پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مدعی قائمیت و پیامبری بابیت "علی‌محمد شیرازی"، زمان ظهور موعود خود را بین 1511 تا 2001 سال پس از خود دانسته بود.[1] اما از آن‌جا که حسینعلی نوری، پیش از این موعد مقرر ادعای پیامبری خود را مطرح کرد، با اعتراض و مخالفت بابی‌ها روبه‌رو شد. لذا حسینعلی نوری برای فریب پیروان علی‌محمد شیرازی، ظهور خود را در امتداد مسلک باب معرفی نمود و مدعی شده است:
«بدانید ای قوم که این غلام رحمن (: بهاء) در جمیع احیان اراده‌اش آن بوده آن‌چه از ظهور قبلش نقطه بیان (:علی‌محمد شیرازی) روح من فی الأکوان فداه نازل شده ثابت نماید، حرکت ننموده‌ام مگر به رضای او... بگوئید ای بی‌شرم‌های أرض (:خطاب به پیروان باب)، آن‌چه در این ظهور نازل شده، بعینه همان کلمات نقطه اولی (: علی‌محمد شیرازی) بوده و خواهد بود».[2]
اما لازم است بدانیم که بر خلاف این ادعا، نه تنها مدعی پیامبری بهائیت پیش از موعد مقرر ادعای پیامبری خود را مطرح کرده، بلکه به اعتراف عبدالبهاء، مسلک او تفاوت‌های اساسی و مبنایی با علی‌محمد شیرازی دارد: «در یوم ظهور حضرت اعلی منطوق (: کتاب) بیان، ضرب اعناق (: زدن گردن‌ها) و حَرق کتُب و اُوراق (: سوزاندن کتاب‌ها) و هَدم بقاع (: خراب کردن اماکن) و قتل عامِ إلّا مَن آمن و صدّق (: غیر بابیان) بود. اما در این دور بدیع و قرن جلیل، اساس دین الله و موضوع شریعت الله، رأفت کبری  و رحمت عظمی و اُلفت با جمیع ملل و صداقت و امانت و مهربانی صمیمی قلبی با جمیع طوائف و نحل و اعلان وحدت عالم انسانست».[3] و یا آن‌جا که مبلّغ سرشناس بهائی، در تفاوت میان بیان و اقدسِ باب و بهاء می‌نویسد: «در اصول و فروع، با یکدیگر چنان مختلف و متفاوت‌اند که انجیل با تورات و کعبه با سومنات».[4]
بنابراین، یا پیامبرخوانده‌ی بهائیت برای جذب بابی‌ها به دروغ، مسلک خود را در امتداد مسلک باب معرفی کرده بوده و یا عبدالبهاء (به عنوان مبین کلمات بهاء)، به دروغ مدعی تفاوت بنیادی میان آورده‌های حسینعلی نوری با علی‌محمد شیرازی شده و در حقیقت، مدعی پیامبری بهائیت همان خشونت‌طلبی بابی را پیش گرفت.

پی‌نوشت:
[1]. ر.ک: علی‌محمد شیرازی، بیان فارسی، نسخه‌ی بابیان، صص 62-61.
[2]. حسینعلی نوری، ایقان، ص 394.
[3]. عباس افندی، مکاتیب، نسخه‌ی الکترونیکی، ج 2، ص 266.
[4]. ابوالفضل گلپایگانی، کشف الغطاء، بی‌جا: 1334، ص 166.