پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از شبهاتی که در مسئله مهدویت مطرح می‌شود، بحث طولانی شدن عمر امام عصر (علیه السلام) می‌باشد، نویسنده‌ای وهابی با بعید دانستن زنده ماندن ایشان در  بیش از هزار و صدسال، این اعتقاد شیعه  بر وجود امام را کذب می‌داند. [1]
جالب اینجاست که این نویسنده سخنی از محال بودن عمر طولانی امام به میان نیاورده، حتی جرئت چنین ادعائی را نیز نداشته است. وی دریک جا عمر طولانی امام مهدی (علیه السلام) را بعید شمرده‌است و در ادامه آن را خلاف عادت در امت اسلام دانسته‌است. روشن است که صرف بعید بودن چیزی دلیل بر محال بودن آن نیست؛ همچنان‌که به صرف اینکه عادت رایج بر این قرار گرفته که عمر انسان‌ها کوتاه باشد، نمی‌توان عمر طولانی را انکار کرد و آن را محال شمرد. به همین دلیل است که به استناد این که عادت رایج در میان انسان‌ها تولد از پدر و مادر است، نمی‌توان پدید آمدن حضرت آدم و حوا از گل را و یا تولد حضرت عیسی (علیه السلام) از مادر، بدون داشتن پدر را انکار کرد.
ممکن است گفته شود جریانات خلاف عادتی که در قرآن آمده‌است را می‌پذیریم؛ زیرا قرآن به صحت آنها گواهی داده‌است، ولی طول عمر امام مهدی (علیه السلام) چون در قرآن نیامده‌است، پذیرفتنی نیست. باز گشت این ادعا به این است که تنها معیار پذیرش یک عقیده وجود آن در قرآن است، در حالی که اگر این معیار درست باشد بسیار از اعتقادات اهل سنت که ریشه در قرآن ندارد، اثبات شدنی نخواهد بود.
این نویسنده به روایاتی از اهل سنت اسناد می‌کند که: عمر مردم مسلمان را میان شصت تا هفتاد بیان می‌کند. باید گفت: اولاً اگر شیعه این روایت و امثال آن را قبول داشت، هرگز به طولانی بودن عمر امام مهدی (علیه السلام) اعتقاد نداشت، گویا نویسنده مذکور توقع دارد شیعه، روایات اهل سنت را معیار اعتقادات خود قرار دهد، مضاف بر این که این نویسنده در کتاب خود ملتزم شده که در نقد اعتقادات شیعیان، جز از مقبولات شیعه بهره نگیرد. از این رو استناد به روایات اهل سنت وجهی ندارد.
ثانیاً اگر این نویسنده یک‌بار روایت را تا آخر به دقت مطالعه می‌کرد، آن را در تعارض با عمر طولانی داشتن نمی‌دید؛ زیرا در پایان حدیث تصریح شده‌است که: «اقلهم من یجوز ذالک» یعنی در قیاس با کسانی که عمری تا هفتاد سال دارند تعداد کمی هم عمری بیشتر از هفتاد دارند. بنابراین، این روایت تنها عمرهای بیش از هفتاد را نفی نکرده، بلکه به صراحت از وجود و امکان آن سخن گفته است، پس امام مهدی (علیه السلام) می‌تواند یکی از مصادیق عمر بیش از هفتاد سال باشد.
این را هم باید اضافه کرد؛ این نویسنده خبط بزرگی، مرتکب شده‌است؛ که آن ادعا اوست، مبنی به راین که: در اسلام، عمر هیچ کس به صد و بیست سال نرسید است زیرا در منابع اهل سنت نام ده‌ها نفر که در عصر اسلام متولد شده‌اند و بیش از صد و بیست سال عمر کرده‌اند وجود دارد. به عنوان نمونه عبدالملک بن عمیر بن سویر 163 عمر کرده، [2] معروف بن عبدالله الخیاط 160 سال، [3] سنان بن یزید 126 سال، [4] و بسیار دیگر که در کتب اهل سنت موجود است.

پی‌نوشت‌:

[1]. اصول مذهب شیعه، القفاری، انتشارات دارالرضاء، ص 1052-1058
[2]. الوافی بالوفیات، صفدی، بیروت، داراحیاء التراث العربیه، ج19، ص 124
[3]. تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ج10، ص 209
[4]. تاریخ الاسلام، ذهبی، بیروت، دارالکتب العربی، ج15، ص 298