پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب_ به جز آنتوان لاوی که پایه‌گذار فرقه سیطنیسم است، چهره‌های دیگری نیز در اداره و نشر تفکرات این فرقه ایفای نقش کرده‌اند. از جمله آن‌ها:

- دیان هگارتی: متولد دهم جولای 1942 است. شاید علاقه او به امور جادوگری باعث شد در سال 1960 با آنتوان لاوی، آشنا شود. آشنایی او با لاوی سبب شد که همسر اول لاوی، کارول لنسینگ، از وی جدا شد. لاوی و هگارتی هیچ‌گاه با یکدیگر ازدواج نکردند ولی با این حال دومین دختر لاوی به نام زینا لاوی در سال 1963 از وی متولد شد. هنگامی که آنتوان لاوی در سال 1966 فرقه سیطنیسم را پایه‌گذاری کرد، نام هگارتی به عنوان یکی از اعضای هیئت مؤسس کلیسای شیطان ثبت شد و حدود بیست سال به عنوان کشیشه اعظم این کلیسا فعالیت نمود. وی در ویراستاری سه کتاب اول آنتوان لاوی به او کمک کرد. در سال 1986 به علت اختلاف وی با لاوی، (که احتمالا به دلیل دل‌بستگی لاوی به بلانچ بارتون بود) علیه وی در دادگاه شکایت کرد. دادگاه نیز در سال 1991 مالکیت لاوی را از خانه سیاه، که در آن زمان به عنوان کلیسای شیطان مورد استفاده قرار می‌گرفت، سلب نمود و آن را به عنوان مهریه به هگارتی منتقل کرد؛ اما به لاوی اجازه داده شد تا هنگامی‌که زنده است در آن خانه زندگی کند.

- بلانچ بارتون: متولد دوم اکتبر 1959 در شهر سن‌دیاگو ایالت کالیفرنیا، تحصیلات خود را در رشته ادبیات و روزنامه‌نگاری در دانشگاه ردلندز گذراند. وی پس از جدایی آنتوان لاوی از دیان هگارتی با وی ازدواج کرد. بارتون پس از مرگ لاوی ریاست کلیسای شیطان را بر عهده گرفت. در سال 2001 پیتر گیلمور به نام پگی نادرامیا را به عنوان کشیشه اعظم این کلیسا نصب کرد و خودش که تا پیش از آن کشیشه اعظم بود، جایگاه نادرمیا را در گروه شورای 9 نفره بر عهده گرفت. تنها فرزند او، پسر آنتوان لاوی، به نام سیطن سرکیس لاوی است که در سال 1993 متولد شد. بلانچ بارتون مؤلف دو کتاب است: «زندگی اسرار آمیز یک شیطان‌گرا» (1990) درباره زندگی‌نامه آنتوان لاوی. و کتاب «کلیسای شیطان» (1990) با موضوع تاریخچه کلیسای شیطان و مذاهب شیطانی.

- پیتر هوارد گیلمور: نویسنده و از اعضای با سابقه کلیسای شیطان، متولد شهر نیویورک است. آن‌گونه که خودش می‌گوید: «در سیزده سالگی، کتاب انجیل شیطانی آنتوان لاوی را به طور کامل خواندم و کلیسای شیطان را به‌صورت انگیزه قوی فلسفی در زندگی خود یافتم.» او پس از عضویت در کلیسای شیطان، در زمان کوتاهی به درجات بالای کلیسای دست یافت و در سال 1989 به همراه همسرش نادرامیا مجله شیطان‌گرایی شعله سیاه را منتشر کرد. در سال 1997 رهبری یک گروه با عنوان Manin Black  را بر عهده گرفت. خانم بلانچ بارتون که پس از مرگ آنتوان لاوی ریاست کلیسای شیطان را برعهده گرفته بود. در ماه می سال 2001 پیتر گیلمور را به عنوان کشیش اعظم کلیسای شیطان منصوب کرد و بدین ترتیب وی در بالاترین جایگاه مدیریتی کلیسای شیطان قرار گرفت. پس از آن بود که گیلمور به عنوان نمایندۀ کلیسای شیطان و فرقه سیطنیسم در رسانه‌ها حضور فعالی پیدا کرد. از میان انبوه مصاحبه‌هایی که وی با رسانه‌ها و مطبوعات مختلف داشته می‌توان به مصاحبه با شبکه‌های بی‌بی‌سی، سی‌بی‌اس، هیستوری چنل و... اشاره کرد. گیلمور هم‌اکنون مدیریت سایت رسمی کلیسای شیطان را برعهده دارد و مقالات زیادی در این سایت منتشر نمود است. در جشن والپورگیناخت سال 2007 تعدادی از این مقالات را به همراه برخی از آیین‌ها و مراسم شیطان‌گرایی با عنوان کتاب مقدس شیطانی منتشر کرد. مقالات وی در این کتاب منحصر به دیدگاه‌های شیطان‌گرایی نیست، بلکه بعضا موضوعات سیاسی و اجتماعی نیز در آن‌ها یافت می‌شود. یکی از مقالات او درباره فرقه سیطنیسم نیز در دایرةالمعارف دین و طبیعت منتشر شده است. او همچنین مقدمه‌ای بر یکی از نسخه‌های انجیل شیطانی آنتوان لاوی نوشته است.

- پگی نادرامیا: از اعضای باسابقه کلیسای شیطان است. در سال 2002 بلانچ بارتون وی را به عنوان کشیشه اعظم کلیسای شیطان منصوب کرد. او هم‌اکنون به عنوان ویراستار برای برخی مجلات کار می‌کند و علاوه بر آن در شرکت انتشاراتی با عنوان آشپزخانه جهنم مشغول فعالیت است. افراد بسیار دیگری نیز که غالبا درجات سوم به بعد را در کلیسای شیطان به دست آورده‌اند، با راه‌اندازی گروه‌های مختلف و اجرای همایش‌های گوناگون و اداره سایت‌های اینترنتی مختلف، اقدام به ترویج تفکرات شیطان‌گرایی می‌کنند.

پی‌نوشت:

[1]. این مجله به صورت سالانه و طی 16 شماره تا سال 2005 به چاپ می‌رسید؛ ولی پس‌از آن به صورت کتاب و بدون دورۀ زمانی معین منتشر می‌شود.
[2]. امتیاز چاپ و نشر غالب محصولات و کتاب‌های شیطانی از جمله کتاب‌های آنتوان لاوی به نام این شرکت می‌باشد.
[3]. بی‌نقاب، حسین عرب، نشر صهبای یقین، 1393، ص 110.