پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اسلام دینی است که همیشه ما را به تعقل و تفکر واداشته و طبق آموزه‌های کتاب الهی قرآن، مسلمان و مومن واقعی کسی است که، از نعمت تعقل خود بهره ببرد؛[1] چه در آیات و نشانه‌های الهی در عالم و چه در مورد تعالیم به جامانده از نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به‌عنوان گنجینه‌ی ارزشمند و یکی از منابع اصلی دین اسلام.[2]
تعقل نعمتی است، که در صورت نادیده گرفتن آن، حتی کسانی‌که داعیه‌ی دین دارند و به‌ظاهر به‌دنبال دفاع از آیین بلند و ملکوتی اسلام هستند، نیز به ورطه‌ی گمراهی و تباهی گرفتار می‌شوند. مکاتب مختلف کلامی که در میان مسلمانان رایج شد، در واقع بیشتر مقابله با تفکر حدیث گرایی بود، که پیش‌تر در میان برخی از صحابه و تابعیت رایج شده و بدین سبب این اشخاص به اسم تکیه‌ی صرف بر احادیث، نقش عقل را به کلی نادیده گرفته بودند.
این عقل‌گریزی، چندین قرن بعد، توسط ابن تیمیه مجدداً احیاء شده و در زمان خودش با مخالفت‌های جدی روبرو گشت، اکنون نیز داعیه‌داران مکتب سلفی و وهابی‌ها با همین عقیده‌ی عقل گریز، از صراط حق و مستقیم، محروم مانده و به وادی ضلالت و گمراهی کشیده شده‌اند. این‌ها در واقع مقلدان بی‌چون و چرای ابن تیمیه هستند.
ابن تیمیه کسی بود، که برخی از علمای اهل سنت مانند شهاب الدین خفاجی از علمای اهل سنت برجسته‌ی مصر در مورد او می‌نویسد: «ابن تیمیه کسی بود که گفتار زشتش در مساله‌ی زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) باعث شد او را تکفیر کنند، او کسی است که گمان می‌کند، با خرافات می‌توان از توحید دفاع کرد، خرافاتی که حتی از عاقل سر نمی‌زند، چه رسد به شخص فاضل.»[3]
نتیجه این‌که وهابیان پیرو کسی هستند، که بنا به نظر علمای اهل سنت، قصد داشته با خرافات از توحید دفاع کند.[4]

پی‌نوشت:

[1].  جایگاه عقل و نقل در دین پژوهی.
[2]. جایگاه و محدوده عقل و خرد در معرفت دینی.
[3] خفاجی مصری، شهاب الدین احمد بن محمد، نسیم الریاض فی شرح شفاء قاضی عیاض، ج5، ص 100، دارالکتب العلمیه، بیروت، بی تا.
[4]. ابن تیمیه؛ شیخ الاسلام یا شیخ الخرافات!