پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ریشه‌ی اعتقاد وهاّبیت در جسمانیت خداوند، برگرفته از روایات بسیار زیادی در صحاح ستّه و دیگر متون روایی معتبر اهل‌سنت می‌باشد، که جهت نمونه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

در صحیح بخاری و مسلم، مهم‌ترین کتاب مورد قبول وهّابیت، برای خداوند، قیافه و صورتی هم‌چون قیافه و صورت انسان، ترسیم گردیده: ابوهریره از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت نموده: «خداوند، آدم را به صورت خود و به طول شصت ذراع آفرید و فرمود: برو به گروه ملائک سلام کن و به آن‌چه در پاسخ سلام تو گویند، گوش کن تا بدانی در پاسخ سلام چه بگویی! آدم آمد و گفت: «السلام  علیکم» ملائک گفتند: «السلام علیک و رحمه الله». هر کس وارد بهشت شود به شکل آدم خواهد بود. انسان‌ها پس از آدم، روز به‌روز کوچک شدند، تا به امروز که به شکل کنونی رسیده‌اند.»[1]

درباره چشم خداوند در کتاب بخاری آمده: عبدالله بن عمر گوید: «روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در میان گروهی از صحابه، درباره مسیح دجّال سخن گفت؛ در ضمن گفتارش فرمود: خداوند یک چشم و کور نیست! ولی چشم راست مسیح دجّال، کور و مانند حبّه انگوری از حدقه بیرون زده است.»[2] آیا نباید بخاری برای نقل چنین روایتی و مقایسه‌ای که میان خداوند سبحان، مظهر همه زیبایی‌ها، با دجّال، مظهر همه زشتی‌ها و شرترین مخلوقات آخرالزمان، از محضر خداوند سبحان شرم‌سار باشد؟

هم‌چنین در کتاب بخاری و مسلم برای خداوند، دستانی هم‌چون دستان انسان ترسیم گردیده: ابوهریره گوید: «پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: دست راست خداوند پر است و همواره انفاق می‌کند و از آن کاسته نمی‌شود و عرش خداوند نیز به روی آب قرار گرفته و در دست چپ خداوند، فیض و احسان است، که به برخی مقام و ثروت دهد و از برخی دیگر بستاند.»[3]

از طرفی گویا خدایی که بخاری و مسلم آن را تاکنون توصیف نموده‌اند؛ شبیه به انسان پنج‌انگشتی فرض کرده؛ در روایتی آمده که عبدالله بن عمر گوید: «یکی از علمای یهود نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و گفت: ما در تورات می‌خوانیم که خداوند در روز قیامت، آسمان، زمین، درختان و همه موجودات را با یک انگشت برداشته، سپس می‌گوید: منم مالک و سلطان واقعی همه موجودات. عبدالله گوید: چون سخن عالم به این‌جا رسید، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در تایید او تبسمی نمود، که دندان‌هایش نمایان گردید.»[4]

آری نتیجه روآوردن به اسرائیلیات و بستن دروازه علم پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یعنی امیرمؤمنان، علی بن ابی‌طالب (علیه السّلام) و پشت کردن به اهل بیت (علیهم السّلام) که در روایت «ثقلین» که در صحیح‌ترین کتاب روایی اهل‌سنت مراجعه به آنان را توصیه نموده، چیزی جز چنین اعتقادات شرک‌آلود نمی‌باشد.

پی‌نوشت:

[1]. صحیح مسلم، مسلم، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، ج 4، ص 2183.
[2]. صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، ج 3، ص 1269.
[3]. صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، ج 6، ص 2699.
[4]. صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، ج 4، ص 1297.