پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ازدواج ام کلثوم با خلیفه دوم[1]، يكی از اموری است كه وهابيت به عنوان مستمسك خود قرار داده و آن را شاهد بر دوستی و رابطه حسنه بین امیرالمومنین (علیه السلام) و خلیفه دوم مطرح می‌کنند، حال فرض بر این‌که همه اشکالاتی که در این قضیه وجود دارد[2]، از بین برود و خلیفه دوم با ام کلثوم دختر حضرت امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهم السلام) ازدواج کرده باشد، این ازدواج هرگز مدعای آنان را در حسنه بودن روابط ثابت نمی‌کند و اصلاً دختر دادن به کسی هرگز به معنی خوب بودن و قبول داشتن طرف مقابل (داماد) نبوده و دال بر فضیلت او نمی‌شود و بر این مدعا دو شاهد را اقامه می‌کنیم:
اول: این‌که در قرآن کریم می‌خوانیم که وقتی که فرشتگان الهی به صورت انسان به خانه حضرت لوط وارد شدند و قوم او به درب خانه او آمدند و از آن حضرت مهمانانشان را طلب کردند، حضرت در مقابل درخواست آن‌ها، پیشنهاد کردند که بیایید و با دختران من ازدواج کنید «وَ جَاءَهُ قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ إِلَیْهِ وَ مِنْ قَبْلُ کَانُوا یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ قَالَ یَا قَوْمِ هؤُلاَءِ بَنَاتِی هُنَّ أَطْهَرُ لَکُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لاَ تُخْزُونِ فِی ضَیْفِی أَ لَیْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشِیدٌ [سوره هود/78] هنگامی‌که فرشتگان به صورت جوانان زیبا به خانه لوط وارد شدند، قوم لوط که کافر بودند، آگاه شده و به قصد عمل زشتی که در آن سابقه داشتند به سرعت به خانه او وارد شدند. لوط به آن‌ها گفت: این دختران من برای شما پاکیزه‌تر و نیکوترند، از خدا بترسید و مرا نزد مهمانان به عمل زشت خود خوار و سرشکسته نکنید، آیا در میان شما یک مرد خیرخواه رشید خداپرست نیست؟»
حال سوالی که در این‌جا مطرح می‌شود این است که آیا این پیشنهاد حضرت لوط و در صورت انجام ازدواج، دال بر خوب بودن و قبول داشتن افراد قومش است؟
دوم: پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) قبل از اسلام دختر خود «زینب» را به ازدواج «اَبی العاص بن ربیع» درآورد، که ابی العاص در جنگ بدر در مقابل پیامبر(صلی الله علیه و آله) قرار گرفت و بعد از جنگ نيز در ميان اسيران بود، زينب برای آزادی همسرش گردن‏بندى را كه "خديجه" در عروسيش به او داده بود به عنوان "فداء" نزد پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرستاد. هنگامى كه چشم آن حضرت به گردن‏بند افتاد خاطره خديجه آن زن فداكار و مجاهد در نظرش مجسم شد، فرمود خدا رحمت كند خديجه را، اين گردن‏بندى است كه جهيزيه دخترم "زينب" قرار داد، سپس پيامبر (صلی الله علیه و آله) "ابو العاص" را آزاد كرد، به شرط اينكه دخترش "زينب" را به مدينه نزد آن حضرت بفرستد، او نيز اين شرط را پذيرفت و بعدا هم به آن وفا كرد.[3]
حال سؤالی که این جا مطرح می‌شود این است که آیا پیامبر(صلی الله علیه و آله) که دخترش را به ابی العاص مشرک داد، آیا او و اعتقاداتش را قبول داشت، و یا دال بر خوب بودن او دارد و حال آن‌که طبق قاعده آن حضرت باید دخترش را به اهل کتاب مانند مسیحیت می‌دادند که هم دین آن زمان بود و هم به اسلام نزدیک‌تر بود.
پس می‌توان نتیجه گرفت که دختر دادن به کسی، هرگز به معنی خوب بودن و قبول داشتن طرف مقابل (داماد) نبوده و دال بر فضیلت او نمی‌شود.

پی‌نوشت:
[1] . ازدواج ام کلثوم اسطوره یا واقعیت؟
[2] . اشکالات داستان این ازدواج.
[3] . ابن اثير، الكامل في التاريخ، تحقيق: عمر عبد السلام تدمري، دار الكتاب العربي، بيروت، چاپ اوّل، 1417 هـ. ق، ج2، ص27.