پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سلسله آل سعود از سال 1148 ق بر بخشی از شبه جزیره عربستان سلطه یافتند،[1] و اکنون نیز بر عربستان سعودی حکومت می‌کنند. از وقایعی که در این دوره به وقوع پیوست و سرنوشت و آینده خاندان آل سعود و بخش بزرگی از شبه‌جزیره عربستان را تعیین کرد، گسترش فعالیت محمد بن عبدالوهاب، بنیان‌گذار مذهب وهابیت بود. او و ابن سعود که هر دو خواستار گسترش نفوذ خود بودند با یکدیگر عقد اخوت بستند. بدین ترتیب نفوذ سیاسی خود را گسترش دادند.[2] و برای اینکه این پیوند و برادری محکم‌تر شود ابن سعود، دختر محمد بن عبدالوهاب را برای پسرش عبدالعزیز خواستگاری کرد و موافقت محمد بن عبدالوهاب را با جانشینی عبدالعزیز فراهم کرد.[3]
پس‌ازآنکه انگلیسی‌ها معاهده معروف «سایکس پیکو»[4] را به امضا رساندند و بر اساس آن کشورهای خاورمیانه بین انگلیس و فرانسه تقسیم گردید، ارتش انگلیس در تاریخ 18 آذر 1296 به فرماندهی «لارنس» وارد بیت‌المقدس شد. در 25 همان ماه، وعده ایجاد یک وطن قومی یهودی را به صهیونیست‌ها داد. از همان زمان دولت انگلیس درصدد ایجاد دولت اسرائیل برآمد. در این میان اقدام کشورهای عربی و خصوصاً آل سعود جالب‌توجه است. آل سعود نه‌تنها با تلاش‌های دولت انگلیس در راستانی ایجاد یک وطن قومی برای یهودیان مخالفت نکرد؛ بلکه ملک عبدالعزیز بن سعود (حاکم نجد) طی تلگرامی به «سرونیگت» ورود انگلیسی‌ها به بیت‌المقدس را تبریک گفت و فرزندش فیصل را به لندن فرستاد، تا پیروزی نیروهای انگلیسی در بیت‌المقدس را به پادشاه انگلیس تبریک بگوید و خودش در نامه‌ای خطاب به نماینده انگلیس نوشت: «من سلطان عبدالعزیز عبدالرحمن آل فیصل آل سعود نزد «سرپرسی کوکس» نماینده انگلیس کبیر هزار بار اقرار و اعتراف می‌کنم که ازنظر من هیچ مانعی برای بخشیدن فلسطین به فقرای یهود، یا غیر آنان بدان گونه که انگلیس صلاح می‌داند، وجود ندارد، و من هرگز تا روز قیامت از رأی انگلیس تخلف نخواهم کرد». رفتار جالب‌تر ملک عبدالعزیز زمانی است که مردم فلسطین در سال (1314 شمسی) به رهبری شیخ عزّالدین قسام، بر ضد یهودیان قیام کردند، ملک عبدالعزیز به‌جای طرفداری از مردم فلسطین در طرفداری از انگلیسی‌ها چنین گفت: «اعراب باید خود را ملامت کنند، زیرا آنها خودشان، خود را اذیت و آزار داده‌اند، نه انگلیسی‌ها». [5] دیگر پادشاهان عرب نیز در طرفداری انگلیس و صهیونیست وضعیت بهتری از آل سعود ندارند. چنانچه در ماجرای شهادت عزّالدین قسام هنگامی که مردم حدود شش ماه در اعتراض به شهادت ایشان دست به تحصن سراسری وعمومی زده[6] و هواپیماهای انگلیسی را سرنگون و منازل و اماکن انگلیسی‌ها را ویران کردند، به جای حمایت از فلسطینیان از انگلیسی‌ها حمایت کردند. چهارتن از پادشاهان عرب، ملک عبدالعزیز، ملک غازی شاه عراق، امام یحیی سلطان یمن و امیر عبدالله فرماندار اردن، با یک عبارت، در حمایت از انگلیس به کمیته عالی مردم فلسطین چنین تلگرام زدند:
«به فرزندان عرب ما در فلسطین! اوضاع جاری فلسطین، ما را به‌شدت ناراحت کرده و اکنون ما پادشاهان عرب و امیر عبدالله شما را برای جلوگیری از خونریزی بیشتر به آرامش دعوت می‌کنیم و به حسن نیت دولت دوست خود بریتانیا، و به قولی که در خصوص اجرای عدالت در فلسطین داده اعتماد و اطمینان داریم. اطمینان داشته باشید که از سعی و کوشش پی گیر، درراه مساعدت به شما دریغ نخواهیم کرد.»[7]
این گوشه‌ای از همکاری‌های آل سعود، با دولت انگلستان، برای تشکیل رژیم اسرائیل در دو قرن گذشته بود. اکنون نیز وضعیت به همان شکل سابق است. آل سعود برای در امان بودن رژیم غاصب صهیونیست، با طرح ادعاهایی علیه ایران، گسترش تروریسم، جنگ در یمن و شهادت شیخ نمر و...  در جهت مصونیت اسرائیل قدم برمی‌دارد.

پی‌نوشت:
[1]. دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج 1، ص 24، واژه آل سعود
[2]. همان، ص 25
[3]. همان ص 26
[4]. قرارداد سایکس - پیکو (Sykes-Picot Agreement) قراردادی سری است که میان انگلستان و فرانسه در آوریل 1916 به دنبال مذاکرات "سرمارک سایکس" (1919-1879) و "فرانسوا ژرژ پیکو" (1951- 1870) برای تقسیم امپراتوری عثمانی بعد از جنگ جهانی اول منعقد شد.
[5]. فرهنگ جامع فلسطین، صفاتاج مجید، انتشارات تجسم اخلاق،1386، ج 3، ص 372-373
[6]. روز بیستم آوریل 1936 و در پی شهادت شیخ عزالدین قسام تحصنی عمومی در فلسطین شکل گرفت. سراسر فلسطین در اعتصاب فرورفت، تمام‌کارهای تجاری صنعتی فرهنگی و... تعطیل شد، دریانوردان و رانندگان دست به اعتصاب زدند و وضع آمدورفت را مختل کردند. وکلای دادگستری در غیر از مرافعات ملی شرکت نمی‌کردند حتی زندانیان محکوم‌به کار هم‌دست از کار کشیدند.
[7]. سرگذشت فلسطین، اکرم زعیتر، مترجم هاشمی رفسنجانی، اکبر، بوستان کتاب،1382، ص 186-193