پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از جمله شبهاتی که پیروان وهابیت در مبحث اهل‌بیت به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که صحبت کردن فرشته با دخت گرامی پیامبر، حضرت فاطمه زهرا ( علیها السّلام ) چگونه قابل توجیه است؟

پاسخ:

صحبت کردن فرشته وحی و یا دیگر فرشتگان اختصاص به انبیاء و اولیا ندارد بلکه فرشتگان با انسان‌های والا هر چند نبی نباشند سخن می‌گویند و آن گروهی را که فرشتگان با آنان صحبت می‌کنند، محدّث می‌نامند.

شخص محدّث از نظر کمال باید به رتبه‌ای برسد که بتواند اصوات برزخی را که در این جهان است با گوش دنیوی خود بشنود، اغلب انسان‌ها به خاطر نداشتن این توانمندی، قادر به دیدن و یا شنیدن آنها نیستند، امّا گروهی که از نردبان کمال و فضیلت بالا رفته‌اند، می‌توانند این اصوات و صور برزخی را درک کنند، تا آنجا که فرشتگان می‌توانند با آنها صحبت کنند.

از این جهت در روایات، دخت گرامی پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) محدّثه معرفی شده که خود حاکی از کمال برتر است.[1]

افراد کوته نظر، صحبت کردن فرشته با غیر پیامبران را دور از واقعیت می‌شمارند، درحالی که قرآن یادآور صحبت کردن فرشته با مادر مسیح، حضرت مریم است، آنجا که می‌فرماید:

« و اذ قالت الملائکه یا مریم أنّ الله اصطفاک و طهرّک واصطفاک علی نساء العالمین ». [ نساء / 42 ] « آنگاه که ملائکه به مریم گفتند: خدا تو را برگزیده و از آلودگی پاک کرده و تو را بر زنان جهان برتری بخشیده است ».  

صحبت کردن فرشتگان با فرد، نشانۀ نبوت و رسالت او نیست، بلکه نشانۀ ارتقای آن فرد به درجه کمال است که به او توان شنیدن صدای فرشتگان را می‌دهد.

از طرفی، قرآن کریم، صحبت کردن فرشتگان را با همسر حضرت ابراهیم، هاجر یادآور می‌شود و می‌فرماید: « قالوا أتعجبین من أمر الله رحمت الله و برکاته علیکم أهل البیت انّه حمید مجید ». [ هود / 73 ]
« آیا از فرمان و ارادۀ خدا در شگفت هستی، رحمت و برکات او بر شما خاندان ( نبوت ) باد . . . ».

و امّا نکته‌ای که اینجا باقی می‌ماند این است که عصر نبوت و رسالت، عصر رهبری انسان‌ها از طریق وحی تشریعی است و پس از رسول خاتم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) نبی و رسولی نخواهد آمد، ولی هرگز باب فتوحات غیبی و شکوفایی معرفتی انسان به روی او بسته نشده است، چه بسا انسان‎‌هایی با دید بزرخی و هوش برتر، آنچه را دیگران نمی‌بینند و نمی‌شنوند، ببینند و بشنوند.
قرآن مجید می‌فرماید:
« یا أیّها الّذین آمنوا إن تتقوا الله یجعل لکم فرقانا ». [ انفال / 29 ]
« ای افراد با ایمان اگر از گناه پرهیز کنید، خدا قوه و نوری به شما می‌دهد که از درون حق را از باطل جدا می‌سازید ».[2]  

منابع :

[1]. بحارالانوار: ج 43، ص 79، حدیث 66 ـ 67.
[2]. کتاب راهنمای حقیقت آیت الله شیخ جعفر سبحانی، ص 404 ـ 406.