یکی از علمای اهل سنت استان سیستان و بلوچستان  اظهار داشته است که محبت به اهل‎بیت (علیهم السلام) جزء ایمان اهل تسنن است ایشان در ادامه تاکید می کنند که در تمام بحث هایی که میان حضرت علی (علیه السلام) و صحابه اتفاق افتاد ، حق با حضرت علی (علیه السلام) بوده است.

در ادامه بخشی از گفت و گوی علی شاکر، خبرنگار ابنا ( خبرگزاری اهل بیت ) را با مفتی بزرگ اهل سنت زاهدان جناب نذیر احمد سلامی ، بخوانید:

علی احمد سلامی، مشهور به « نذیر احمد» در سال 1324 ش. در دهستان "کیشکور" شهرستان سرباز استان سیستان و بلوچستان در خانواده ای روحانی متولد شد. دوره ابتدایی را در این منطقه گذراند و پس از آن، تحصیلات مقدماتی حوزوی را در محضر اساتیدی همچون « تاج محمد بزرگ‏زاده» در سرباز و سپس  « مفتی محمد شفیع» مفتی اعظم پاکستان، «محمد رفیع عثمانی»، « محمد تقی عثمانی»، « شمس‏ الحق» و « سبحان محمود» در کراچی پاکستان به اتمام رساند. وی علاوه بر تحصیلات دینی ، موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته اقتصاد از دانشگاه کراچی هم شد.

وی علاوه بر نمایندگی مردم استان سیستان و بلوچستان در مجلس خبرگان رهبری و عضویت در شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، عضو هیئت علمی گروه فقه و حقوق حنفی دانشگاه مذاهب اسلامی و مدرس حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان نیز می ‏باشد.

ابـنا: شما اهل تسنن چه نظری درباره امام امیر المومنین دارید؟
دیدگاه اهل تسنن درباره ویژگی ها و فضائل این بزرگمرد تاریخ ـ از جمله ایمان، عدل، شجاعت، عبادت، قضاوت، جهاد، فداکاری و علاقه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) به ایشان ـ چیست؟

نذیر احمد : محبت به اهل بیت (علیهم السلام) جزء ایمان ما اهل تسنن است و ما به این موضوع اعتقاد داریم. ما در نمازهای خود به پیامبر و به اهل بیت او درود می فرستیم؛ درودی که در کتب صحاح ما ثبت شده و ما نماز را بدون این درود ناقص می‏ دانیم. صلواتی که ما واجب می دانیم در نماز ذکر کنیم این است که: "اللهم صل علی محمد و علی آل محمد کما صلیت علی ابراهیم و علی آل ابراهیم انک حمید مجید، اللهم بارک علی محمد و علی آل محمد کما بارکت علی ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید." ما در تشهد آخر هر نماز جماعت، فرادی، نماز شب و تهجد این دعا و این درود را هم برای پیامبر و هم برای آل پیامبر می‎فرستیم.

همچنین در خطبه‎های نماز جمعه اهل سنت، در جاهایی که خطبه به زبان عربی خوانده می‎شود این کلمات جزء عبارات خطبه های نماز جمعه است که :
"الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنه و فاطمة سیدة نساء اهل الجنة".
این خطبه در تمام جهان اسلام و در ایران ـ حتی قبل از انقلاب اسلامی ـ هر جمعه در مساجد خوانده می‎شد و می‏ شود. نه اینکه بگوییم بعد از اینکه انقلاب اسلامی آمد و حکومت شیعه شد چنین سخنانی در خطبه ها وارد شد. نه، قبل از انقلاب نیز چنین بود. این الفاظ ، کلماتی است که خطبا می‎گویند و تمام سامعین اهل سنت نیز می‎شنوند و به آن اعتقاد دارند.

مثلاً درباره فاجعه ای که در کربلا رخ داد و شهادت حضرت امام حسین ـ رضی الله تعالی عنه ـ علمای واقعی اهل سنت این کار را محکوم می‏ کنند و در حمایت و تمجید از اقدامات آن حضرت در حادثه کربلا نیز مطالب و مقالاتی را چاپ کرده اند.

در این راستا٬ دانشمندان بزرگ اهل سنت در شبه قاره هند همچون «ابو الاعلی مودودی»٬ «ابوالکلام آزاد» و  «محمد شفیع» مفتی اعظم وقت پاکستان کتاب‏ نوشتند. مفتی محمد شفیع کتابی به نام "شهید کربلا" تألیف کرد و در مقدمه این کتاب نوشت: "بر فاجعه کربلا نه تنها مردم بلکه ماهتاب٬ آفتاب٬ ماه٬ خورشید و آسمان نیز گریستند".

بنده نیز تمام مطالبی که که علمای اهل سنت و شیعه درمورد محکومیت پیدایش فرقه همسو با فرقه ضاله خوارج که حادثه کربلا را به وجود آوردند و در حمایت از اقدامات ارزنده حضرت امام حسین در روزنامه ها٬ مقالات و کتب چاپ کردند را جمع آوری نمودم ـ که اغلب به زبان اردو بوده ـ که قرار است در کتابی تحت نام "دورنمای حادثه کربلا" چاپ گردد.

ابـنا: درباره شخص حضرت امیرالمؤمنین علی( (علیه السلام)  چه دیدگاهی دارید ؟

نذیر احمد : عبادات ایشان ، شجاعتشان؛ تقوایشان و شخصیتشان بسیار برجسته بود. اینها همه در منابع صحیح ما وجود دارد.

حضرت علی (علیه السلام) داماد پیامبر است و نسل حضرت پیامبر، از ایشان و فاطمه زهراء ادامه پیدا کرد. سادات همه از اولاد فاطمه زهراء و علی هستند. ما این را قبول داریم.

درباره علم آن حضرت در منابع روایی ما وجود دارد که: "انا مدینة العلم و علی بابها". همچنین فرمود: "علی اقضاکم" و در جای دیگر درباره اصحابش فرمود: "اقضاهم علی ابن ابی طالب". یعنی در قضاوت ماهرترین و عالم‏ترین اصحاب، حضرت علی بود.

باب خیبر را حضرت علی (علیه السلام) فتح کرد و پیامبر فرمودند فردا پرچم را به دست کسی می ‏دهم که او خیبر را فتح می کند. همه اصحاب منتظر بودند که فردا پرچم به آنها برسد اما صبح حضرت رسول فرمودند علی (علیه السلام) را بگویید بیاید. گفتند علی بیماری ناراحتی چشم دارد. پیامبر آب دهان مبارک خود را به چشمان حضرت مالیدند و چشمان آن حضرت خوب شدند و پرچم را در دست گرفت و قلعه خیبر را فتح کرد. این مظهر شجاعت حضرت علی (علیه السلام) است.

ابـنا: ما معتقدیم که آیه 55 سوره مائده در شأن حضرت علی (علیه السلام) نازل شده است که انگشتر خود را در هنگام نماز به یک سائل بخشید. شما به این اعتقاد دارید؟

نذیر احمد : چند نوع تفسیر در این مورد وجود دارد. یکی از مصداق هایش شاید آن حضرت باشد و شاید مصداق های دیگر داشته باشد. اگر واقعاً این آیه در مصداق حضرت علی باشد برای ما هیچ تفاوتی نکرده و موجب عصبانیت ما نمی‏ شود؛ چراکه حضرت علی شایسته چنین چیزی هستند.

 همچنین در سوره هل اتی که خداوند می‎فرماید "و یطعمون الطعام علی حبّه مسکیناً و یتیماً و اسیراً" بعضی از روایات نقل می کنند که حضرت علی (علیه السلام) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) و فرزندان آنها حسن و حسین (علیهما السلام) روزه بودند و دم افطار یک روز یک فقیری آمد، یک روز یک یتیم آمد و یک روز اسیری آمد که آنها افطار خود را به این نیازمندان دادند. این روایات تفسیری هستند و بعضی ها اینطور تفسیر کردند و برخی مصادیق دیگری آورده اند. اگر فرض کنیم این آیات هم در شان حضرت علی (علیه السلام) باشند ما هیچ حساسیتی نداریم. کسی حساسیت پیدا می‎کند که فضل و بزرگواری حضرت علی(علیه السلام) را خدای ناخواسته تحمل نکند. ما از اینکه فضیلت حضرت علی(علیه السلام) و اهل بیت(علیهم السلام) را بگوییم خوشحال می شویم و برای ما هیچ حساسیتی وجود دارد.

ابـنا: اما می بینیم که برخی از کسانی که خود را اهل سنت می ‏نامند از ذکر فضایل اهل بیت (علیهم السلام)خوشحال نمی‏ شوند؛ بلکه آنها را منکر هستند و حتی ـ نستجیر بالله ـ اهانت می کنند. حکم شخص سُنی که به حضرت علی(علیه السلام) یا اهل بیت عصمت و طهارت هتاکی کند چیست؟

نذیر احمد : من این را با ضرس قاطع به شما می گویم که هر سنی ای که به اهل‎بیت توهین کند نه تنها از اهل سنت نیست بلکه مرتد و از دایره اسلام خارج است.

ابـنا: ما روایتی داریم که پیامبر فرمودند: "علی مع الحق و الحق مع علی". شما نیز این موضوع را قبول دارید؟

نذیر احمد : بله؛ اهل سنت اعتقاد دارند در تمام مشاجراتی که میان حضرت علی و صحابه اتفاق افتاد حق با حضرت علی بود؛ مانند اختلاف میان حضرت علی و معاویه و اختلاف ایشان با عایشه.

ابـنا: بنابراین شما اعتقاد ندارید که صحابه معصوم هستند.

نذیر احمد : ابتدا بگذارید تعریف صحیح صحابی را خدمت شما ارائه دهم. صحابی نزد مذهب ما کسی است که پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) را در حال ایمان دیده و در حال این ایمان هم از دنیا رفته است. این صحابی معصوم نیست ولی محترم است. صحابه درجات مختلفی دارند ولی حرمتشان برای ما محفوظ است.

ابـنا: آیا این سخن که گفته می شود اگر هفت شیعه را بکشی به بهشت می روی خرافات است و افرادی که مدعی می‎شوند با چنین اقداماتی به سنت پیامبر (صلی الله علیه وآله و سلم ) عمل می کنند کذاب هستند؟

نذیر احمد : بله؛ خرافات محض است. من حتی معتقدم کسی که چنین اعتقادی داشته باشد از دایره اسلام خارج می‎شود.

ابـنا: پس جنایاتی که امروزه علیه شیعیان بلاد اسلامی می ‏بینیم ـ مانند بمب‏گذاری در هیئات، مثله کردن شیعیان،بریدن سر کودکان و .. ـ را چگونه ارزیابی می‎کنید؟

نذیر احمد : اینها گروه های افراطی بوده و به هیچ وجه مسلمان نیستند. اگر هم نام خود را مسلمان می‎گذارند افراد نادان، احساساتی و افراطی هستند که ابزار دشمنان شده اند.
من یک قانون کلی عرض می‌کنم: هر کس معتقد که باشد کشتن شیعه به دلیل گرایش به مذهب تشیع اجر و ثواب دارد٬ از دایره اسلام خارج است.

ابـنا: رهبر معظم انقلاب بارها تأکید کردند حضرت علی بن ابی‏طالب (علیه السلام) چون مورد قبول هر دو طایفه شیعه و سنی هستند می‎تواند محور وحدت قرار بگیرند. نظر حضرتعالی در این رابطه چیست؟

نذیر احمد : سخن مقام معظم رهبری سخن بسیار به جایی است. اگر اینگونه شود بسیاری از اختلافات میان مسلمین از بین می‏ رود. ما اهل سنت٬ هم حضرت علی و هم تمام اهل بیت را جزء مقدسات خود می‎دانیم. (1)

در تکمیل صحبتهای این دانشمند اهل سنت باید گفت :
شیعه الگویش حضرت امیرالمومنین علی ( علیه اسلام ) است که ای کاش همانطور که حضرت امیرالمومنین علی ( علیه السلام ) تایع پیامبر خدا حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم ) بودند، خلفای ثلاثه هم دستورات خدا و رسولش را مقدم بر خواسته های نفسانی خود می دانستند آن وقت دیگر واقعه غدیر را آویزه گوششان می کردند و در آن روزی که پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) علی را امیرالمومنین خطاب کرد و همین خلفای ثلاثه آمدند و به علی ( علیه السلام) تبریک گفتند را به سخریه نمی گرفتند و دیگر این اختلافات و جنایات پیش نمی آمد.
مگر خداوند دستور نداد که ای پیامبر رسالت خویش را تکمیل کن که اگر این کار را انجام ندادی مثل این است که رسالت خدا را ابلاغ نکرده ای ؟

جناب نذیر احمد متوجه باشند که؛  تكليف امت اسلامى در زمينه‌ هدايت، در زمينه‌ حكومت، در  حادثه‌ غدير معيّن شده است، ( آن وقت شما از تعامل حضرت امیرالمومنین علی ( علیه السلام ) با خلفای ثلاثه می گویید.) مسئله‌ غدير، مسئله‌ ايجاد يك شاخص است، يك معيار و ميزان است. تا آخر دنيا مسلمانان مي توانند اين شاخص را، اين معيار را جلوى خودشان قرار بدهند و تكليف مسير عمومىِ امت را معيّن كنند. اينکه پيغمبر اكرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) حساسترين زمان را براى اعلام مسئله‌ ولايت انتخاب كرد، اين انتخابِ پيغمبر نبود، انتخابِ خداى متعال بود. از طرف پروردگار وحى رسيد كه: «بلّغ ما انزل اليك من ربّك».(مائده 67) نه اينكه پيغمبر مسئله‌ امامت و ولايت را از سوى پروردگار قبلاً نمي دانست؛ چرا، از اولِ بعثت براى پيغمبر مسئله روشن بود.
بعد هم حوادث گوناگون اين بيست و سه سال، آنچنان اين حقيقت را عريان و آشكار كرد كه جاى ترديدى باقى نمي گذاشت؛ اما اعلان رسمى بايد در حساس‌ترين زمان اتفاق مى‌افتاد و به دستور پروردگار اتفاق این اعلان افتاد:
«بلّغ ما انزل اليك من ربّك و أن لم تفعل فما بلّغت رسالته»؛(مائده 67) يعنى اين يك رسالت الهى است كه بايد بگوئى.
بعد هم كه در غدير خم، در نزديكى جحفه، نبى مكرم مردم را متوقف كردند، كاروانهاى حجاج را جمع كردند و اين مطلب را اعلان كردند، آيه‌ شريفه آمد كه: «اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى»؛(مائده 3) نعمت كامل شد، دين كامل شد. در سوره‌ مباركه مائده قبل از آيه‌ «اليوم اكملت»، اين آيه‌ مباركه آمده است:
«اليوم يئس الّذين كفروا من دينكم فلا تخشوهم و اخشون»؛(مائده 3) امروز روز يأس و نااميدى دشمنان است؛ يعنى معيار مشخص شد، شاخص معلوم شد؛ امت هر وقت بخواهند، هر وقت چشم خود را بر حقيقت باز كنند، شاخص را خواهند ديد، معيار را مشاهده خواهند كرد، ترديدى باقى نخواهد ماند. اهميت غدير اين است. (2)

منبع

(1) سایت فرارو

(2) بیانات مقام معظم رهبری در عید غدیر (۱۳۸۸/۰۹/۱۵ )