پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دامیانو(عباس) دی پالما از نحوه تشرفش به اسلام سخن می‌گوید: «یادم می‌آید اولین باری که قرآن خواندم، خیلی مرا مجذوب کرد. در عین سادگی به سؤالات اصلی زندگی جواب می‌داد. قرآن کریم برخلاف کتاب‌های دیگر برای همه مردم مفید و دارای برنامه است. در عین سادگی پیام عمیقی را به انسان منتقل می‌کند و بسیار جذاب است و در زندگی انسان خود به خود تأثیر بسیار خوبی دارد. برای من این موضوع بسیار مهم بود».

مادر دامیانو می‌گوید: «دامیانو از ابتدا پسر کنجکاو و علاقمندی بود. علاقه خاصی به تاریخ داشت و کتب مختلف را مطالعه می‌کرد. به موسیقی علاقه داشت و با دوستانش به کلاس موسیقی می‌رفت. علاقه زیادی ورزش داشت و در آن موفق بود. از میان این علایق شخصی، او راه زندگی خود را انتخاب کرد». دامیانو می‌گوید: «اسم من دامیانو بود اما بعد از مسلمان شدن، اسمم را به عباس تغییر دادم چون حادثه کربلا و شخصیت حضرت عباس خیلی مرا تحت تأثیر قرار داد. چه عالی است که من بتوانم ذره‌ای مانند حضرت عباس باشم».

حرف‌های شیخ عباس بسیار ساده است. جان کلام او این است که روزبه(سلمان) فارسی، نور ایمان به قلبش تابید و از زمره «منّا اهل‌البیت» شد اما ابولهب قریشی، عموی پیامبر مشمول آیه «تبت یدا». او می‌داند که حقیقت شیعه شدن «منا اهل‌البیت»‌ شدن است و ملیت و قوم در این مکتب مهم نیست. باید به اهل بیت پیامبر (علیهم السلام) که بری از هرگونه آلودگی هستند، متوسل شد و به سعادت حقیقی دست یافت.

برای دیدن فیلم سخنان وی، کلیک کنید.