پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ محمد ناصرالدین البانی یکی از مفتیان وهابی است، که در علم حدیث شهرت فراوان دارد. وهابیان در مباحث حدیثی به او مراجعه می‌کنند و آراء و نظرات او را در مورد احادیث از حیث ضعف و صحت اخذ می‌کنند و آن قدر در حق او غلوّ می‌کنند که درباره‌ی او تعبیراتی از قبیل: «داناترین شخص روی زمین به سنت»، «محدث عصر»، «امام دعوت»، «ناصر سنت»، «محدث متقن»، «علامه متفنن» به‌کار می‌گیرند.[1]
اکنون ببینیم ایشان چه فتاوایی صادر کرده‌اند، که این قدر محبوبیت در بین وهابیت دارند. در این مجال به چند فتوای جناب البانی اشاره کرده، و قضاوت را به شما خواننده گرامی واگذار می‌کنیم.
البانی در رابطه با صلوات فرستادن بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) قبل از اقامه و بعد از نماز می‌گوید: «الصلاة والسلام على النبي صلى الله تعالى عليه وآله وسلم جهرا قبيل الإقامة. وهي كالبدعة الأخرى وهي الجهر بها عقب الأذان.[2] صلوات فرستادن بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) با صدای بلند، قبل از اقامه و بعد از اذان بدعت است.»
وی در رابطه با اصلاح صورت زنان می‌گوید: «المرأة إذا نبت لها لحية أنه لا يجوز لها أن تحلقها أو تنتفها.[3] زمانی که بر صورت زن ریش بروید، جایز نیست، آن را بتراشد یا از بین ببرد.» وی در علت این فتوی می‌گوید: «چون خداوند هر چیزی را به نیکویی آفریده است و اگر بر صورت زن، مو روییده، این نیز یک نوع زیبایی است، و در صورتی‌که آن زن موها را زایل کند، موجبات لعنت خداوند را فراهم کرده است.»[4]
البانی هم‌چنین استمناء را مبطل روزه نمی‌داند. وی می‌گوید: «دلیلی وجود ندارد، که با استمناء کردن، روزه باطل شود. زیرا نمی‌توان استمناء را با جماع مقایسه کرد.»[5] حتی صنعانی نیز گفته کسی که استمناء کند، روزه‌اش نه قضاء دارد و نه کفاره.[6]
این چند فتوا از فتاوای مضحک جناب البانی است. اکنون قضاوت با شما! آیا او را شایسته القاب «داناترین شخص روی زمین به سنت»، «محدث عصر»، «امام دعوت»، «ناصر سنت»، «محدث متقن»، «علامه متفنن» می‌دانید!

پی‌نوشت:

[1]. البانی مُفتی بزرگ وهابی یا خائن صهیونیستی.
[2]. البانی، محمد ناصر الدین، سلسله الاحادیث الضعیفه و الموضوعه و اثرها السیئی فی الامه،  دار المعارف، الرياض ، الممكلة العربية السعودية، چاپ اول، 1412ق، ج2، ص294، ح892.
[3]. البانی، محمد ناصرالدین، سلسلة الأحاديث الصحيحة وشيء من فقهها وفوائدها، مكتبة المعارف للنشر والتوزيع، رياض، چاپ اول، 1416ق، ج6، ص409
[4]. «لأن الله قد أحسن كل شيء خلقه. ولا شك أنها حين تنتفها إنما تفعل ذلك للحسن والتجمل كما تفعل الواصلة لشعرها، فتستحق بذلك لعنة الله».همان، ج6، ص409
[5]. «فكذلك نقول نحن: الأصل عدم الأفطار والجماع أغلظ من الاستمناء». البانی، محمد ناصرالدین، تمام المنه فی التعلیق علی فقه السنه، دارالریه، چاپ پنجم، ص418.
[6].«قال الصنعانی الأظهر أنه لا قضاء ولا كفارة». همان، ص418.

نویسنده: مجتبی محیطی