پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بسیاری از مبانی اعتقادی وهابیت خالی از پشتوانه‌ی معقول و مستدلی است.[1] لذا باید به نکته‌ی تاسف‌باری اشاره نمود که بعضا در کتب اصلی وهابیت (که سالهاست در مجامع علمی از مدرسه تا دانشگاه تدریس می‌شود) موجود است. به عبارت دیگر ایشان مطالبی را به نسل‌های آینده‌ی خود آموزش می‌دهند، که در آن کوچکترین حرمتی برای مسلمانان عصر حاضر و حتی دوران پیش از خود قائل نمی‌شوند.
یکی از آن مطالب، این است که می‌گویند «افراد هوشيار آنها (علماي مسلماني که ادعاي اسلام مي‌کنند) مي‌پندارند معناي توحيد اين است که خالق و رازقي جز خدا نيست!»[2]  این مطلب را به دان جهت بیان می‌کند که بلافاصله بعد از آن بتواند اتهام خود را وارد کند لذا می‌گوید: «بنابراين عالمي که نادان‌هاي کفار از او به معناي «لا اله الا الله» عالم‌تر باشند، شايستگي هدايت و راهبري ديگران را ندارند.»[3]
این بهتانی بس عظیم است که تنها با مراجعه به چند کتاب از کتب علمای اسلام چه معاصر وی و چه کسانی که قبل ایشان می‌زیسته‌اند، هویدا می‌گردد. چه کسی چنین معنایی از توحید ارائه داده است، که ایشان آن را مبنای خود گذاشته و تمام علمای اسلام را به این تفسیر ناروا متهم می‌سازد. حتی اگر از یک انسان عادی این مساله سوال شود قادر است برای شما بیان کند که معنای کلمه‌ی توحید این است که خدایی جز خدای یگانه نیست، اما معلوم نیست این معانی که ایشان بیان نموده از کجا سر برآورده است.
به عبارت دیگر نمی‌توان عالمی در اسلام یافت که بگوید توحید یعنی وحدت رازق و خالق، اما در عبادت و در عمل خدای دیگری را عبادت کند. و اگر مراد شما این است که ایشان به اموری چون تبرک و توسل و ... اهتمام دارند، این خود اول کلام است که باید دید ایشان بر چه مبنایی چنین می‌کنند. قطعا ایشان این اعمال را هرگز با توحید درتضاد و منافات نمی‌بینند.[4]
این وهابیت است که بر اساس مبانی بی‌اساس خود ابتدا امری را فرض مسلم می‌گیرد و سپس به اتهام کثیری از مسلمانان می‌پردازد. اگر بحث عالم و جاهل باشد کدام یک از این دو گروه وهابیت یا سایر مسلمانان، عملشان به جهال شبیه‌تر است.

پی‌نوشت:

[1]. «وهابيون و مشرک خواندن مسلمین چه عالم و چه غیر عالم»
[2]. بن عبدالوهاب، محمد، کشف الشبهات، ص 9، ناشر: وزارت ارشاد عربستان، ۱۴۱۰ق.
[3]. همان.
[4]. مالکی، حسن بن فرحان، داعیا و لیس نبیا، ص 49، ناشر: مرکز دراسات تاریخی، اردن، ۲۰۰۴م.