آبتین ساسانفر هیچ تخصصی در ترجمه اوستا و گویش گاثایی نداد. در کتاب ایشان دائماً به دانشمندان و اوستاشناسان دیگر چون هومباخ، بارتولومه و ... استناد شده است. ایشان در موارد زیاد مرتکب خیانت در ترجمه شده اند. برای مثال در موضو گئوش اوروان، اقرار می‌کند که این واژه در لغت به معنی روان گاو است، و اقرار می‌کند که زرتشت اهورامزدا را واسطه قرار داد تا به روان گاو برسد، اما می‌گوید که چون این ترجمه لغوی معنی خردمندانه ای به ما نمی‌دهد، پس باید به گونه ای ترجمه کنیم که خردمندانه شود. یعنی ایشان تلاش میکند که از گاتها محتوایی خرمندانه بسازد و هرجا برایشان ضرر دارد معانی را تغییر دادند. همینطور در موضوع مزدخواهی زرتشت که از مردم شتر و گاو درخواست کرد ایشان معنی را به طور کلی تغییر داد. ایشان نه تنها تخصصی ندارند، بلکه بسیار متعصبانه و لجبازانه رفتار می‌کنند. مطالعه کتاب ایشان و تحلیل نوشته‌های ایشان بسیاری از چیزها را روشن می‌کند.