پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در کتاب مقدس آمده است:‌ «پس عيسی از آنجا بيرون شده، به ديار صُور و صيدون رفت. ناگاه زن كنعانيه از آن حدود بيرون آمده، فريادكنان وی را گفت: «خداوندا، پسر داودا، بر من رحم كن زيرا دختر من سخت ديوانه است». ليكن هيچ جوابش نداد تا شاگردان او پيش آمده، خواهش نمودند كه او را مرخّص فرمای زيرا در عقب ما شورش می‌کند. او در جواب گفت: «فرستاده نشده‌ام مگر به جهت گوسفندان گمشده بنی‌اسرائيل». پس آن زن آمده، او را پرستش كرده، گفت: «خداوندا مرا ياری كن». در جواب گفت: «نان فرزندان را گرفتن و نزد سگان انداختن جايز نيست».[1]

چند مطلب:

طبق این فراز انجیل، حضرت عیسی چندان هم مهربان نبوده است؛ چرا که شفا دادن برای حضرت عیسی هزینه‌ای نداشته است ولی حضرت عیسی حتی بعد از اصرار حواریون، با تعبیر زشت «سگ» زن را از خود دور می‌کند. حضرت عیسی در این فراز رسالت خود را مخصوص بنی‌اسرائیل می‌داند؛ چرا که می‌فرماید: «فرستاده نشده‌ام مگر به جهت گوسفندان گمشده بنی‌اسرائيل». حتی حضرت وقتی می‌خواهد به جانشین خود، پطرس، وصیت کند، او را برای گوسفندان بنی‌اسرائیل منصوب می‌کند نه مردم جهان: «بعد از صبحانه، عيسى به شمعون پطرس گفت: «اى شمعون پسر يونا، آيا مرا بيش از این‌ها محبت مى‏‌نمايى؟» پطرس جواب داد: «آرى اى خداوند [ارباب]، تو مى‏‌دانى كه تو را دوست دارم»، عيسى گفت: «پس به گوسفندان من خوراك بده». بار دوم پرسيد: «اى شمعون پسر يونا، آيا مرا محبت مى‏‌نمايى؟» پطرس پاسخ داد: «اى خداوند، تو مى‏‌دانى كه تو را دوست دارم». عيسى به او گفت: «پس، از گوسفندان من پاسدارى كن».[2]

در این فراز‌ها حرفی از امت‌های دیگر نیست. از این جهت تبلیغ و تبشیر مسیحیت در میان دیگر اقوام جایی ندارد و فقط باید بین بنی‌اسرائیل مسیحیت را تبلیغ کرد. اما ظهور پولس و اختلافات وی با پطرس، موجب گردید که در رویکرد تبشیری تغییراتی ایجاد شود. در رساله پولس به غلاطیان وی می‌گوید: «اما چون پطرس به انطاکیه آمد، او را روبه‌رو مخالفت نمودم؛ زیرا که مستوجب ملامت بوده».[3] در جای دیگر، پطرس را به نفاق متهم می‌کند: «و سایر یهودیان هم با وی نفاق کردند، به حدی که برنابا نیز در نفاق ایشان گرفتار شده».[4] اختلاف بین پولس و پطرس بر سر مسئله شریعت، کار را بدان جا رساند که پولس پذیرفت که عیسی (عیه السلام) به پطرس مأموریت داده است تا در میان یهودیان به تبلیغ بپردازد و مأموریت تبلیغ بین غیر یهودیان را به وی واگذار کرده است.

در رساله به غلاطیان پولس می‌گوید: «بلکه آن‌ها به این حقیقت پی بردند که خدا مرا مأمور اعلام انجیل به غیر یهودیان ساخته است. همان‌طوری که وظیفه اعلام انجیل به یهودیان را به پطرس محول کرده بود؛ زیرا همان خدایی که قدرت داد تا رسول غیر یهودیان باشم، به پطرس نیز قدرت بخشید تا او رسول یهودیان باشد.»[5] طبق این بیان، روشن می‌گردد که دامنه فعالیت تبشیری پطرس قوم بنی‌اسرائیل بوده است. اما پولس چون در میان یهودیان جایگاهی نداشت،‌ تبلیغ مسیحیت را در میان غیر یهودیان گسترش داد.

پی‌نوشت:

[1] . انجیل متی 15، 21-26.
[2] . انجيل يوحنا، ۲۱: ۱۵ ـ ۱۷.
[3] . غلاطیان 2: 11.
[4] . غلاطیان 2: 13.
[5] . رساله پولس به غلاطیان 2: 7-8.