تفاوت روشن شرک و توسل به اولیای الهی
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ همانطور که میدانید وهابیون شیعه را به علت توسل به اولیای الهی (که در قید حیات دنیوی نیستند) به شرک متهم میکنند. اما این جاهلان از این نکته غافلاند که اگر بخواهيم در يك كلام نگاه موحد را از مشرك نسبت به دخالت اسباب و وسايل در امور هستى نشان دهيم، كلام حضرت ابراهيم كه پرچمدار توحيد و الگوى موحدان است، هدايتگر ماست.
ارزيابى و شرح:
جان كلام در تفاوت اساسى ديدگاه موحد با مشرك در اين كلام از حضرت ابراهيم است كه به آزر خطاب مىكند و مىفرمايد: «لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَ ما أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ [ممتحنه/ 4] همانا براى تو از خدا طلب مغفرت خواهم كرد و من مالك هيچ چيزى براى تو از ناحيه خدا نيستم». در اين جا ابراهيم مىفرمايد: من براى تو استغفار مىكنم يعنى: براى تو واسطه مىشوم اما بر اين نكته تأكيد مىكند كه: «من هيچ چيز را از خدا مالك نيستم» همه چيز از اوست و به اذن اوست (اگر خدا بخواهد استغفار من را مىپذيرد وإلّا هيچ راهى نيست). دقيقاً اين نقطه فارق بين ديدگاه موحد با مشرك است. مشرك چنين مىپنداشت كه بتها او به طور مستقل در امور هستى دخالت دارند، خلق میکنند و..
قرآن در این باره میفرماید: «أَمِ اتخَّذُواْ ءَالِهَةً مِّنَ الْأَرْضِ هُمْ يُنشِرُون [انبیاء/21] آيا آنها خدايانى از زمين برگزيدند كه (خلق مىكنند و) منتشر مىسازند؟ تعبير به" آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ" (خدايانى از زمين) اشاره به بتها و معبودهايى است كه مشرکان از سنگ و چوب و مانند آن مىساختند، و حاكم بر آسمانها مىپنداشتند.
اما موحد، همه اجزاى هستى را در همه ابعاد آن تحت تدبير حقتعالى مىشناسد، چون خداوند «ربّ العالمين» است و «مالك و مَلِك» همه چيز اوست قرآن مىفرمايد: «لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ [حج/64] آن چه در آسمانها و آن چه در زمين است از آنِ اوست»
در آیه دیگر كه درباره حاكميت مطلق حقتعالى بر هستى است، مىفرمايد: «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ [شوری/49] حاكميت و فرمانروايى آسمان و زمين از آن خداست» و هر گونه كه بخواهد در آنها تصرف مىكند بدون آن كه هيچ مانعى بر سر راه او باشد.
پس این وهابیون جاهل از این نکته یا غافل ماندهاند یا خود را به کج فهمی زدهاند که، بین دیدگاه موحد با مشرک زمین تا آسمان فرق میکند، موحد معتقد است که تمام امور در خلقت به فرمان خدا صورت میگیرد، (اگر دستور به توسل به اولیای الهی داریم باز برای نتیجه دادن توسل نیاز به امر و دستور خداست) اما مشرک این اعتقاد را ندارد، بلکه معتقد است بتها به طور مستقل میتوانند در عالم تصرف کنند.[1]
پینوشت:
[1]. «پاسخ به شبهات مطرح شده توسط توحيد قريشي در مورد سماع، زیارت، شفاعت اموات» و «جستجوی مدخل توسل در پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب» و «جستجوی مدخل شفاعت در پایگاه جامع فرق، ادایان و مذاهب»
افزودن نظر جدید