یکی از اعتقادات وهابیت که باعث اختلاف شدید در میان فرق و مذاهب اسلامی، علی الخصوص با مذهب شیعه‌ی امامیه گردیده است، تخریب آثار و نشانه‌های قبور انبیاء و اولیاء الهی است. آن‌ها با سوء برداشت از برخی از روایات وارده، فتواهایی را صادر می‌کنند که با آیات و روایات منافات دارد، که حرم نبوی در مدینه منوره از جمله‌ی همین اعتقادات افراطی و جاهلانه اینان است.
وهابیت، با تبعیت از افکار و عقاید منسوخ ابن تیمیه که در قرن هشتم هجری می‌زیسته، و دنباله‌روی از افکار ابن قیم جوزیه، یکی از شاگردان ابن تیمیه که مروّج افکار استاد خود بود، در مقابل مسلمانان جهان قرار گرفته‌اند؛ ابن قیم در کتاب خود، ابتدا مسجد النبی در مدینه منوره را به مسجد ضرار تشبیه کرد، و خواستار تخریب آن و دیگر مساجدی که در آن قبور انبیاء و اولیاء الهی مدفون هستند، شد.
جریان مسجد ضرار در تاریخ اسلام، معروف و مشهور است؛ به طوری‌که درباره‌ی آن حتی آیه‌‌ی 107 و 108 سوره توبه نازل شده است. این مسجد توسط منافقان در زمان پیامبر ساخته شد تا در مقابل مسجد قبا قد علم کند و منافقان بتوانند با دسیسه و توطئه شوم خود که تفرقه در میان مؤمنان، حسادت و هم‌چنین شرکت نکردن در نماز جماعت مسجد قبا بود، حاضر نشوند.
ابن قیم جوزیه در کتاب خود این‌گونه می‌نویسد: «تخریب مسجد ضرار از سوی پیامبر، دلیلی است بر این مطلب که مساجدی که در آن، قبر وجود دارد، فاسدتر از مسجد ضرار هستند. حکم اسلام درباره‌ی چنین مساجدی، آن است که باید تمام آن‌ها با خاک یکسان گردیده و این کار از خراب کردن مسجد ضرار، ضروری‌تر و واجب‌تر به نظر می‌رسد.»[2]
در نتیجه این‌گونه افکار مفتیان جاهل وهابی، فتاوایی را صادر می‌کنند که با دین اسلام فرسنگ‌ها فاصله دارد، و اگر به جهت ترس از افکار عمومی مسلمانان جهان اسلام نبود، تاکنون قبر شریف پیامبر اسلام را تخریب کرده بودند و  اثری از آن باقی نمی‌گذاشتند.

پی‌نوشت:

[1]. انساب الاشراف، بلاذری، چاپ محمد فردوس عظم، دمشق، سوریه، ج1 ص329-330.
تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ایران، ج9 ص389-390.
[2]. اغاثه اللهفان فی مصاید الشیطان، ابن قیم جوزیه، مکتبه المعارف، ریاض، عربستان، ج1 ص210. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.