پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حزب التحریر یا آکادمی ارتش با رهبری صالح سریه[1] (پیدایش در دهه 80 میلادی) با تأکید فراوان تمام جوامع اسلامی کنونی را جاهلی دانسته است،[2] در نزد این گروه، خودنمایی زنان و مردان، رقص، توهین به دین، عدم انجام فرایض به‌صورت علنی، وجود خمر و زنا و قمار به‌صورت علنی، انتشار فسق، کذب، خدعه و نیرنگ و تمام رذایل دیگر از مصادیق این جاهلیت است. البته او قائل به جهل و کفر افراد نیست و فقط حکومت‌ها را به جهل و کفر متهم می‌نماید.[3]
به نظر رهبران این گروه دولت نه‌تنها حمایتی برای مبارزه با این جاهلیت که جوامع اسلامی را در برگرفته بود نمی‌کرد بلکه با مسلمانی که قصد مقابله با جاهلیت داشتند جلوگیری و برخورد می‌کرد و ازآنجایی‌که دولت تنها وظیفه خود را اجرای حدود می‌دانست (در حالی که‌ حدود جزئی از دین است نه اینکه تمام دین باشد) این گروه در صدد بود با به دست آوردن اسلحه لازم با دولت و درنتیجه آن پس از به دست آوردن حکومت و تشکیل دولت اسلامی با جاهلیت مبارزه کند اما این گروه موفق به اجرای نقشه خود نشد و حرکت او در نطفه خفه شد.[4]
گروه التکفیر و الهجره با رهبری شکری احمد مصطفی[5]
این گروه در دهه هفتاد میلادی با رهبری علی اسماعیل و شکری احمد مصطفی که یکی از جوانان اخوان المسلمین بود شکل گرفت. این گروه که به‌شدت تحت تأثیر افکار سید قطب واقع‌شده بود برای رهایی از جامعه جاهلی، در گوشه‌هایی از شهر قاهره، اسکندریه و جیزه، آپارتمان‌هایی برای اعضای خود اجاره کرده بودند و در آنجا زندگی می‌کردند و در سال 1973 به کوه‌ها و غارها مهاجرت نمودند. ازجمله اعمال این گروه ترور مدیر وقت اوقاف مصر بود که درنتیجه آن باعث دست‌گیری اعضای آن و اعدام شکری احمد مصطفی شد. در نظر این گروه تمام کسانی که تابع این گروه نبودند کافر محسوب می‌شدند. تمام عصرها بعد از قرن چهارم قمری عصرهای جاهلیت شناخته می‌شد. هجرت مهم‌ترین عنصر در قاموس این گروه شناخته می‌شد که برای دوری و رهایی از جامعه جاهلی تدارک دیده شده بود. عنصری که به‌خوبی در کلام سید قطب به‌عنوان یکی از مفاهیم بروز و ظهور دارد.[6]
گروه مذکور دوران کنونی را شبیه دوران پیامبر می‌داند و شکری مصطفی به‌عنوان رهبر این گروه خود را شبیه به پیامبری می‌دانست که باید مردم را نجات دهد. شکری مصطفی دوران خود را دوران جاهلی می‌داند که او می‌خواهد با کمک گروه خود جامعه را از جاهلیت به‌سوی اسلام هدایت نماید.[7] او مؤسسات و لشکر و دیگر تشکیلات را جاهلی و غیر اسلامی و دارای فسق و فجور می‌داند.[8]

پی‌نوشت:
[1]. صالح سریه در حنفا فلسطین متولد شد. او در دوره جوانی به حزب التحریر الاسلامی پیوستاو مدتی در اردن و مدتی در بغداد زندگی کرد و به جرم تشکیل هسته حزب التحریر الاسلامی به زندان محکوم شد و در سال 1971م به قاهره رفت و به سازماندهی گروه همت گماشت.سریه پس از دو سال اقامت در قاهره امکان عملیات پیدا کرد. هدف التحریر  و سریه استقرار یک حکومت اسلامی بود و حکومت موجود را کافر می دانست.نخستین برنامه سریه حمله به دانشگاه مهندسی ارتش برای به دست آوردن اسلحه لازم بود که به علت لو رفتن حرکت، سریه دستگیر و اعدام شد.( قاسمی،مصطفی،آشنایی با کشورهای جهان اسلام؛مصر، تهران،موسسه اندیشه سازان نور،چاپ اول، 1392 ش، صص203-208)
[2]. رفعت سید احمد، النبی المسلح (1)، (وثیقه رساله الایمان نوشته صالح سریه)، عربستان، ریاض الرئیس، چاپ اول،1991 م، ص 39 و 41
[3]. همان، ص 41
[4]. قاسمی،مصطفی،آشنایی با کشورهای جهان اسلام؛مصر، تهران،موسسه اندیشه سازان نور،چاپ اول، 1392 ش، صص203-208
[5]. شکری احمد مصطفی(ابوسعد) متولد روستای حوائکه استان اسیوط مصر یکی از جوانان اخوان المسلمین بود که در سال 1965م به علت انتساب به اخوان به زندان افتاد و در همان زندان رهبری گروه جماعت را در دست گرفت. او در سال 1971م به تنظیم اساسنامه برای گروه نمود و پیروانش با او بیعت نمودند. به دستور او ساختمان‌هایی در اطراف مصر و بعضی دیگر از شهرها برای زندگی اجاره کردند و در سال 1973م دستور به خروج به کوهستان‌ها و غارهای اطراف را داد. آنها یک سری زمین‌ها را در استان مینا تصرف کردند، دولت به آنها مشکوک شد و در نتیجه آنها را بازداشت کردند. در ادامه دولت عفو شکری مصطفی را صادر کرد ولی او بیش از پیش به فعالیت ادامه داد. او نیز به فکر به دست گیری قدرت برای پیاده کردن اسلام بود. او در سال 1978م دستگیر و اعدام شد. (قاسمی، مصطفی، آشنایی با کشورهای جهان اسلام؛ مصر، تهران، موسسه اندیشه سازان نور، چاپ اول، 1392 ش، صص195-203)
[6]. الجهنی، مانع بن حماد، الموسوعه المیسره فی الادیان و المذاهب و الاحزاب المعاصره، دار الندوه، 1420، ج 2، ص 335-336
[7]. رفعت سید احمد، النبی المسلح (1) (اعترافات و اقوال شکری مصطفی)، عربستان، ریاض الرئیس، چاپ اول،1991 م، صص 91-93
[8]. همان.