پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مسیحیان سعی می‌کنند از عهد قدیم، بشارت‌هایی را برای آمدن عیسی مسیح پیدا کنند. یکی از مهم‌ترین فقراتی که مسیحیان به آن استناد می‌کنند، اشعیا 7: 14 است: «اینک باکره حامله شده پسری خواهد زایید و نام او را عمانوئیل خواهد خواند». این فقره در نسخه عبری این‌گونه آمده است:
«לכן יתן אדני הוא לכם אות הנה העלמה הרה וילדת בן וקראת שמו עמנו אל».
یعنی برای باکره از واژه (הָעַלְמָ֗ה = hā-‘al-māh,) استفاده شده است. در دایره المعارف‌های گوناگون این واژه به «زن جوان» خواه ازدواج کرده باشد یا نه ترجمه شده است نه «باکره» که موافق میل مسیحیان باشد:
Almah is a Hebrew word meaning a young woman of childbearing age who has not yet had a child, and who may be (but does not have to be) an unmarried virgin or a married young woman. It does not, in and of itself, indicate whether that woman is a virgin or not
در سایت دیگری[1] نیز اشاره می‌کند که کلمه Almah صد درصد به معنای باکره نیست:
The Hebrew word "almah" does not mean virgin 100 percent of the time. There is not a word in the Hebrew bible that denotes a virgin every time it is used
در یکی از تفاسیر کتاب مقدس[2] وجه‌تسمیه باکره به virgin را این‌گونه بیان داشته است:
virgin—from a root, "to lie hid," virgins being closely kept from men's gaze in their parents' custody in the East
یعنی باکره از ریشه «پنهان نگه‌داشته شده» به معنای زنی است که از نگاه خیره مردان نگهداری می‌شود. فقرات بعدی کتاب مقدس می‌تواند رازگشای عمانوئیل باشد: «آن‌وقت قبل از اینکه این پسر ترک نمودن‌ بدی‌ و اختیار كردن‌ خوبی‌ را بداند، سرزمین آرام و سوریه متروک خواهد شد و خود یهودا به‌وسیله پادشاه آشور مورد حمله قرار خواهد گرفت» (اشعیا 7: 15-16).
پیشگویی این است که یک باکره پسری به دنیا خواهد آورد و این پسر عمّانوئیل نامیده خواهد شد؛ وقتی چنین اتفاقی رخ دهد، آحاز (از پادشاهان یهودا) خواهد فهمید که مصیبت به‌زودی فرا خواهد رسید. نام عمّانوئیل (به معنی خدا با ماست) به‌منظور متقاعد کردن آحاز بود مبنی بر اینکه تا زمانی که او به خداوند توکل کند و نه به آشور، خداوند با او خواهد بود.
حوادث پیشگویی شده، اتفاق می‌افتد: «و خداوند مرا گفت: لوحی بزرگ به جهت خود بگیر و بر آن با قلم انسان برای مهیر شلال حاش بز بنویس و من شهود امین یعنی اوریای کاهن و زکریا ابن یبَرکیا را به جهت خود برای شهادت می‌گیرم. پس من به نبیه نزدیکی کردم و او حامله شده، پسری زایید. آنگاه خداوند به من گفت: او را مَهیر شَلال حاش بَز بنام، زیرا قبل از آنکه طفل بتواند ای پدرم و ای مادرم بگوید، اموال دمشق و غنیمت سامره را پیش پادشاه آشور به یغما خواهند برد» (اشعیا 8: 1-4).
در «تفسیر کاربردی عهد قدیم» آمده است:
«دستورات قبلی خداوند به اشعیا در این فصل ادامه می‏یابد؛ این دستورات مربوط به تهدید حملات آشوری‏ها به اسرائیل و یهودا است. خداوند به اشعیا دستور می‏دهد تا یک سند قانونی تهیه کند، احتمالاً یک سند ازدواج که به نام پسر بعدی او مهیر شلال‌ حاش‌ بز باید نوشته شود که به معنی «سریع در غارت و چابک در چپاول» است. همانند نام پسر اول اشعیا (اشعیا ۷: ۳)، این نام نیز نمادین است؛ این نام اشاره به تخریبی دارد که به‌وسیله مهاجمین آشوری به راه انداخته می‏شود. اشعیا در اینجا به توصیف ازدواج خود با یک نبیه می‏پردازد که وی دومین پسر اشعیا را به دنیا می‏آورد. پنداشته می‏شود که زن اول اشعیا مرده باشد. خداوند به اشعیا گفته بود که این طفل قبل از اینکه قادر به صحبت کردن شود، آشوری‏ها دمشق (پایتخت سوریه) و سامره (پایتخت اسرائیل) را تصرف خواهند کرد؛ و این اتفاق درست همان‌طور که خداوند گفته بود رخ داد. درواقع، تسخیر سامره اولین مرحله از نابودی پادشاهی شمالی اسرائیل بود؛ این نابودی در سال ۷۲۲ قبل از میلاد به تکمیل رسید. برخی از محققین کتاب مقدّس بر این باورند که باکره اشاره‌شده در اشعیا ۷: ۱۴ همین شخص نبیه، زن دوم اشعیا است. اگر چنین باشد، تولد پسر او متناسب با زمان تاخت‌وتاز آشور بر سوریه و اسرائیل است. این محققین اشاره می‏کنند که این پسر می‏تواند دارای اسم دومی به نام عمّانوئیل نیز باشد»[3].
در همین کتاب، وجه‌تسمیه همسر اشعیا به باکره را این‌گونه توضیح می‌دهد: «این زن در زمانی که اشعیا این نشان را ارائه می‏داد یک باکره بود، اما او در زمانی که حامله شده بود ضرورتاً باکره نبود»[4].
در نتیجه این پیشگویی کتاب مقدس مربوط به پسر اشعیاست و این پیشگویی 722 سال قبل از تولد عیسی مسیح به وقوع پیوسته است و با توجه به قرائن موجود، ارتباطی با عیسی مسیح ندارد.

پی‌نوشت‌ها:
[1]. سایت ریشه‌های یهودی
[2]. سایت تفسیر مقدس.
[3]. تفسیر کاربردی کتاب مقدس، ترجمه داود کاظمیان، متعلق به سازمان David C. Cook. برگرفته از سایت «رازگاه».
[4]. همان، ذیل اشعیا 7: 14.