پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیون با هر پديده علمی و حتی تكنولوژی، مخالف هستند و استفاده از این ابزارها را بدعت می‌دانند. بنابر اعتقادات مضحک آنان هر چیزی که در زمان رسول‌ خدا (صلی الله علیه و آله) و در قرن اول هجری وجود نداشته و بعداً به‌وجود آمده است، به بدعت و حرمت محكوم می‌شود. به‌همین علت است که با دانش‌‌های بشری در تمامی حوزه‌ها به شدت مخالفت می‌کنند. این جاهلان حتی با علم روز دنیا هم مخالف می‌باشند و یادگیری آن را بدعت و حرام می‌دانند.[1]
تحجر و عقب‌افتادگی وهابیون به قدری است که علاوه بر بدعت دانستن تکنولوژی روز، با بسیاری از امور دیگر مخالف هستند و آن را بدعت می‌دانند. به‌عنوان مثال، رئیس این فرقه (ابن تیمیه) می‌گوید: «شستن گوشت بدعت است، چنانکه اصحاب پیامبر، در عهد پیامبر گوشت را بدون شستن می‌پختند و می‌خوردند.»[2] سفارینی حنبلی، نیز همین فتوا را در کتاب «غذا الألباب» از ابن تیمیه نقل کرده است: «أبوحارث از امام احمد بن حنبل درباره گوشتی که از قصاب خریده می‌شود، سؤال کرد، گفت: شسته می‌شود، امام شیخ ما؛ یعنی شیخ الإسلام (ابن تیمیه)، گفته است که این کار؛ یعنی شستن گوشت بدعت است.»[3]
بله! وهّابى‏‌هاى تندرو، زمانى با اين‌گونه فن‌آوری‌ها به عنوان بدعت مبارزه می‌کردند. امّا سردمداران آن‌ها سر تا قدم‌هایشان غرق در صنایع و واردات غربی شده است. اما با این‌وجود، هنوز هم با بسيارى از  تکنولوژی و اموری که ارتباطى با شرع و بدعت حرام ندارد، مبارزه مى‏‌كنند.
سؤالی كه در اين‌جا مطرح است، اين است كه چرا این بی‌مغزان به‌سوی تحجر تمايل شديدی دارند. کسانی‌که خود را اسلام‌شناس معرفی می‌کنند، ولی در واقع، در نهایت جهل و نادانی به‌سر می‌برند؟ این‌ها حتی معنای بدعت را نفهمیده‌اند، کارشان به‌جایی رسیده است که حتی در معنای بدعت هم بدعت‌گذاری می‌کنند.
وهابیون باید به این سوال پاسخ دهند که، در کدام‌یک از احادیث آمده است که استفاده از این امور بدعت است. نهایت چیزی که می‌شود گفت این است که حکم استفاده از ابزارهای به‌روز بیان نشده است و این عدم بیان موجب نمی‌شود که حکم به حرمت و بدعت کنیم. کدام عقل حکم می‌کند که مولا در برابر امری که حکم آن بیان نشده است، بنده را عقاب کند و بنده را به انجام بدعت محکوم کند؟
واقعیت این است که، بدعت به‌معناى نوآورى و اختراع در امور عرفى بدون انتساب به شرع و شريعت اشكالى ندارد، امّا بدعت به‌معناى داخل كردن چيزى كه جزء دين نيست در دين جايز نمى‌‏باشد، و متأسّفانه سلفى‏‌ها و وهّابى‏‌ها مرز اين دو را از هم‌ديگر تشخيص نمى‌‏دهند.

پی‌نوشت:

[1]. اظهار نظر وهابیون درباره درس هندسه و جغرافیا
[2]. «أکل الشوی والشریح جائز سواء غسل اللحم أو لم یغسل بل غسل لحم الذبیحة بدعة فما زال الصحابة رضی الله عنهم على عهد النبی یأخذون اللحم فیطبخونه ویأکلونه بغیر غسله». ابن تیمیه، کتب ورسائل وفتاوی شیخ الإسلام ابن تیمیة، ناشر: مکتبة ابن تیمیة، الطبعة: الثانیة. تحقیق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمی النجدی، ج 21 ص 522.
[3]. «وَسَأَلَهُ - یَعْنِی الْإِمَامَ أَحْمَدَ - رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ أَبُو الْحَارِثِ عَنْ اللَّحْمِ یُشْتَرَى مِنْ الْقَصَّابِ ، قَالَ : یُغْسَلُ ، وَقَالَ شَیْخُنَا یَعْنِی شَیْخَ الْإِسْلَامِ : بِدْعَةٌ ، یَعْنِی غَسْلَ اللَّحْمِ» السفارینی الحنبلی، غذاء الألباب شرح منظومة الأداب، ناشر : دار الکتب العلمیةـ بیروت ، الطبعة : الثانیة ، 1423هـ ـ 2002م، تحقیق: محمد عبد العزیز الخالد، ج 2، ص 135،