متن مقاله
در کتب تاریخی فریقین و دیگر کتب، وقایع قبل از رحلت پیامبر، آن زمانی که در بستر بیماری بود و مدت کوتاهی بعد از رحلت آن حضرت چنان ناراحت کننده و اندوه‌بار است که هر انسان منصف و دین‌دار، وقتی متوجه برخی حوادث آن می‌شود، به عمق جنایات بعضی از صحابه پیامبر می‌رسد، که به خاطر هوا و هوس دنیایی چه جنایت‌هایی را که مرتکب نشدند و چه انحرافات شدیدی را در ابتدای امر به‌وجود نیاوردند. کسانی‌که خود می‌دانستند شایستگی و لیاقت این امر مهم -خلافت و جانشینی پیامبر- را ندارند. لذا درصدد فرصتی بودند تا آن را از محلش دور کنند و این فرصت در زمان بیماری منجر به رحلت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به‌دست آمد و شد آن‌چه که نباید می‌شد و کردند آن چرا که نباید می‌کردند.
پیامبر در طول 23 سال تبلیغ دین مبین اسلام دائماً به این امر مهم تذکر و سفارش می‌کردند، که اولین آن جریان یوم الانذار و آخرین آن واقعه حجه الوداع بود که در راه بازگشت حجاج از بیت الله الحرام در منطقه غدیرخم در آن گرمای سوزان، دستور الهی را که همان وصایت حضرت علی (علیه‌السلام) بود به مردم ابلاغ کردند و از مردم در همان زمان -به مدت سه روز- بیعت گرفت و حتی در بستر بیماری هم به این امر توجه داشته و با درخواست کردن قلم و قرطاس قصد نوشتن وصیت مهمی را داشته تا امتش گمراه نشوند و آن وصیت طبق این روایت از کتب اهل سنت: «... اراد ان ینصّ علی الخلافه فی انسان معیّن لئلّا یقع نزاع و فتن.[1] آن حضرت می‌خواست جانشین پس از خود را معین و به اسم او تصریح کند تا پس از او نزاع و فتنه برپا نشود.» وارد شده است و این موضوع را همگان می‌دانستند که پیامبر نام علی (علیه‌السلام) را به عنوان خلیفه و جانشین بعد از خود می‌خواست معرفی و مکتوب کند، تا هرگز امتش گمراه نشوند.
چرا که حضرت علی (علیه‌السلام) بهترین و جامع‌ترین و کامل‌ترین شخصیتی بود که در میان صحابه، صلاحیت این امر مهم را داشت و خلفای غاصب و صحابه دیگر حتی دشمنان سرسخت علی (علیه‌السلام) هم به این موضوع اقرار داشته و در مناسبت‌های مختلف به آن معترف بودند.
حال سؤالی که مطرح می‌شود این است که اگر ولایت امیر المومنین، علی (علیه‌السلام) پذیرفته می‌شد، چه می‌شد؟ این پرسش را شخص خود پیامبر اکرم جواب فرموده‌اند که: «و ان ولّیتموها علیّاً فهاد مهتد یقیمکم علی صراط مستقیم... هذا حدیث صحیح علی شرط الشیخین و لم یخرّجاه.[2] اگر علی را ولیّ و سرپرست خود قرار دهید، او را هدایت شده و هدایت کننده خواهید یافت و همه شما را به راه راست هدایت خواهد کرد؛... این حدیث صحیح است بنا بر شرطی که -بخاری و مسلم- گفته‌اند...»
البته این حدیث با کمی اختلاف در کتب دیگر اهل سنت با همین مضمون وارد شده است.[3]
در نتیجه اگر حضرت علی (علیه‌السلام) بلافاصله بعد از پیامبر به خلافت می‌رسید و خط سیری که پیامبر ترسیم فرموده به انحراف کشیده نمی‌شد، علاوه بر فواید بی‌شمار دنیوی و مادی، موجبات سعادت اخروی آنان را نیز سبب می‌گردید.

پی‌نوشت:

[1]. شرح نووی علی صحیح مسلم، نووی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، ج11 ص90.
[2]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج3 ص153 حدیث4685.
[3]. مسند، احمد بن حنبل، موسسه قرطبه، قاهره، مصر، ج1 ص108 حدیث859.