پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آیا تمام صحابه ایمان قوی و کامل به خدا و روز قیامت داشته‌اند؟ اگر تمام صحابه این‌گونه بودند، پس احادیث حوض که در صحیح بخاری آمده و در مورد گروهی از صحابه می‌گوید: «اینان مرتد شدند، نمی‌دانی پس از تو چه کارها و بدعت‌هایی انجام دادند، پس می‌گوییم مرگ بر شما، مرگ بر شما...»[1] راجع به چه کسانی است؟ آیا اینان جزء صحابه نیستند؟!
در قیامت هنگامی‌که پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) آنان را صدا می‌زند؛ اصحاب من! ناگهان ملکی می‌آید و دست آنان را می‌گیرد و به سوی جهنم می‌برد و به پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) عرض می‌کند: «نمی‌دانی اینان بعد از تو چه کردند؟ این‌ها از روزی که از آنان جدا شدی، مرتد شدند».[2]
آیا همه‌ی صحابه پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) برترین الگوهای تاریخی هستند؟ اگر اینگونه بود؛
- پس چرا معاویه شراب می‌خورد و شراب وارد شام می‌کرد؟[3] در حالی‌که پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «خداوند شراب‌خوار را لعنت می‌کند».[4]
- چرا عمرو بن عاص برای نجات از شمشیر حضرت علی (علیه السلام) و رهایی از مرگ، کشف عورت کرد؟[5]
- چرا بسر بن ارطاة، زنان مسلمان را به اسارت گرفت و ساق پای آنان را برای جلب مشتری برهنه کرد؟[6]
- چرا مغیرة بن شعبه در زمان استانداری خود، با ام‌جمیل زنا کرد[7] و معاملات حرام انجام داد و خلیفه دوم او را نفرین کرد؟!
- چرا خالد بن ولید به طائفه مالک بن نویرة یورش برد و پس از کشتن او با همسرش همبستر شد و جمعی از طایفه مالک را زنده زنده، آتش زد؟[8]
- چرا بعضی از صحابه که در جنگ کشته شدند، پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) بر بدن آن‌ها نماز نخواند؟[9]
و ده‌ها چرای دیگر، آیا این نمونه‌ها از بهترین الگوهای تاریخ‌اند؟!

پی‌نوشت:

[1]. صحيح البخاري، بخاری، ابوعبدالله محمد بن اسماعیل، دارالفكر، بیروت، لبنان 1401: ج7، ص208، کتاب الرقاق.
[2]. همان.
[3]. أنساب الأشراف، بلاذري، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، بيروت، 1394. ج5، ص137.
[4]. المعجم الكبير، طبراني‏، دار إحياء التراث العربي: ج10، ص113 و مجمع الزوائد، هيثمي، دارالكتب العلمية، بيروت، 1408. ج5، ص83.
[5]. البدایه و النهایه، ابن كثير، ابوالفداء اسماعیل بن کثیر، چاپ اول، دارإحياء التراث العربي، بيروت، ۱۴۰۸. ج4، ص23.
[6]. فتوح البلدان، بلاذري، جنة البيان العربي، مكتبة النهضة المصرية، قاهره: ج2، ص432؛ البدایه و النهایه، ابن كثير، ابوالفداء اسماعیل بن کثیر، دارإحياء التراث العربي، بيروت، ۱۴۰۸. ج7، ص93؛ تاريخ الأُمم و الملوك، طبري، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، بيروت، 1403‏. ج3، ص169؛ تاریخ دمشق، ابن‌عساكر، دارالفكر، بيروت، 1415: ج6، ص37؛ المستدرك على الصحيحين، حاكم نيشابوري، محمد بن عبدالله، دارالفكر، بيروت، 1422: ج3، ص448 و وفيات الأعيان، ابن‌خلكان، دارالثقافة، بیروت: ج6، ص264.
[7]. تاريخ الأُمم و الملوك، طبري، مؤسسة الأعلمي للمطبوعات، بيروت، 1403‏: ج4، ص338.
[8]. مصنف، عبدالرزاق صنعاني، المكتب الإسلامي، بيروت: ج5، ص213.
[9]. همان: ج5، ص176، حدیث 9291-9294-9296.