پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مخالفت‌های آشکار و صریح وهابیون با سنت‌های ثابت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) این است که ایشان معتقدند باید سنت‌های ثابت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) که شیعه به آن‌ها عمل می‌کند، کنار گذاشته شود. این تفکر از زمان بنی‌امیه شروع شد و توسط بنیان‌گذاران فکری و مروجان وهابیت تثبیت شد و تا به امروز نیز تداوم دارد. که در این مقاله به دو مورد از این مخالفت‌ها می‌پردازیم:

- می‌گساری معاویه
عبدالله بن بریده می‌گوید: به همراه پدرم نزد معاویه رفتیم. معاویه ما را بر روی فرش نشاند. سپس برایمان غذا آوردند. پس از خوردن غذا به دستور معاویه شراب آوردند. معاویه از آن خورد و به پدرم نیز تعارف کرد. پدرم از خوردن آن امتناع کرد و گفت: بعد از تحریم شراب توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن نخورده‌ام.[1]

- آهسته خواندن بسم الله
فخر رازی اشعری شافعی با ذکر روایات مختلف و متعارض درباره نحوه قرائت «بسم الله الرحمن الرحیم»، روایات جهر را ترجیح داده و معتقد است پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، ابوبکر، عمر و علی (علیه السلام) جهراً قرائت می‌کردند. فخر رازی سپس به ریشه‌یابی آهسته خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» پرداخته و به مورد دیگری از ترک سنت پیامبر اکرم توسط بنی‌امیه اشاره می‌کند و می‌نویسد: حضرت علی تأکید فراوانی بر بلند خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» داشت، اما هنگامی‌که امویان به خلافت رسیدند، برای از بین بردن آثار حضرت علی (علیه السلام) تمام تلاش خود را به‌کار بستند و هر عملی را که نشانی از حضرت علی داشت، منع می‌کردند.[2]
معاویه در دوران زمامداری خود در یکی از مسافرت‌هایش به مدینه، امامت جماعت را به‌عهده گرفت و در راستای همان اندیشه پلید خود، «بسم الله الرحمن الرحیم» را آهسته خواند. مهاجرین و انصار بلافاصله پس از سلام نماز با سارق خواندن معاویه، اعتراض شدید خود را بیان داشته و وی را به اعاده نماز مجبور کردند.[3]
شافعی پس از نقل ماجرا می‌نویسد: با توجه به قدرت و شوکت معاویه اگر بلند خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» نزد تمامی صحابه ثابت نبود، مهاجرین و انصار جرأت اعتراض به معاویه را نداشتند.[4]
فخر رازی در جمع‌بندی نهایی خود می‌نویسد: بلند خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» توسط حضرت علی، به تواتر به ما رسیده است و کسانی‌که در دین خود به علی بن ابی‌طالب اقتدا کنند، راه راست را انتخاب کرده‌اند و هدایت شده‌اند؛ زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) درباره حضرت علی فرمودند: «اللهم أدر الحق مع علی حیث دار.[5] خدایا! بگردان حق را با علی هر جا که علی هست.»
ابن ابی هریره[6] یکی از مدافعان بنی‌امیه با پیروی از اندیشه‌های امویان می‌نویسد: اگر بلند خواندن «بسم الله الرحمن الرحیم» جزء شعارهای شیعیان شده باشد، مستحب است به‌خاطر مخالفت با آنان، «بسم الله الرحمن الرحیم» را آهسته بخوانیم.[7]

پی‌نوشت:

[1]. المسند، أحمد بن حنبل، دار صادر، بیروت، ج 5، ص 347.
[2]. التفسیر الکبیر، فخر رازی، مکتب الأعلام الإسلامی، ج 1، ص 206.
[3]. همان، ص 204.
[4]. همان.
[5]. همان.
[6]. حسن بن حسین بغدادی معروف به ابن ابی هریره از بزرگان و پیشوایان شافعیه بود.
[7]. فتح العزیز، عبد الکریم یافعی، دارالفکر، بیروت، ج 5، ص 233.
«وهابیان و مخالفت با سنت پیامبر اکرم ص»