پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مبشران مسیحی به هدف جذب حداکثری افراد به مسیحیت و سرپوش گذاشتن بر روی جنایات کلیسا در طول تاریخ، سعی می‌کنند با تبلیغات دروغ علیه دین اسلام و تخریب چهره‌ی نبیّ گرامی (صلی الله علیه و آله و سلّم) مخاطبین را نسبت به اسلام، بدبین کرده و در مقابل، چهره‌ای غیرواقعی را از دین خود ترسیم می‌کنند که مناسب سلیقه‌ی افراد سطحی‌نگر باشد. آن‌ها جنگ‌های پیامبران کتاب مقدس خود را نادیده گرفته ولی جنگ‌های پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) با کفار را خشونت تلقّی می‌کنند. متأسفانه افراد بی اطلاع از آیین مسحیت که توان تشخیص مغالطات آنها را ندارند، فریب شبهاتشان را خورده و بدون هیچ‌گونه تحقیقی سخنان آنها را قبول می‌کنند.

مبشران، به هنگام سخن از دینشان، طوری از آن سخن به میان می‌آورند که گویی کتاب مقدسشان هیچ‌گونه حکمی از جنگ و جهاد را بیان نکرده‌است و فقط به آنها دستور داده تا با تمام انسان‌ها، مسیحی و غیر مسیحی، مؤمن و کافر، عادل و ظالم، جنگ‌طلب و صلح‌جو به یک چشم نگاه کرده، به همه‌ی آن‌ها محبت کرده و در مقابل ظلم آنها سر تسلیم فرود آورده و هرچه گفتند را تأیید و هرچه طلب کردند را به آن‌ها تسلیم کنند! در صورتی‌که حضرت عیسی(علیه السلام) می‌فرماید: «گمان مبرید که آمده‌ام تا سلامتی بر زمین بگذارم. نیامده‌ام تا سلامتی  بگذارم، بلکه شمشیر را. زیرا که آمده‌ام تا مرد را از پدر خود و دختر را از مادر خویش و عروس را از مادرشوهرش جدا سازم. و دشمنان شخص، اهل خانه‌ی او خواهند بود».[1]

اگر چه حضرت عیسی (علیه‌السلام) در طول سه سال نبوّتی که داشتند زمینه‌ای برای قیام مسلحانه برایشان پیش نیامد، ولی اینگونه هم نیست که مبشران مسیحی، از ایشان یک چهره‌ی کاملا محافظه‌کار و ظلم‌پذیر به تصویر می‌کشند. ایشان پس از اینکه با اقتدار وارد معبد شدند، همه‌ی کسانی‌که مشغول خرید و فروش بودند را بیرون کرده و تخت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و میزهای کبوترفروشان را واژگون ساختند[2] و در ادامه که کاهنان، تصمیم گرفتند او را دستگیر کنند، به شاگردان خود گفت: «لیکن الآن هر که کیسه دارد، آن را بردارد و همچنین توشه‌دان را و کسی که شمشیر ندارد جامه خود را فروخته، آن را بخرد».[3]

خدای کتاب مقدس آن‌ها حتی فرمان قتل زنان، کودکان، و حیوانات را صادر می‌کند: «پس الان برو و عمالیق را شکست داده، جمیع مایملک ایشان را بالکل نابود ساز، و بر ایشان شفقت مفرما بلکه مرد و زن و طفل و شیرخواره و گاو و گوسفند و شتر و الاغ را بکش.»[4] و حال آنکه، محبت به شیرخواره را هر عقل و فطرت پاکی می‌پذیرد و حتی اگر پدر آن طفل، دشمن شماست، اذیت و آزار او جایز نمی‌باشد چه رسد به اینکه او را به قتل برسانی!

پی‌نوشت:

[1]. ترجمه‌ی قدیم، متی 10: 34- 36.
[2]. ر.ک: ترجمه‌ی قدیم، متی، 21: 12.
[3]. ترجمه‌ی قدیم، لوقا 22: 36.
[4]. ترجمه‌ی قدیم، اول سموئیل 15: 3.