پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آن‌چه در این نوشتار به آن می‌پردازیم، مناظره‌ای بین دکتر محمد رضایی (یکی از علمای شیعه) با یک وهابی است. آقای رضایی داستان مناظره را این‌گونه بیان می‌کند:
«وهابی وارد بحث شد و گفت: برخى احاديث كتاب كافى مشكل دارد. دکتر رضایی پاسخ داد: آرى ما نمى‌‏گوييم هر چه در كافى است، صحيح است. ما مثل ادعايى كه شما در مورد صحيح بخارى داريد، نداريم؛ بلكه بسيارى از احاديث آن‌ها خوب است، اما نياز به بررسى سندى و متنى در مورد احاديث محفوظ است و اگر حديثى مشكل سندى يا متنى دارد، رد مى‏‌كنيم، مثل مسند احمد بن‏ حنبل كه همه احاديث آن صحيح نيست.
وهابی گفت: خير، كافى و صحيح بخارى قابل مقايسه نيست. چون اكثر احاديث كافى جعلى است و مسند احمد بن ‏حنبل هم احاديثش خوب است. وقتى ديدم اين وهابی افراط می‌کند، لازم ديدم كه در دفاع از كافى و براى روشن شدن حقايق، نكته‌‏اى را يادآورى كنم تا غفلت‏‌زدايى شود؛ از اين‏‌رو خطاب به وهابی گفتم: در مورد حديث سحر النبى (صلى الله عليه و آله) كه در صحيح بخارى[1] است، چه مى‌‏گوييد؟ وهابی گفت: آن هم درست است.
بنده گفتم: اگر پيامبر (صلى ‏الله‏ عليه ‏و آله) سحر شود، منافى عصمت ايشان و مضرّ به قرآن است. چون از آن به‌بعد كسى نمى‏‌تواند به سخنان پيامبر (صلى‏ الله ‏عليه‏ و آله) اطمينان كند، چون ممكن است مطالبى را كه بيان كرده، بر اثر سحر بوده باشد و مطالب قرآن نيز زير سؤال مى‏‌رود؟ پس حديث سحر النبى از لحاظ متنى، مخالف عصمت پيامبر (صلى ‏الله ‏عليه‏ و آله) و قرآن است، از اين‏‌رو صحيح نيست. با اين‌كه در صحيح بخارى آمده است.
وهابی گفت: خير، در حديث آمده كه پيامبر (صلى ‏الله ‏عليه‏ و آله) خيال مى‏‌كرد چيزى واقع شده كه نشده است، پس سحر، خيال است و خيال، ضررى نمى‏‌زند. بنده گفتم: در مورد سحر، آيات متعددى هست. در برخى آيات آمده است: «فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى‏.[طه/66] در اين هنگام طناب‌ها و عصاهاى آنان بر اثر سحرشان چنان به‌نظر مى‏‌رسيد كه حركت مى‌‏كند.»
با توجه به این آیه، سحر، حقيقت اشيا را تغيير نمى‏‌دهد، بلكه نمودها را دگرگون مى‌‏سازد و در ادارك انسان تأثير مى‏‌گذارد. اين بحث خيالى بودن سحر را تقويت مى‏‌كند.
اما در برخى آيات آمده است: «ما يُفَرِّقُونَ‏ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ.[بقره/102] به‌وسيله سحر، ميان مرد و همسرش جدايى بيفكنند».
كه اين مطلب تأثيرات تكوينى سحر را تقويت مى‏‌كند. از اين‏رو برخى مفسران قرآن سحر را امرى حقيقى مى‌‏دانند كه تأثيرات واقعى در خارج دارد.
در این هنگام بود که وهابی دید که پاسخی برای این امر ندارد، سریع بحث را عوض کرد.....[2]

پی‌نوشت:

[1]. بخاری و اعتقاد به سحر شدن پیامبر اکرم (ص)
[2]. محمد على رضايى اصفهانى‏، مقالات فارسى‏، ج‏53 ص: 1