خداوندِ بخشنده، مهربان و حکیم، هرگز بدون دلیل بنده‌ای را عذاب نمی‌کند و بدون اینکه راهنما و دلیل روشنی را برایش فرستاده باشد از او تکلیف نمی‌خواهد. قرآن کریم می‌فرماید: «...وَ ما كُنَّا مُعَذِّبينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً [الإسراء/15] و ما هرگز (قومى را) مجازات نخواهيم كرد، مگر آنكه پيامبرى مبعوث كرده باشيم (تا وظايفشان را بيان كند).» چه رسد به کسانی که به سن تکلیف نرسیده‌اند و یا نوزادان؛ چرا که انسان دارای فطرتی پاک بوده و بدون گناه به دنیا می‌آید.
اما مسیحیان معتقدند که نوزاد با گناه به دنیا می‌آید و باید غسل تعمید داده شود تا جایی که آگوستین و برخی دیگر از پدران کلیسا، بر این باور بودند که کودکان تعمید نیافته، اگر از دنیا بروند به سبب اینکه گناه آدم (ابوالبشر) را به ارث برده‌اند، به جهنم می‌روند (ر. ک: جستارهایی در مسیحیت، ص 116).