پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ اگر انسان برای افکار و عقاید و معتقدات خود مبنایی صحیح و محکم در اختیار نداشته باشد، مجبور می‌شود، دائماً تغییر موضوع داده و هر جا که مسیر برخلاف مدعای او پیش برود، راهی جز عوض کردن مسیر و افتادن در راهی هم‌سو با مطلب مورد ادعایش ندارد.
لذا اصلی‌ترین مطلبی که یک انسان در انتخاب آیین برای خود باید مد نظر داشته باشد، این است که به جای تکیه بر تعصبات کور، و بی‌مبنا، به‌دنبال یافتن تکیه‌گاهی اساسی برای عقاید خود باشد. ثمره‌ی این عمل، ثبات عقیده و متزلزل نشدن با هر موج و هر شبهه‌ای می‌باشد.
اما وهابیان در این میان از چنین تکیه‌گاهی محرومند،[1] لذا هر بار کلامی را می‌بینند، که قادر به انکار آن نیستند، موضع خود را عوض می‌کنند.[2] مثلاً یک زمان می‌گویند ما حنبلی هستیم، اما تا با قضیه‌ای برخورد می‌کنند که از زبان یک عالم حنبلی بر خلاف نظر آن‌ها ایراد شده، می‌گویند ما مذهب خاصی نداریم، دوباره در مواجهه با کسی‌که آن‌ها را به مخالفت با اهل سنت، و خروج از مذاهب، متهم می‌سازد، می‌گویند ما حنبلی هستیم. لذا شخصی مثل حمزه احمد الزین از بزرگان شافعی، با مشاهده‌ی این رفتار دوگانه‌ی وهابیان، می‌گوید این‌ها مثل مار هستند، که بین مذاهب، در حرکتند، و هر بار خود را به مذهبی متصل می‌کنند.[3]
تعبیری که می‌توان از این عمل وهابیان به‌کار برد، این است که بگوییم این کار وهابیان در میان مذاهب، مانند انسانی است که به سرگیجه مبتلا شده و  به دور خود می‌چرخد.[4]

پی‌نوشت:

[1]. وهابیت و تکیه بر باد.
[2]. وهابی هر دقیقه به یک رنگ.
[3]. حمزه احمد الزین، شرح مسند احمد بن حنبل، ج17، ص 43، دارالحدیث، قاهره، مصر، بی تا.
[4]. وهابیت، مبانی فکری و کارنامه ی عملی.