پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ تندروی و افراط در هیچ امری، حتی امور مشروع و مورد اعتنای شرع مقدس اسلام، جایز نیست. به‌عبارت دیگر، اسلام زمانی که مثلاً به نماز توصیه می‌کند، در عین این‌که این عمل را عملی مستحب می‌داند، اما هرگز افراط کردن در این عمل را نمی پذیرد. لذا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) همیشه مسلمانان را به میانه‌روی و اعتدال در انجام امور، توصیه می‌کردند.
یکی از مسائل اسلام مساله‌ی تکفیر است. تکفیر به خودی خود، مشکلی ندارد و تعالیم قرآن[1] در مورد مشرکانی که به جای پرستش خداوند یکتا، تصمیم به عبادت بت‌های سنگی و چوبی گرفته‌اند، این است که آن‌ها را تکفیر می‌کند. اما همین مساله، زمانی مشکل‌ساز می‌شود، که به‌عنوان یک ابزار، در دست افرادی ناآگاه و بعضاً مغرض، افتاده و باعث خون ریزی‌های بسیار می‌گردد.[2]
وهابیان و سلفی تکفیری‌ها که به‌راحتی با اندک دلیلی، که در شخصی پیدا کنند، او را تکفیر نموده و خون و مال و ناموس آن شخص را بر خود حلال می‌دانند، نمونه‌ی بارز تندروهایی هستند، که مورد نهی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) واقع شده‌اند.[3]
در میان دلایل تکفیری که از سوی این گروه‌ها انجام می‌شود، مساله‌ی تکفیر کسانی است که به قبور اولیاء و انبیاء الهی، خصوصاً نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) تبرک می‌جویند. مساله‌ای که وقتی از احمد بن حنبل (پدر معنوی سلفی‌ها) سوال می‌شود، در پاسخ می‌گوید: بوسیدن و تبرک جستن به قبر پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) هیچ اشکالی ندارد و حتی اگر کسی به این قبر سجده کند، هرچند مرتکب معصیت شده، ولی به‌هیچ وجه نباید تکفیر شود.[4]
اکنون به خوبی انحراف سلفی‌ها از تعالیم کسی‌که به‌عنوان پدر معنوی آن‌ها در تفکر سلفی‌گری، محسوب می‌شود را می‌توان در این تندروی تکفیری‌ها مشاهده کرد. آن‌ها حتی از مرشد و مقتدای خود هم، پیشی گرفته‌اند.

پی‌نوشت:

[1]. راهکار قرآن در برابر تکفیر.
[2]. اجتناب از گزافه‌گويي در تكفير.
[3]. انحراف در ریشه‌های تاریخی وهابیت.
[4]. ذهبی، شمس الدین ابوعبدالله محمد بن احمد، معجم الشیوخ الکبیر، ج1، ص 74، محقق: دکتر محمد حبیب هیله، مکتبه الصدیق، طائف، عربستان، 1408ق.