پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ كتاب مقدس مسيحيت علاوه بر اناجيل چهارگانه و نامه‌ها و... شامل تورات هم می‌شود و مسيحيان تورات را جزئی از كتاب مقدس خود دانسته و به آن احترام می‌گذراند و اين كتاب را آسمانی می‌دانند. در بخشی از اين به‌اصطلاح کتاب آسمانی و مقدس يهود و نصاری، دستور داده‌شده است كه اگر كاهن تشخيص داد لباس يا ظرف آن‌ها به بيماري پيسی دچار شده است همان كاهن هم بايد آن‌ها را بسوزاند: «رختی که بلای برص داشته باشد، خواه رخت پشمین خواه رخت پنبه‌ای،... یا از هر چیزی که از چرم ساخته شود، اگر آن بلا مایل به سبزی یا به سرخی باشد، ... این بلای برص است. به کاهن نشان داده شود؛ و کاهن آن بلا را ملاحظه نماید و آن چیزی را که بلا دارد هفت روز نگاه دارد. اگر آن بلا در رخت پهن‌شده باشد،...این برص مفسد است و آن چیز نجس است. پس آن رخت را بسوزاند... اما چون کاهن آن را ملاحظه کند، اگر بلا در رخت... پهن نشده باشد، پس کاهن امر فرماید تا آنچه را که بلا دارد بشویند... اگر رنگ آن بلا تبدیل نشده، هرچند بلا هم پهن نشده باشد، آن را به آتش بسوزان. این خوره است... و اگر بلا بعد از شستن آن کم‌رنگ شده باشد، پس آن را ... پاره کند؛ و اگر باز در آن رخت خواه... این برآمدن برص است. آنچه را که بلا دارد به آتش بسوزان... این است قانون بلای برص در رخت پشمین یا پنبه‌ای خواه در تار خواه در پود، یا در هر ظرف چرمی برای حکم به طهارت یا نجاست آن.» [1]

مؤلف كتاب انيس الاعلام می‌گوید: «اين احكام، باعث تعجب انسان عاقل می‌شود، رخت و ظرف چرمی چگونه بلای برص می‌گیرد؟! پهن شدن بلا در آن‌ها چه معنی دارد؟! آيا می‌شود با اين خيالات واهی، رخت و ظرف را سوزاند و از بين برد؟ آيا اين از موارد، ضايع كردن مال نيست؟ آيا ضايع كردن مال، حرام و اسراف نيست؟ آيا می‌شود گفت اين احكام از جانب خدای عادل و حكيم نازل‌شده است؟! كسی از يهوديان و مسيحيان ندیده‌ایم كه بگويد ظرف يا لباس من بلای برص گرفته يا بلای برص در آن پهن‌شده يا مايل به سبزی يا سرخی شده است! این‌ها خيالات واهی و بی‌اساس نويسنده اين كتاب است.»[2]

پی‌نوشت‌:
[1]. لاويان 13: 47 – 59.
[2]. انيس الاعلام، فخر الاسلام، انتشارات کتاب‌فروشی مرتضوي، تهران، ج 2، ص 102.