمانهاى مسلمانان (وحدت اسلامى) است. بزرگان اسلام مى‌کوشیدند تا در جهان اسلام اتحاد و همگرایى به وجود آید.
وحدت بین مذاهب اسلامی،  دشمنان اسلام به دنبال ایجاد تفرقه در بین امت مسلمان هستند و در این راه از هیچ تلاشی دریغ نخواهند کرد. نمونه بارز آن ایجاد فرقه‌های ضاله و همراهی با آنها و تشویق آنها به اهانت کردن به مقدسات مذاهب اسلامی است.
وحدت امت اسلامی از دیرباز، آرمان مصلحان صادق و پیشگامان دلسوز امت اسلامی بوده و برای تحقق آن با بیان و بنان خویش مجاهدت‌های فراوان در عرصه‌های مختلف انجام کرده‌اند و حتی در این راه از بذل جان دریغ نکرده‌اند.

در اسلام، وحدت اسلامى از اهمیت ویژه‌اى برخوردار است. قرآن در ضمن آن که همگان را به همگرایى و همبستگى فرا خوانده است; از وحدت اسلامى به عنوان نعمت یاد کرده و اختلاف را در ردیف عذاب الهى قرار داده است. «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ۚ وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَكُنْتُمْ عَلَىٰ شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا.[آل‌عمران103] همگى به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که چگونه دشمن یکدیگر بودید و او در میان شما الفت ایجاد کرد و به برکت نعمت او برادر شدید.»

شیعیان با توجه به آیات موجود و احادیثی که در کتب اسلامی خود دارند، از این نظر غنی بوده و بر محور آن، جامعه را به سمت مشارکت و مداخله عمومی در امور اجتماعی سوق می‌دهند. حال شاید این سوال در ذهن برخی خوانندگان محترم مطرح باشد که آیا اهل سنت نیز به اتحاد و همبستگی مسلمانان اعتقاد دارند؟ و آیا در کتب روایی ایشان روایاتی مبنی بر امر و تشویق مردم، به وحدت اسلامی وجود دارد یا خیر؟

در جواب باید گفت که پاسخ مثبت است و روایاتی در کتب اهل سنت نیز، برای وحدت بین مسلمانان وجود دارد که به مواردی از آن اشاره می‌کنیم: «مؤمنان در دوستی، عطوفت و مهربانی، هم‌چون پیکری می‌مانند که اگر عضوی از آن دچار درد و بیماری گردد، دگر عضوها را قراری نمانده و دچار ناشکیبایی و بیداری در شب خواهند گردید.»[1]
و دیگر این‌که: «مسلمانان هم‌خون یکدیگرند که هر یک در پاسداشت خون یکدیگر، ذمه خود را مشغول دیده و در برابر دیگران مشتی گره کرده، دارند.»[2]

در کتاب مستدرک حاکم، از پیامبر(صلى‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده که فرمود: «النجوم، امان لأهل السماء و اهل بیتى، امان لأمتى من الاختلاف؛ فاذا خالفتها قبیلة من العرب اختلفوا فصاروا حزب ابلیس.[3] ستارگان مأمن براى اهل آسمانند و اهل بیتم نیز مأمن براى امّتم از اختلاف؛ هرگاه با آنان گروهى از عرب مخالفت کند، بینشان اختلاف افتاده و جزء حزب شیطان مى‌شوند.» لذا به خوبی از این روایت استفاده می‌شود که محور وحدت و مأمن برای امت اسلامی اهل بیت پیامبر (صلى‌الله‌علیه‌وآله) هستند.
بنابراین با هوشیاری کامل می‌توان مذاهب و فرق مسلمین را با توجه به اشتراکات موجود، بر سر یک میز نشاند، و در نتیجه با اتحاد و همبستگی بین همه مسلمانان، اجازه نفوذ هیچ اجنبی خارجی را، برای ورود به مرزهای اسلامی ندهیم. استقلال و وحدت اسلامی، می‌تواند چنان عزت و بزرگی را به جامعه اسلامی بدهد، که چشم تمام جهانیان در مقابل آن خیره بماند.
چنانکه در سیره امام علی (علیه‌السلام) می‌بینیم: حضرت علی (علیه‌السّلام) که تنها هدفش حفظ اسلام و پایه اساسی آن یعنی وحدت بود،، آن چنان وحدتی میان مسلمانان به وجود آورد که مسلمانان به جای جنگ و اختلاف داخلی به صدور انقلاب عظیم اسلامی پرداختند. همین وحدت، باعث پیروزی و پیشرفت آنان شد. اگر آن حضرت این وحدت و آرامش را به وجود نمی‌آوردند، محال بود که این همه پیشرفت و فتوحات نصیب مسلمانان گردد.[4]

پی‌نوشت:

[1]. مسلم، صحیح مسلم، دار احیاء التراث العربی بیروت، ج4، ص2584.
[2]. بیهقی، سنن بیهقی، مکتبه دار الباز مکه المکرمه، ج8، ص29.
[3]. مستدرک حاکم، ج3، ص149.
[4]. بی آزار شیرازی، عبدالکریم، همبستگی مذاهب اسلامی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، ۱۳۷۷، ص۱۱.