پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ فرقه‌ای مثل فرقه‌ی وهابیت، فرقه‌ای است ساخته‌ی دست محمد بن عبدالوهاب، ولی با مصالح و موادی که ابن تیمیه[1] در اختیار او قرار داده است. در واقع مواد اولیه‌ای که توسط ابن تیمیه در اختیار محمد بن عبدالوهاب قرار گرفت،[2] باعث شد او به بدترین شکل، به مهندسی این مواد پرداخته و آن را به‌صورت مذهبی خشک، بی‌انعطاف، دور از فرهنگ و تمدن، و فاقد هرگونه اخلاق انسانی، در آورد.
این خصوصیات که ذکر شد، تنها بخشی از افکار و عقاید باطلی است، که تحت نام وهابیت، در جهان تبلیغ می‌گردد، اما یکی دیگر از این موارد که بعضاً افراد منصف، را حتی در میان اهل سنت، به‌ستوه آورده و در مقابل آن، لب به اعتراض گشوده‌اند، چند مبنایی وهابیان در مساله‌ی جرح و تعدیل راویان است.[3] (یعنی عادل و مورد اطمینان دانستن یا ندانستن یک راوی)
وهابیان مبنایی در این مساله دارند، که با هیچ عقل و انصاف و با هیچ مبنای اخلاقی بشری، سازگار نیست. این‌که انسان کسی را تنها به‌صرف این‌که با او مخالف است، رد کند، هر چند شخصی باشد، که برای همه قابل احترام است، و در عوض کسی‌که از سوی بسیاری از افراد، در مورد او سخنان ناروایی ذکر شده را تنها به دلیل این‌که کلامی می‌گوید که حرف او را تایید می‌نماید، معتبر دانسته و از او تعریف کند، مساله‌ای است که هیچ انسان منصفی آن را نمی‌پذیرد.
از جمله کسانی‌که به این دلیل وهابیان را به‌باد انتقاد گرفته است، حمزه احمد زین شافعی است، که می‌گوید: «وهابیان هر راوی را به‌خاطر این‌که موافق مذهبشان است، توثیق کرده و مورد اعتماد می‌دانند، و هر کس که کلامش مخالف اعتقاد آن‌هاست، از درجه‌ی اعتبار، ساقط می‌دانند.»[4]
لذا می‌توان این‌چنین نتیجه گرفت که وهابیان، کسانی هستند که هر دقیقه به یک‌رنگ در آمده و تنها در راستای منافع خود حرکت می‌کنند، نه تعالیم اسلام و حقیقت.

پی‌نوشت:

[1]. افکار ابن تیمیه یا دسیسه‌های یهود.
[2]. ابن تیمیه شیخ الاسلام وهابیت.
[3]. تناقض آشکار در برخورد با روایات.
[4]. حمزه احمد زین، شرح مسند احمد بن حنبل، ج17، ص 42، دارالحدیث، قاهره، بی تا.