پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیون با در اختیار داشتن شبکه‌های مختلف ماهواره‌ای، در صدد تضعیف خط مقاومت هستند. آنان با شِگردهای مختلفی، در صدد تفرقه بین امت اسلام هستند. یکی از این شِگردها، ایجاد اختلاف به سبک ملی‌گرایی است. وهابیان با این شعار که ملت عرب برترین ملت‌هاست، چون هم قرآن به زبان عربی نازل شده است، و هم پیامبر (صلی الله علیه و آله) عرب‌زبان، و بر امت عرب مبعوث شده است، و اگر امتی برتر از امت عرب، وجود می‌داشت، قطعاً خداوند پیامبرش را در بین آنان مبعوث می‌کرد.[1] در راستای تفرقه امت اسلام گام بر می‌دارند. آنان با به‌کار بردن الفاظ رکیکی، چون مجوس و رافضی برای شیعیان، در صدد تحقیر شیعیان هستند، و از آن‌جایی که امروز، ایران اسلامی، بزرگ‌ترین قدرت شیعی جهان اسلام است، با به‌کار بردن این الفاظ، سعی در تخریب جمهوری اسلامی ایران دارند؛ غافل از آن‌که اکثر علمای جهان اسلام ایرانی بوده‌اند.
ابن سینا، صدرای شیرازی، خواجه نصیر الدین طوسی و... همه ایرانی هستند. حتی بسیاری از بزرگان اهل سنت مثل مسلم بن حجاج نیشابوری، فخر رازی، صاحب کتب صحیح صحیح مسلم و تفسیر مفاتیح الغیب ایرانی و فارسی زبان هستند. ابن خلدون می‌گوید: از شگفتی‌هایی که واقعیت دارد، این‌که بیشتر دانشوران اسلام، در علوم شرعی ایرانی هستند. زیرا ایرانیان از نظر علمی پیشرفته بودند و از تمدن راسخی برخوردار بودند. در علم نحو، سیبویه و زجاج، ایرانی بودند، در علم کلام و تفسیر، اکثر متکلمین و مفسرین، ایرانی هستند. در علم حدیث نیز ایرانیان به حفظ و تدوین علم حدیث قیام کردند.[2] از همین جهت است که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «والذي نفسي بيده لَوْ أنَّ الدّينَ تَعَلَّقَ بالثُّرَيَّا لَنالَتْهُ رِجالٌ من أهْل فارِس.[3] قسم به کسی‌که جانم در دست اوست، اگر دین خدا در ثریا باشد، قطعا مردانی از فارس به آن خواهند رسید.»

پی‌نوشت:

[1]. دکتر احمد الغامدی، از اساتید دانشگاه ام القری مکه، این سخن را می‌گوید: «و قد ارسل هذا الدین الکامل بواسطه الرسول العربی للعرب و لو کانت امه خیرا منهم لارسل منهم لارسل الرسول محمدا الیهم...» حسینی قزوینی، قصه الحوار الهادی مع دکتور الغامدی، ص58، نسخه دیجیتال.
[2]. ابن خلدون، عبدالرحمن، مقدمه، ترجمه محمد پروین گنابادی، چاپ دهم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، به نقل از مجله فلسفه دین، دوره 11، شماره 3، پاییز 93 صفحات 511-532، ، مقاله «تحلیل مبنای سمانتیکی ابن تیمیه در مفهوم سلف با توجه به صفات خبریه».
[3]. طبري، محمّد بن جرير (م 310)، جامع البيان في تأويل القرآن، تحقيق: أحمد محمد شاكر، مؤسسة الرسالة، بي جا، چاپ اوّل، 1420 هـ.ق، ج22، ص193.