پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به خوبی مشاهده می‌گردد از شاخصه‌ها و راه‌کارهای وهّابیت در تخریب عزاداری باشکوه شیعیان در روز عاشورا و تحت شعاع قرار دادن آن، طرح موضوع روزه‌داری و توصیه موکّد بر این کار در این روز است. چنان که در کنار تشویق و ترغیب‌هایشان به هدیه دادن و شادی در روز عاشورا، به روزه‌داری در این روز نیز تشویق می‌کنند:

- فتوای مفتی اعظم سعودی در فضیلت روزه‌داری روز عاشورا؛ عبدالعزیز آل‌ شیخ، مفتی اعظم عربستان سعودی در بیانیه‌‌ای مسلمانان را به روزه گرفتن در روز عاشورا ترغیب می‌نماید، خبرگزاری عربستان سعودی در بیانیه‌ای از سوی عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد آل‌ شیخ اعلام کرد: «... از پیامبر روایت شده که روز عاشورا را روزه گرفته و مردم را نیز به روزه گرفتن در این روز تشویق و ترغیب نموده است؛ چون عاشورا روزی است که خداوند، موسی و قومش را نجات بخشید و فرعون و قومش را هلاک ساخت. از این رو، بر هر زن و مرد مسلمانی مستحب است که روز دهم از ماه محرم را به پاس شکرگزاری از خداوند روزه بدارد و بهتر است که روز پیش و پس از آن را نیز روزه بدارد! با توجه به این که ما ذیحجه‌ی امسال (1422ه.ق) کامل و روز دوشنبه، اوّل محرم می‌باشد، بهتر است دو روز دهم و یازدهم محرّم را روزه بدارند.»[1]

- گفتاری در سایت حوزه علمیه اهل‌سنت زاهدان؛ نمونۀ دیگر، در سایت رسمی حوزه علمیه اهل‌سنت زاهدان، با نام «سنی آنلاین» است که با قلم ابوخالد چنین آمده: با توجه به جایگاه روز عاشورا، در مورد روزۀ آن، در سنت پیامبر تاکید بسیار شده و آن حضرت، امت را تشویق به روزه گرفتن در این روزه نموده‌اند. روایتی از حضرت عبدالله بن عباس در بخاری نقل شده که می‌فرماید: «هنگامی که پیامبر به مدینه تشریف آورد، یهودیان را دید که در روز عاشورا روزه می‌گیرند، آن حضرت فرمود: [فلسفه] این کار چیست؟ [یهودیان] گفتند: این روز مبارکی است، در این روز خداوند متعال، بنی‌اسرائیل را از دشمنشان نجات داد و حضرت موسی این روز را روزه می‌گرفت. حضرت فرمود: من از شما به موسی سزاوارتر هستم. لذا آن حضرت آن روز را روزه گرفتند و دستور به روزه آن روز دادند.» روایت دیگری از ابن عباس نقل شده که پیامبر فرمود: «صوموا یوم عاشوراء و خالفوا فیه الیهود، صوموا قبله یوما و بعد یوما؛ روز عاشورا روزه بگیرید و با یهودیان مخالفت کنید؛ به این صورت که روز پیشین و پس از آن را نیز روزه بگیرید.»

- گفتار رئیس فرقه گیلانیه از بزرگان صوفیه اهل‌سنت؛ شیخ عبدالقادر گیلانی، از علمای اهل‌سنت و بزرگان صوفیه که با القابی همچون «قطب یزدانی» و «غوث همدانی» از او یاد می‌کنند و بر قبر وی گنبد و بارگاهی در بغداد ساخته و آن‌جا را زیارتگاه خود قرار داده و از او حاجت می‌خواهند، می‌گوید: «برخی (از شیعیان) به اهل‌سنت که این روز بزرگ (روز عاشورا) را روزه می‌گیرند اشکال کرده و می‌گویند: چرا این روز را روزه می‌گیرید و این کار، صحیح نیست؛ چون در این روز حسین بن علی به شهادت رسیده و سزاوار است روز مصیبت مسلمانان باشد و شما که اهل‌سنت هستید، چرا این روز را روز شادی و سرور قرار داده‌اید و مردم را به برپایی مجالس شادی و پوشیدن لباس نو و خوردن غذاهای متناسب عید دعوت می‌کنید...؟» آن‌گاه پاسخ می‌دهد: «اشکال کننده (شیعیان) به اشتباه رفته و اعتقاد زشت و باطلی دارند، چرا که خداوند متعال شهادت را در بهترین، با شرافت‌ترین و بزرگ‌ترین روزها برای سبط پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برگزیده تا او را درجات و کرامت بیشتری بخشد [پس باید از این بابت شادمان و مسرور باشیم] و اگر بنا باشد روزی را روز عزا و ماتم قرار دهیم، شایسته‌تر آن است که روز دوشنبه که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و ابوبکر از دنیا رفته‌اند را روز عزا و ماتم قرار دهیم...؛ پس روز عاشورا روز مصیبت نیست، بلکه اگر این روز به عنوان روز شادمانی و سرور گرفته شود شایسته‌تر است.»[2]

پاسخ نقضی:

بهترین پاسخ نقضی برای این‌گونه سخنان، همان است که برخی از علمای اهل‌سنت و مورد قبول وهابیت بیان داشته‌اند؛ به عنوان نمونه ابوالفرج بن جوزی حنبلی، می‌نویسد: «این کارها (روزه گرفتن و برگزاری جشن و سرور در عاشورا) را گروهی از ناصبیان (دشمنان اهل‌بیت علیهم السّلام) انجام می‌دهند تا بدین واسطه شیعیان را آزار دهند تا جایی که در راستای این هدفشان به جعل احادیث رو می‌آورند.»[3] 2. مناوی یکی دیگر از دانشمندان اهل‌سنت در ردّ این دید‌گاه به نقل از مجدالدین فیروزآبادی (صاحب قاموس) می‌نویسد: «آنچه در فضیلت روزه‌ی روز عاشورا و نماز، انفاق، خضاب کردن، روغن زدن و سرمه کشیدن در آن روز بیان شده، بدعتی است از بدعت‌های قاتلان امام حسین (رضی الله عنه) و سرمه کشیدن در روز عاشورا نشانه‌ای است بر دشمنی با اهل‌بیت (علیهم السّلام) که ترک آن واجب است.»[4] از همه مهم‌تر اظهار نظر ابن‌کثیر دمشقی وهّابی و شاگرد اوّل مکتب ابن‌تیمیه و مروّج افکار وی می‌باشد که در این مورد نتوانسته حقیقت را کتمان کند به همین‌رو، بر خلاف همیشه در اظهار نظری منصفانه گفته: «نواصب اهل‌شام برای مخالفت و دشمنی با رافضه یعنی شیعیان، در روز عاشورا کارهایی از جمله پخت و پز، غسل و استحمام، استعمال بوی خوش، پوشیدن لباس‌های فاخر و زیبا را انجام داده‌اند و این روز را روز شادی و سرور و با این کار دشمنی و مخالفت خود با روافض (شیعیان) را نشان داده‌اند.»[5] یکی دیگر از پاسخ‌های نقضی بسیار خوب برای برای این شبهه، متن زیر است که تیر خلاص را به کسانی زده که روز عاشورا را برای روزه گرفتن و کارهایی از این قبیل انتخاب می‌کنند: «بزرگان علم حدیث گفته‌اند فضایلی که درباره‌ی روز عاشورا همچون استحباب روزه گرفتن در این روز، فضیلت خاص برای نماز در این روز، انفاق کردن، خضاب کردن، روغن زدن موها، سرمه کشیدن، پختنی‌های مخصوص و موارد دیگر از این قبیل وارد شده، همه‌ی آنها افتراهایی است که از سوی قاتلان امام حسین (علیه السّلام) ساخته و جعل شده است.[6]

پی‌نوشت:

[1]. الانتصار، العاملی، دار السیرة، بیروت، ج 9، ص 302.
[2]. غنیة الطالبین، به نقل از نفحات الأزهار، سید علی الحسینی المیلانی، ج 4، ص 244.
[3]. الموضوعات، أبوالفرج عبد الرحمن بن علی بن محمد القرشی، دار الکتب العلمیه، بیروت، ج 2، ص 112.
[4]. فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، عبد الرؤوف المناوی، المکتبة التجاریة الکبری، مصر، ج 6، ص 236.
[5]. البدایة و النهایة، أبوالفداء، مکتبة المعارف، بیروت، ج 8، ص 202.
[6]. کشف الخفاء، إسماعیل بن محمد العجلونی الجراحی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ج 2، ص 566.