پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ پولس به‌عنوان يك شخصيت مهم در آيين مسيحيت، برای تمام مسيحيان دارای مقام و اهميت ویژه‌ای است، یکی از نظریات عجیب و غیرقابل‌قبول پولس، ملعون خواندن حضرت مسیح است! پولس در جسارتی آشکار و با برداشتی غیرمنطقی از کتاب مقدس اعلام کرد که مسیح درراه مردم، ملعون شده است: «مسیح ما را از لعنت شریعت فدا كرد، چون‌که درراه ما لعنت شد. چنانكه مكتوب است، ملعون است هر كه بر دار آویخته شود.»[1]
پولس قبل از اينكه به آيين مسيحيت ملحق شود، يك يهودی بود و آشنا به كتاب تورات، اين استدلال غیرمعقول خود را هم از كتاب تورات برداشت كرده است كه در سفر تثنيه چنين آمده است: «و اگر كسی گناهی را كه مستلزم موت است، كرده باشد و كشته شود و او را به دار كشیده باشی، بدنش در شب بر دار نماند. او را البته در همان روز دفن كن زیرا آنكه بر دار آویخته شود ملعون است». [2]
بدون شک این آیه در مورد كسانی است كه مرتكب جرمی شده‌ و به خاطر آن و به‌فرمان شریعت به دار كشیده شده‌اند، نه در مورد مظلومی كه در عین بی‌گناهی او را به دار كشیده باشند. كدام منطق می‌تواند بپذیرد شخصی كه توسط حاكم ظالم بر دار آویخته شده، ملعون باشد؟ مطابق این نظریه پولس، نه‌تنها مسیح، بلکه بسیاری از پیامبران الهی نیز ملعون می‌باشند، چراکه وی در نامه به غلاطیان، می‌نویسد‌: «زیرا جمیع آنانی كه از اعمال شریعت هستند، زیر لعنت می‌باشند؛ زیرا مكتوب است ملعون است هر كه ثابت نماند در تمام نوشته‌های شریعت تا آن‌ها را به‌جا آورد.» [3] با این حساب و ازآنجاکه مطابق کتاب مقدس، بسیاری از پیامبران و برگزیدگان الهی مرتکب گناه شده‌اند، تمامی آن‌ها ملعون شمرده می‌شوند. [4]
مذهب تشيع درباره تمام انبيای الهی قائل به عصمت است و بر اين عقيده است كه هيچ پيامبری مرتكب گناه و اشتباه نشده است، همچنان كه امام رضا (عليه‌السلام) در مناظره‌ای طولانی اين مطلب را بيان فرموده‌اند. [5]

پی‌نوشت‌:
[1]. غلاطيان 3: 13
[2]. تثنيه 21: 23
[3]. غلاطيان 3: 10
[4]. نظير دوم سموئيل 11: 2 و پیدايش 19: 36 و موارد فراوان ديگر.
[5]. عيون أخبار الرضا علیه‌السلام، ابن بابويه، ترجمه آقا نجفى، ناشر: انتشارات علميه اسلاميه‏، تهران‏، ج‏1، ص: 133.