پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جریان‌های سلفی تکفیری ازجمله داعش برای مسلمان‌کشی و قتل عام شیعیان و اهل‌سنت به این آیه شریفه استدلال می‌کنند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُمْ مِنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ.[توبه/123] ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید با کافرانی که به شما نزدیک‌ترند، پیکار کنید و دشمن دورتر، شمارا از دشمنان نزدیک غافل نکند آن‌ها باید در شما شدّت و خشونت و قدرت احساس کنند و بدانید خداوند با پرهیزگاران است.»
می‌گویند لذا اول باید با مسلمانان ومنافقان مشرک جنگید و یهود و نصاری به ویژه اسرائیل در اولویت بعدی هستند. خطاب به جوانان مسلمانِ مجاهد و دلسوز اسلام، نه خطاب به جریان‌های سلفی تکفیری داعش که خود را به خواب زدند و قابل بیداری و هدایت نیستند، کسانی که از روی هوی و هوس و منفعت‌طلبی آیات را تفسیر می‌کنند.
جوانان مسلمان و دلسوز اسلام باید براساس سیره و سنت پیامبر گرامی (صلی‌ الله‌ علیه و آله و سلم) و صحابه کرام عمل کنند نه خلاف سیره و سنت مانند قتل و خشونت و غارت، کدام سیره و سنت، کشتار زنان و کودکان بی‌دفاع را مشروع می‌داند؟
نهی قرآن و پیامبر از جنگ بامسلمانان
قابل توجه جوانان مسلمان، ادعا واستدلال جریان‌های تکفیری برای جهاد اون حقیقتی نیست که شما دنبالش هستید چون حکمی که مخالف قرآن وسیره وسنت پیامبر(صلی الله علیه و آله) و صحابه باشد اون حکم گمراه کننده است نه سعادت بخش. قتل مسلمانان به حکم این‌که کفار نزدیک هستند، خلاف نص قرآن و سیره پیامبراست. چون اصلا کافر نیستند، چه برسد به دور یا نزدیک، مگر خداوند نمى‌فرماید «لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى إِلَیْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً.[نساء/94] به كسى‌كه اظهار صلح و اسلام مى‏‌كند، نگویید مسلمان نیستى» خداوند می‌فرماید نگویید مسلمان نیستی تا چه رسد به قتل وغارت ای کاش فقط به مسلمان نگفتن اکتفا می‌کردند، و هم‌چنین سنت پیامبر حاکی از نهی شدید از تکفیر مسلمانان است، عایشه می‌گوید از پیامبر گرامی شنیدم که فرمود: «هیچ‌یک ازاهل قبله را به‌خاطر گناه، تکفیر نکنید اگرچه گناهان بزرگ انجام داده باشد».[1]
پس استدلال شما خلاف کلام پیامبر است؛ چون نبی مکرم اسلام (صلی الله‌ علیه و آله و سلم) فرمودند: «کسی که مانند ما نماز بخواند و به طرف قبله بایستد و از گوشت ذبح شده ما بخورد پس او مسلمان است و در پناه خدا و رسول است، عهد خدا را درباره او نشکنید»[2]
آیا دلسوزی برای اسلام وتبلیغ آن و هدایت مردم باخشونت و قتل و غارت سازگار است؟ سیره و سنت پیامبر در برخورد با منافقین و کفار چگونه بوده است؟
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) هرگز با منافقان نجنگیدند و جنگ با منافقان جزء سیره آن حضرت نبوده است، بلکه سیره نبوی نسبت به منافقان ارشاد و افشاءِ توطئه‌ها بوده است. طبری در تفسیرش ذیل آیه 72 سوره توبه روایات متعددی در این زمینه نقل کرده است مثلاً از ابن عباس نقل شده است که «جهاد با کفار به‌وسیله شمشیر است و جهاد با منافقان بوسیله زبان و عدم خوشرفتاری با آنان» هم‌چنین از ابن عباس نقل شده است که «جهاد با کفار با جنگ است و جهاد با منافقان این است که با آن‎ها با تندی صحبت کنیم.»[3]
بنابراین، آیات شریفه «سوره توبه» هیچ مسلمانی را به سوی جنگ با مسلمانان‌که اختلاف‌هایی با یکدیگر دارند و احیانا از نگاه یکدیگر منافق شمرده می‌شوند، دستور نداده است، بلکه آیه مربوط به آن دسته از کفار رسمی است که از سوی آن‌ها به‌خاطر نزدیک بودنشان به جامعه اسلامی خطری متوجه حکومت اسلامی است.
سیره و سنت نبوی وصحابه نسبت به کودکان و زنان کفار، چون در اسلام حتی کفار غیر محارب هم در امان هستند.
«وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ [بقره/190] و در راه خدا، با کسانی که با شما می‎جنگند، نبرد کنید! و از حدّ تجاوز نکنید، که خدا تعدّی کنندگان را دوست نمی‌دارد».
مگر زن و کودکان و یا دیگر مسلمانان درابتدای کار با داعش می‌جنگند که داعش به خود اجازه نبرد می‌دهد. آیا زنان وکودکان، محارب و جنگ‌جو هستند؟ طبق تفاسیر با هر کسی نباید قتال کرد، ازجمله  کسانی‌که قصد جنگ ندارند و بی‌دفاع هستند مانند زنان و پیران و کودکان.[4] ای کاش حداقل داعش به این آیه قرآن عمل می‌کرد.
ازبُریده نقل شده: که هنگامی که پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) امیری را می‌فرستاد به جنگ به آن‌ها سفارشاتی می‌کرد «با کسانی‌که به خدا کفر می‎ورزند، نبرد کنید ولی افراط نکنید، حیله‌گری نکنید، و هیچ بچه‌ای را نکشید و هنگامی‌که با دشمن مشرک برخورد کردید، آنان را به سه خصلت دعوت کنید» و هم‌چنین به سپاه اسلام توصيه می‌کردند: «با تقوا باشند، به زنان كفّار آسيبى نرسانند، حتّى يك‌بار كشته‏‌ى دختر كافرى را ديد و به شدّت ناراحت شد».
هم‌چنین خلیفه اول «ابوبکر» به فرمانده سپاهش دستور داد که: «خیانت نکنید، افراط نکنید، بچه کوچک را نکشید، پیرمرد‎ها را نکشید، و هیچ نخلی را نبرید و نسوزانید». خلیفه دوم «عمر بن خطاب» نیز هنگامی که سپاهیانش را برای جنگ می‎فرستاد به آنان چنین توصیه ‎کرد: «افراط نکنید و هیچ پیرمرد و زن و بچه‌ای را نکشید».[5]
اکنون باید دید اعمال گروه افراطی و تکفیری داعش را مانند کشتن زنان، پیر مردان و کودکان و مردمی که در خانه خود نشسته و هرگز اقدام به درگیری مسلحانه نکرده‌اند با توصیه‎های پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و خلفای اهل سنت سازگاری دارد؟
برفرض هم طبق استدلال غلط و سست جریان‌های تکفیری، گروهی منحرف و مشرک هستند که ما قبول نداریم و اثبات هم کردیم مسلمانان شیعه و سنی نه کافرند و نه مشرک. آیا به‌خاطر انحراف باید آن‌ها را کشت؟ به کدامین دلیل و منطق؟ قرآن که دستور عفو می‌دهد نه قتل. خداوند به  مسلمانان دستور مى‏‌دهد كه در برابر اين تلاش‌هاى انحرافى و ويرانگر «فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.[بقره/109] شما آن‌ها را عفو كنيد و گذشت نمائيد تا خدا فرمان خودش را بفرستد چرا كه خداوند بر هر چيزى توانا است».
خطای بزرگی که گروه داعش در فهم این آیات قرآن  مرتکب شده است عدم تفکیک بین دو گروه آیات است و خیال کرده‌اند که طبق قرآن با هر کسی که کافرش می‌دانیم باید جنگید و این خطائی است که قرآن آن را مردود دانسته. جوانان مسلمان مجاهد، آیابهتر نیست به جای استدلال به آیه 123 سوره توبه که نتیجه‌اش  کشتارمسلمین است، به این آیه عمل کنیم که خداوند می‌فرماید: «لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ [توبه/128] همانا پيامبرى از خودتان به سوى شما آمده است كه آنچه شما را برنجاند بر او سخت است، بر هدايت شما وآن كسانى كه ايمان نياورده‏‌اند كه بلكه ايمان آورند حريص و دلسوزاست، و به مؤمنان رئوف و مهربان است».
ای کاش جریانهای تکفیری داعش بجای حریص بودن برجان ومال وناموس مسلمانان، مانند پیامبر براعتقاد وایمان آنان حریص و دلسوز بودند و به فکر هدایت انسان‌ها بودند نه به فکر کشتار زن و فرزندان. طبق کتب  تفسیری عبارت «عَزیُزعَلیهِ ماعَنِتُّم ، آنچه که شمارا برنجاند برپیامبر سخت است» که در همین آیه 128 توبه آمده خطاب به جمیع امت است، اختصاص به اهل ایمان ندارد [6] چون در واقع نبی مکرم اسلام رحمة للعالمین است «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِيین [انبیا/107 ] ما تو را جز براى رحمت جهانيان نفرستاديم» ومصداق آیه «لعلک باخع نفسک» است که خداوند می‌فرماید «لَعَلَّكَ باخِعٌ نَفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ‏[شعراء/3] گويى مى‏‌خواهى جان خود را به خاطر اينكه آنها ايمان نمى‏‌آورند از شدت غم اندوه هلاک کنی» اما جریانهای سلفی تکفیری وهابی وداعش به جای اندوه بر ایمان نیاوردن انسان‌ها، دیگران را به غم و اندوه مبتلا می‌سازند.
درواقع جریانهای سلفی تکفیری وداعش  که اقدام به کشتن  مسلمانان بی‌‌گناه می‌کنند مصداق این آیات می‌باشند: «وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا.[نساء/93] و هر كس، فرد باايمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالى كه جاودانه در آن مى‏‌ماند؛ و خداوند بر او غضب مى‏‌كند؛ و او را از رحمتش دور مى‌‏سازد؛ و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است»‏.
«مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً.[مائده/32] آن كس كه انسانى را بدون اينكه قاتل باشد و يا در زمين فساد كند بكشد، گويا همه مردم را كشته است‏».
نتیجه وفصل الخطاب به جوانان مسلمان
بدون تعصب با قلبی پاک و چشمی بیدار سوره  توبه را دقیق بخوانید با یک آیه خواندن و تفسیر کردن نمی‌توان به کفر و قتل مسلمانان استدلال کرد آیات قرآن را باید در کنار یکدیگر با هم تفسیر کرد تا نتیجه درست به‌دست آوریم. آیا واقعا از این آیاتی که ذکرشد به همراه آیات دیگر، می‌توان استدلال کرد به  قتل وخشونت و کشتار زنان و کودکان و مردان سنی و شیعه بی‌دفاع؟
خودتان قضاوت کنید. آیا فکر نمی‌کنید که اکنون مصداق بارز کفار نزدیک، آن صهیونیست‌ها و یهودیان متجاوز در فلسطین هستند، چنان‌که منظور از کافران نزدیک در آیه شریفه 123 سوره توبه، طبق تفاسیر، کسانی هستند که دین اسلام را قبول نداشته و با مسلمانان قصد جنگ داشته مانند امپراطور روم در شرق جزیرة العرب.[7] اما مسلمانان شیعه و سنی غیر وهابی، ابدا مصداق کافر نزدیک نبوده، بلکه اصلا کافرنیستند که مصداق نزدیک و دور باشند.

پی‌نوشت:
[1]. الحافظ نورالدین علی بن ابی بکر الهیثمی, مجمع الزوائد ومنبع الفوائد ،موسس مکتبه القدسی بالقاهره دارالکتب العلمیه ,بیروت لبنان، 1408 ق، ج1ص106و107(لا تکفروا احدا من اهل قبله بذنب )
[2]. الامام أبي عبد الله محمد بن إسماعيل البخاري الجعفي، صحيح البخاري، دار الطباعة العامرة بإستانبول ، دارالفکر، 1401 ه‍
ج1ص102ح391کتاب الصلاة باب فضل استقبال القبله.
[3]. طبرى ابو جعفر محمد بن جرير، جامع البیان فی تفسیر قرآن، دار المعرفه‏، بيروت‏، 1412 ق، ج 10 ص126
[4]. ابن عاشور محمد بن طاهر، التحریر والتنویر، موسسه التاريخ‏، بيروت‏، چاپ اول،ج2،ص197(لا تقاتلوا الشيوخ و النساء و الصبيان‏)
 فخر رازی محمدبن عمر، تفسیر مفاتیح الغیب ، داراحیاءالتراث العربی،بیروت، 1420ق، ج5، ص288
[5]. سيد بن قطب بن ابراهيم شاذلي،تفسیر فى ظلال القرآن، دارالشروق‏، بیروت،قاهره،1412ق، ج‏3 ص 1740 و1741
«فادعهم إلى ثلاث خلال، فإن أجابوك فاقبل منهم و كف عنهم»، «بعد إحدى المواقع أن صبية قتلوا بين الصفوف، فحزن حزنا شديدا، فقال بعضهم: ما يحزنك يا رسول اللّه و هم صبية للمشركين؛ فغضب النبي- صلى اللّه عليه و سلم»، .«و روى مالك عن أبي بكر :و لا تقتلن امرأة و لا صبيا و لا كبيرا هرما»، «و إن اللّه لم يحل لكم أن تدخلوا بيوت أهل الكتاب إلا بإذن، و لا ضرب نسائهم، و لا أكل ثمارهم، إذا أعطوا الذي عليهم‏»
[6]. ابن عاشور محمد بن طاهر، التحریر والتنویر، موسسه التاريخ‏، بيروت‏، چاپ اول، ج10ص237،
طبرى ابو جعفر محمد بن جرير، جامع البیان فی تفسیر قرآن، دار المعرفه‏، بيروت‏، 1412 ق، ج11ص56 
[7]. ابن كثير، اسماعيل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، : دار الكتب العلمية، بیروت ،1419ق، ج4ص208 ،
 زمخشرى محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل‏، دار الكتاب العربي،بیروت 1407ق، ج2ص324