پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ در مقابل اتهامی که وزیر داخله طالبان، نسبت به شیعه وارد کرده و شیعیان را نسبت به اعتقاد داشتن به مهدویت، دروغ‌گو خوانده است، باید گفت که اعتقاد به ظهور مصلح آخرالزمان که نامش «مهدی» و از اولاد پیامبر اسلام است، مورد اتّفاق همه فرقه‌های اسلامی‌ است.
همان‌گونه که گفته شد، اهل سنّت بالاتفاق به مهدویّت معتقد هستند و به دلیل وجود روایت‌های متواتر، ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) در آخرالزمان را جزء اعتقادات قطعی خود می‌دانند، امّا بر خلاف شیعه امامیه که معتقدند، امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) است و هم اکنون نیز زنده و غایب است، همه اهل سنت متفق نیستند.
در بین اهل سنت، در این‌که حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) کیست و از فرزندان چه کسی است، اختلافاتی وجود دارد؛ ولی جمع کثیری‌از‌ آنان،‌ همانند‌ امامیه معتقدند امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) از اولاد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) است و حضرت عیسی نیز به هنگام ظهور امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) به یاری او خواهد شتافت و در نماز به آن حضرت اقتدا خواهد کرد، چنان‌که در روایت‌های متعدد آمده است:

مهدویّت در منابع اهل سنّت:
روایات فراوانی درباره‌ی مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) وارد شده، به حدّی که به حدّ تواتر می‌رسد. این امر، در میان علمای اهل سنّت شیوع دارد، به گونه‌ای که از جمله اعتقادات مهم آن‌ها به شمار می‌آید.
از‌ ام سلمه نقل شده که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: «المهدی من عترتی من ولد فاطمه.[1] مهدی، از عترت من و از فرزندان فاطمه است.»
صاحب کتاب عون المعبود که شرح کتاب سنن ابوداود است، می‌نویسد: بدان‌که در طول اعصار، مشهور بین همه اهل اسلام این است که حتماً، در آخرالزمان، مردی از اهل بیت (علیهم‌السّلام) ظهور می‌کند که دین را یاری، و عدل را آشکار می‌کند ...؛ نامش، مهدی است و عیسی، بعد از مهدی یا هم زمان با مهدی، نزول، و او را در کشتن دجال یاری، و در نماز به او اقتدا می‌کند.[2]
در کتاب «فاطمة بنت النبي سيرتها، فضائلها، مسندها» آمده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) را بهترین دختران خود می‌خواند و این‌که مهدی صاحب زمان را از صلب و ذریه او می‌داند.[3]
اوصافی که در کتاب‌های اهل سنّت برای امام مهدی (علیه‌السّلام) ذکر شده، برگرفته از احادیثی است که آنان از پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نقل می‌کنند و در کلیات، با اوصاف ذکر شده در کتاب‌های علمای شیعه، فرقی ندارد که در یکی از آن روایات نقل شده است: «عن النبی اَنّه قال: لا تذهب الدنیا حتّی یملک العرب رجلٌ من اهل بیتی یواطیء اسمه اسمی.[4] دنیا به پایان نمی‌رسد، مگر آن‌که مردی از اهل بیت من، که اسمش اسم من است، مالک عرب شود.»

پی‌نوشت:

[1]. عثمان بن سعید دانی مقری، السنن الواردة فی الفتن و غوائلها و الساعة و اشراطها، نشر دارالعاصمة، ریاض، چاپ اوّل، ۱۴۱۶ه، ج۵، ص۱۰۵۷.   
[2]. عظیم آبادی، شرف الحق، عون المعبود (شرح سنن ابی داود)، ج۱۱، ص۲۴۳.
ایوب، سعید، الطریق الی المهدی المنتظر، ص۹۲، به نقل از عون المعبود.     
[3]. ابراهیم بن عبدالله بن عبدالرحمن مدبهشی، کتاب فاطمة بنت النبي؛ سيرتها، فضائلها، مسندها، ج5، ص338، دار الال،و الصحب الوقیفه، الریاض، چاپ اول، 1442ق، «قال رسول‌الله‌ لفاطمة: هي خير بناتي، إنها أصيبَتْ بي،فحُقَّ لمن كانت هذه حاله أنْ يسودَ نساءَ أهلِ الجنة، وهذا حَسَنٌ، واللَّهُ أعلم.ومِن سؤددها أيضاً: أن المهدي المبشَّرِ بِهِ آخر الزمان من ذُرِّيَّتِهَا، فهي مخصوصةٌ بهذا كلِّهِ.»
[4]. أحمد بن حنبل، مسند احمد، ج۳، ص۴۹۴، ح ۳۵۷۳ و ج۴، ص۱۴۲، ح ۴۰۹۸.
هیتمی، ابن حجر، الصواعق المحرقة، مؤسسه الرساله، بیروت، چاپ اوّل، ۱۹۹۷، ج۲، ص۴۷۲.