پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در میان مسائل بسیاری که میان وهابیت و مسلمانان، اختلافات اساسی و شدید وجود دارد، مساله‌ی زیارت قبور، و خصوصاً سفر به نیت انجام این زیارت است.[1] نمود بارز این اختلاف در زیارت قبر نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است. آن‌ها می‌گویند کسی حق ندارد، به نیت زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) قصد سفر کرده و به مدینه برود. چون این سفر، سفر مشروعی نبوده و یک بدعت محسوب می‌شود. برخی هم می‌گویند این سفر، سفر حرام است.[2]
اما با سیری کوتاه در کلام اهل سنت،[3] و حتی بزرگانی چون نووی که از جمله شارحان صحیح مسلم، یکی از دو کتاب معتبر نزد اهل سنت است، به جملاتی در این خصوص برخورد می‌کنیم، که هیچ ارتباطی به مدعای وهابیان در این زمینه ندارد و اصلاً مسیری بر خلاف این جریان را طی می‌کند.
ایشان می‌گوید: «بدان که زیارت قبر رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مهم‌ترین وسیله‌ی قرب به‌خداست، و مهم‌ترین کارگشا برای خواسته‌ی مومنین. پس هنگامی‌که حجاج و عمره‌گزاران از مکه بیرون آمدند، بر آنان مستحب موکد است که متوجه شهر مدینه شوند، برای زیارت قبر رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)، و زائر به همراه نیت زیارت، نیت تقرّب و نیت بستن بار سفر، به‌سوی قبر حضرت، و نماز در آن‌جا هم را داشته باشد.»[4]
در حالی‌که وهابیان این عمل را بدعت می‌دانند، نووی می‌گوید این عمل مستحب موکد است. نووی در واقع نماینده‌ی انبوه اهل سنتی است، که قرن‌هاست به این مسأله ملتزمند. اکنون آیا می‌توان هنوز هم وهابیان را، جزء اهل سنت به حساب آورد؟

پی‌نوشت:

[1]. آیا سفر کردن به قصد زیارت قبور مشروع است؟
[2]. دلائل وهابيان در تحريم سفر براي زيارت قبور.
[3]. سفر برای زیارت قبور در سیره سلف.
[4]. ابو زکریا، یحیی بن شرف النووی، المجموع شرح المذهب، ج8، ص 272، دارالکفر، بیروت، بی تا.