پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پای بندی به احکام و شریعت اسلامی وظیفه هر فرد مسلمانی است که خود را بنده خداوند متعال و پیرو راه و طریقت معصومین (علیهم السلام) می‌داند است. اطاعت و انجام واجبات و ترک محرمات الهی وظیفه هر انسان مسلمانی است ولی افراد یا طریقت‌هایی که مدعی عرفان و سیروسلوک الی الله هستند باید به اموری فراتر از این مسائل پای بند و مشغول باشند. اگر کسی ادعای سیروسلوک و ورود به عرصه عرفان را دارد از او انتظار نمی‌رود که مقیّد به مسائل شرعی نباشد.

اقطاب صوفیه گنابادی فرقه خود را یکی از طریقت‌های عرفانی معرفی می‌کنند و سلسله خویش را به ائمه اطهار (علیهم السلام) می‌رسانند و مدعی‌اند که از طرف ائمه اطهار (علیهم السلام) مأمور به هدایت انسان‌ها به‌سوی کمال هستند. لذا پیروان این فرقه که مدعی سیروسلوک و ایمان حقیقی هستند باید صد در صد به مسائل شرعی پای بند باشند ولی متأسفانه علی‌رغم ادعاهایی که دارند می‌بینیم که برخی از دراویش به مسائل شرعی چندان پای بند نیستند. چنانچه در پویشی که دراویش گنابادی درخواست پخش کامل آخرین سخنرانی نورعلی تابنده از سران فرقه خود داشتند یا در پویشی که برای انتخابات بود، بسیاری از زنان درویش با کشف حجاب در این پویش‌ها شرکت کرده بودند.

کشف حجاب آن‌هم از پیروان فرقه‌ای که خود را شیعه حقیقی و پیروان عرفان حقیقی می‌دانند به هیچ وجه قابل قبول نیست، ولی پیروان این فرقه به‌راحتی از کنار این مسائل رد می‌شوند. زیرا در این فرقه توجه به باطن بر توجه به‌ظاهر اولویت دارد و آنان این‌طور فهمیده‌اند که پاک بودن دل بر تمام مسائل ارجحیت دارد. انحرافی که متأسفانه به عمق جامعه ما نیز نفوذ کرده است. ازاین‌رو وقتی به این دسته از افراد، چه از دراویش و چه غیر دراویش مسئله حجاب را متذکر می‌شویم، این‌طور عنوان می‌کنند که دل باید پاک باشد و به‌ظاهر نیست.

دراویشی که ادعا می‌کنند سلسله ایشان به ائمه اطهار (علیهم السلام) می‌رسد و همواره دم از آقا امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می‌زنند باید اعمال و کردار ایشان نیز شبیه اهل‌بیت (علیهم السلام) و حضرت علی (علیه السلام) در دین‌داری، رفتار، کردار و عمل باشد. دراویش گنابادی نمی‌توانند دم از حضرت علی (علیه السلام) بزنند ولی حضرت زهرا (سلام الله علیها) را نادیده بگیرند. اگر الگوی دراویش در سیروسلوک، اخلاق و رفتار و عمل حضرت علی (علیه السلام) است، حضرت زهرا (سلام الله علیها) نیز باید الگوی زنان درویش در مسائل شرعی و عرفانی ازجمله حجاب باشد. چطور می‌توان دم از اهل‌بیت (علیهم السلام) و عرفان زد ولی نگاهی تا این حد سطحی به حجاب داشت؟ درحالی‌که در قرآن بارها به امر حجاب و نحوه پوشش زنان مسلمان سفارش شده است. حتی در مذاهب دیگر مانند فرقه‌های صوفی سنی مذهب نیز این‌چنین نگاهی وجود ندارد و نگاه آنان به حجاب همان نگاه اسلام و قرآن به حجاب است. ولی دراویشی که ادعای شیعه حقیقی بودن و ادعای سیروسلوک در طریقت علوی را دارند به‌راحتی چشم خود را بر مسلمات اولیه شیعه و اسلام می‌بندند و با توجیهات صوفیانه خویش واجب الهی را کنار گذاشته و کشف حجاب می‌کنند.