سوامی ساتيا سای بابا
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سوامی ساتيا سای بابا، نماد يکی از فرقههای عرفانی-وارداتی فعال و نسبتاً جذاب در ايران است که از عرفانهای هندی، خصوصاً بودا به شدت متأثر است. سای بابا، پیامبرِ دروغینِ این فرقه انحرافی، در سال 1926 در جنوب هند به دنيا آمد. برای او معجزات (تردستیهای) فراوانی ذکر کردهاند؛ از جمله خلق و ايجاد اشيايی مثل انگشتر، قرارگرفتن ميان زمين و آسمان، بهطوریکه يک متر از زمين بلند شده، در هوا معلق میماند و...
برخی از اعتقادات وی عبارت است از: تناسخ، حلول خداوند در جسم بندگان، اعتقاد به «ويشنو» از خدايان هندو، توجه به عالم درون، برابری و حقّانیت تمام ادیان و مذاهب (پلوراليسم)، پایبندی به یوگا و...
امروزه تعاليم سای بابا پهنه وسيعی از نشر کتب، مجلات، فضای مجازی و اينترنت را به خود اختصاص داده و در کشور ما نيز (خصوصاً در تهران) تبليغات وسيعی در مورد او صورت میگيرد، بهگونهای که سودای ديدار با او را در ذهن برخی از جوانان کماطلاع، ولی پرشور ميپروراند. نقدها و اشکالات فراوانی بر شخص سای بابا و فرقه انحرافیِ وی وارد است؛ از جمله: ادعای الوهیت و حلول الهی؛ ترويج فساد و فحشا و خلاف عفت و اخلاق؛ ترویج افكار و عقايد خرافی و باطل مانند تناسخ، پلورالیزم.[1]
او نیز مانند دیگر ادیان هندی به تناسخ و کارما معتقد است. هرچند تلاش دارد تعالیم خود را با خدا همراه سازد، خدایی که او میسازد مانند خدایان دیگری است که تفکرات بشری به پندار آن گرفتار است. او گاهی رفتار صحیح انسان را خدا میپندارد؛ و گاهی بر این باور است که انسانها خود خدای خویش اند.
از دیگر تعالیم او توجه به عالم درون است. وی بر این باور است که اگر بر ذهن خود چیره شویم و درون خویش را به تسخیر درآوریم میتوانیم کوهها را نیز به حرکت واداریم.[2] «زمانی كه انسان میميرد و در كل محو نمیشود، يعنی به نيروانا نمیرسد، در بهترين حالت مابين زمين و آسمان «بهشت» سرگردان میماند. او برای مدّتی كه شايسته آن است در آنجا میماند و سپس دوباره به زمين فرود میآيد تا بار ديگر برای رستگاری بكوشد».[3]
پینوشت:
[1]. سای بابا معنویت مخملین، مشکانی، عباسعلی و عبدالحسین،مجله معرفت، ش161، 1390، ص 61-82.
[2]. تعلیمات ساتیا سای بابا، سای بابا، چاپ اول تعالیم حق، 1383، ص 26.
[3]. گیتای جدید، سای بابا، گیتای جدید، چاپ اول آویژه، 1382، ص191.
برای اطلاعات بیشتر بنگرید به: فرجام من و تو، عبدالحسین مشکانی سبزواری، قم، نشر صهبای یقین، ص 91.
افزودن نظر جدید