پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب _ همچنان‌كه در نوشته قبلی وجود نازنين حضرت زهرا (عليهاالسلام) در كتاب مقدس به اثبات رسيد،[1] در ادامه همان فصل (يعنی فصل هفدهم پيدايش) به‌صراحت از اهل‌بیت پيامبر اسلام (صلی الله عليه و آله) نيز یادشده است؛ خداوند به ابراهيم (عليه‌السلام) فرمود: «و چون‌ ابرام‌ 99 ساله‌ بود، خداوند بر ابرام‌ ظاهرشده، گفت‌: من‌ هستم‌ خدای‌ قادر مطلق‌... و اما در خصوص‌اسماعیل‌، تو را اجابت‌ فرمودم‌. اینک‌ او را برکت‌ داده‌، بارور گردانم‌ و او را بسیار کثیر گردانم‌. دوازده‌ رئیس‌ از وی‌ پدید آیند و امتی‌ عظیم‌ از وی‌ به وجود آورم‌.»[2] خداوند وعده داد از نسل اسماعيل (عليه‌السلام) دوازده رئيس به وجود می‌آورد و چون نسل اسماعيل براي يهود و مسيحيت اهميت نداشته، اين آيه از تغيير و تحريف آن‌ها در امان مانده است، همچنين، يهود، مسيحيت و اهل تسنن از مسلمين، هیچ‌کدام قادر نيستند رمز اين عدد جمله را بفهمند و عدد دوازده رئيس را بر عقايد خود تطبيق دهند، اما ازنظر ما (مذهب تشيع)، اين دوازده رئيس اشاره به دوازده امام شيعيان دارد كه از نسل پاك حضرت اسماعيل (عليه‌السلام) به وجود آمده‌اند و اين همان بركتی است كه در اين فصل تورات به آن اشاره‌شده است.
در بخش ديگر از تورات نيز نام اين دوازده رئيس را بيان کرده‌اند: «و این است نام‌های پسران اسماعیل، موافق اسم‌های ایشان به‌حسب پیدایش ایشان. نخست‌زادۀ اسماعیل، نَبایوت و قیدار و اَدَبیل و مِبسام و مشماع و دومه و مسا و حدار و تیما و یطُور و نافِیش و قِدْمَه. اینان‌اند پسران اسماعیل و این است نام‌های ایشان در بُلدان و حله‌های ایشان، دوازده امیر، حسب قبایل ایشان.»[3]
اين دو فصل به‌تنهایی برای اثبات ادعای ما كفايت می‌کند، اما برای تأکید بيشتر اين مطلب، از منابع اسلامی نيز مؤیدی ذكر می‌کنیم، در كتاب شريف الغيبه نعمانی، داستانی ذکرشده است كه يك دانشمند يهودی همين اسامی را بر اساس كتاب تورات ذكر می‌کند و ما سخن اين دانشمند يهود را به‌عنوان مؤید ذكر می‌کنیم: «و عبد الحليم بن حسين سمرىّ- كه رحمت خدا بر او باد- براى من خواند آنچه از نام‌های امامان (عليهم السّلام) به زبان عبرى و عدد آنان را كه مردى از يهود كه به او حسين بن سليمان گفته شد و از علماء يهود در ارّجان بود و براى او در شهر ارّجان املاء كرده بود كه من آن را به لفظ خود او ثبت كرده‌‏ام و در ميان آنچه او خواند اين بود كه از فرزندان اسماعيل و از دودمان او دوازده‏ مرد پيشوايان و سروران خواهند بود كه به آنان اقتدا مى‏‌شود و نام‌هایشان عبارت است از: تقوبيت، قيذوا، ذبيرا، مفسورا، مسموعا، دوموه، مثبو، هذار، يثمو، بطور، نوقس و قيدموا. از اين مرد يهودى سؤال شد اين اسم‌ها در كدام سوره است؟ او يادآور شد كه آن در مشلى سليمان يعنى قصّه سليمان (عليه السّلام) است و همچنين از آن نوشته اين عبارت را خواند: «و ليشمعيل شمعتيخاهنّيي برختي أوتوو هيفريتى أوتو و هيريتى اوتو و هيريتى اتو بمئد مئد شنيم عاسار نسيئيم يولد و نتتيو لغوى غادل». او گفت معنى اين كلام اين است كه از تبار اسماعيل فرزند پربركتى پديد خواهد آمد كه درود من و رحمت من بر او باد، از خاندان او دوازده مرد، زاده خواهند شد كه مقام بلند يابند و مورد اكرام واقع و معظّم شوند و نام و آوازه اين مرد بلند مى‌‏شود و شكوه مى‌‏يابد و آوازه‏‌اش بالا خواهد گرفت.» [4]

پی‌نوشت‌:
[1]. «حضرت زهرا (س) و کتاب مقدس»
[2]. پیدایش 17: 1- 25
[3]. پیدایش 25: 13 - 16
[4]. الغيببه، نعمانی، ترجمه غفارى، نشر صدوق‏، تهران‏، 1376 ش، ص: 154