پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پیامبرخوانده‌ی بهائی گستره‌ی علم خود را تسلط بر علوم مختلف و تمامی کتاب‌ها برشمرده است: «إنّا ما قَرَأنا کُتُبَ القَومِ وَ ما اطَّلَعنَا بِما عِندَهُم مِنَ العُلُومِ کُلَّما أرَدنَا أن نَذکُرَ بَیاناتِ العُلَماءِ وَ الحُکَماءِ... [1]؛ ما هرگز کتاب‌های این قوم را نمی‌خوانیم و از آن‌چه از علوم نزد ایشان است، به این وسیله آگاهی نمی‌یابیم؛ بلکه هر زمان بخواهیم بر نظرات حکیمان و دانشمندان اطلاع یابیم، تمام آن‌چه در عالم وجود دارد و در کتاب‌ها و الواح مختلف آمده است، در لوحی در مقابل پروردگارت قرار می‌گیرد که ما آن را می‌بینیم و از روی آن می‌نویسیم».
اما این ادعا در حالیست که به اعتراف منابع بهائی، پیامبرخوانده‌ی این فرقه اقدام به اصلاح نوشته‌جات به اصطلاح وحیانی خود (از جمله ذکر آیات قرآنی در کتاب ایقان) کرده است: «حضرت بهاءالله بنفسه الأقدس در خلال ایّام حیاتشان متن کتاب (ایقان) را مورد تجدید نظر قرار داده، تغییرات لازم را مشخص فرمودند؛ به نحوی که بعد از آن یک نسخه تجدید نظر شده کتاب در دسترس قرار گرفت. در چندین مورد از الواح حضرت بهاءالله اشاراتی می‌توان یافت مبنی بر این‌که آن حضرت در خلال سال‌های 1305 و 1306 هجری قمری (1889-1887 م) کار تجدید نظر در کتاب را، به خصوص برای همانند کردن فقرات قرآنی با معیارهای جاری، به عهده گرفتند».[2]
حال به راستی مدعی دروغینی که حتی از آیات قرآنی (که در دسترس همگان بوده) آگاهی نداشته و مجبور به اصلاح غلط‌های خود شده، چگونه ادعای تسلط بر تمامی علوم و کتب را برای خود مطرح نموده است؟!

پی‌نوشت:
[1]. اسدالله مازندرانی، اسرارالآثار خصوصی، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 124 بدیع، ج 1، ص 191.
[2]. کریستُفر باک، راز و رمز ایقان، ترجمه: خسرو دهقانی، نسخه‌ی الکترونیکی، ص 64.