همیشه دوست داشتم در صفی فریاد بزنم که در آن تشیع برپایه اصول عقلی تبیین میشودوبا همه مبلغین همه مذاهب بر اساس پایه وجودی علم و عقل بحث شود نه عقیده مثلا این فرد چرا در زمانی که اسیر ماست نمیتواند به حقانیت مذهبمان برسد اگر برای اوهزینه نمیکنیم تا راه را دریابد ولی برای اسارتش چنین هزینه ای از آبروی مذهبمان میدهیم؟