پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قرضاوی از بزرگان سلفی‌گری و از مشوقین جوانان اهل سنت برای پیوستن به گروه‌های سلفی و مبارزات آن‌ها با حکومت‌های محلی است. او برای تاسیس خلافت، کتاب نوشته و برای این موضوع تلاش‌هایی کرده است؛ اما هر از چند گاهی در آثار خود به این موضع تاکید دارد که اشتباهات جوانان در قتل و جنایت برای این امر، ریشه در اندیشه‌های سلفی‌گری دارد.
او می‌گوید: «کما تعتمد جماعات العنف: علی فتوی الامام ابن تیمیه فی قتال کل فئه تمتنع عن اداء شریعه ظاهره متواتره من شرایع الاسلام ، کالصلاه او الزکاه او الحکم بما انزل الله: فی الدماء و الاموال و الاعراض او الامر بالمعروف و النهی عن المنکر الی آخره. و هو ما اعتمد علیه کتاب (الفریضه الغائبه) لجماعه الجهاد و جعل هذه الفتوی: الاساس النظری لقیام جماعته و تسویغ اعمالها کلها.[1] ریشه عملکرد گروه‌های خشونت طلب، اعتماد بر فتوای ابن تیمیه است، که طبق آن فتوا، می‌توان با هر گروهی که از ادای ظاهر شریعت، که متواتر باشد، و آن گروه امتناع ورزد، جنگ می‎کنند، مانند نماز، روزه و حکم به آن‌چه که خدا نازل کرده است، از خون و اموال و اعراض گرفته تا امر به معروف و نهی از منکر و تا آخر. این مبانی همان چیزهایی است که در کتاب «الفریضه الغائبه» که برای جماعت جهاد است، مورد استناد قرار گرفته است. در حقیقت این فتوا اساس نظری برای قیام گروه‌ها است.»
ای کاش جوانان تندروی سلفی کمی به سخنان شیخ خود گوش دهند.

پی‌نوشت:

[1]. الصحوه الاسلامیه من المراهقه الرشد، یوف قرضاوی، ص293، دارالشروق، قطر، 1425.
برگرفته از مقاله «فتوی ابن تیمیه ریشه جنایات گروههای تکفیری جهادی»