پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قبل از ورود به بحث مقدمه‌ای کوتاه لازم به ذکر است و آن این است که، در عصمت پیامبر اکرم هیچ شکی وجود ندارد. آیات قرآن این مطلب را ثابت می‌کند. به عنوان نمونه آیه «قُلْ أَطيعُوا الله وَ الرَّسُول [آل عمران/32]‏ بگو فرمان خدا و رسول را اطاعت كنيد» که دلالت بر عصمت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دارد. به راستی که اگر ایشان معصوم نبودند، نقض غرض پیش می‌آید، چرا که خدا به طور مطلق دستور داده است که از غیر معصوم اطاعت کنید.
به بیان دیگر: اگر رسول الله معصوم نباشد، لازم می‌آید که خداوند دستور اطاعت مطلق و بی قید و شرط از غیر معصوم را داده باشد و این امری قبیح است. نمى‏‌توان به صورت بى‏‌قيد و شرط از شخصى كه خطا و اشتباه مى‏‌كند، اطاعت و پيروى نمود.
اما ببینیم چگونه در صحیح بخاری و مسلم عصمت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) زیر سوال رفته است و چگونه انواع نسبت‌های زشت به ایشان داده شده است. متاسفانه وقتی اهل سنت، شخصیت و کتاب بخاری و مسلم را مورد تقدیس قرار می‌دهند و تمام روایاتش را بدون بررسی سند قبول می‌کنند در واقع با این طرز فکر شخصیت بالای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و بسیاری از ارزش‌های اسلامی را زیر سوال برده‌اند.
بارها در صحیحین مشاهده شده است که چه نوع اهانت‌هایی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) شده است. در این نوشتار به بررسی یکی دیگر از این اهانت‌ها می‌پردازیم و ثابت می‌کنیم که این گفتار بخاری و مسلم با شان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و عصمت ایشان مخالف است.
در صحیحین از قول عایشه وارد شده است «رسول خدا را ديدم در حالي که درب اتاق من ايستاده بود و اهل حبشه در مسجد رسول خدا با ابزار جنگی خود (دشنه) می‌رقصيدند، پيامبر مرا با عبايش پوشاند تا رقص آنان را تماشا کنم و به خاطر من آن قدر ايستاد تا اينکه من بازگشتم (از تماشای آنان سير شدم)، پس حال دخترکان کم سن و سالی را که به لهو و لعب اشتياق دارد، رعايت کنيد.»[1]
ترمذی يکي دیگر از نویسندگان کتاب‌های شش گانه اهل تسنن، اهانت به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را به اوج خود رسانده و در روایتی می‌گوید: که آن حضرت به همراه همسرش به تماشای زن رقاصه‌­ای رفت: «عايشه می‌گويد: رسول خدا (صلي الله عليه و آله) نشسته بود ناگهان همهمه و صدای بچه‌ها را شنيديم، پيامبر (صلي الله عليه و آله) برخاست، ديد زن حبشيه‌ای می‌رقصد و بچه‌ها اطراف او را گرفته‌اند، آن حضرت فرمود: ای عايشه بيا نگاه کن، من آمدم و چانه‌ام را بر شانه پيامبر (صلي الله عليه و آله) گذاشتم و از حد فاصل بين شانه و سر پيامبر (صلي الله عليه و آله)  نگاه به آن زن رقاصه می‌کردم، رسول خدا (صلي الله عليه و آله) به من فرمود: آيا (از تماشای رقص) سير شدی؟ و من می‌گفتم نه تا ببينم جايگاهم نزد آن حضرت چقدر است (چقدر به خاطر من صبر مي‌­کند) ناگهان عمر آمد، مردم از اطراف آن زن پراکنده شدند، عايشه مي‌گويد: پيامبر (صلي الله عليه و آله) فرمود: شيطان‌های انس و جن را می‌بينم که از عمر فرار می‌کنند، عايشه می‌گويد: من نيز برگشتم.[2]
با این احادیث دقت کنید. چطور ممکن است پیامبر اکرم عده‌ای رقاص را در مسجد ببیند، سکوت کند و عایشه را به دیدن آن‌ها ببرد؟ چطور ممکن است پیامبر از این عمل ناراحت نشود؟ چگونه ممکن است برترین پیامبر الهی با آن شان و عظمتش به تماشای زن رقاصه بنشیند و عمل شیطانی انجام دهد؟! ولی خلیفه دوم نه تنها اين عمل شیطانی را انجام نمی­‌دهد؛ بلکه شیطان‌های جن و انس از او فرار می­‌کنند اما از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرار نمی­‌کنند؟!
اکنون خود قضاوت کنید آیا این احادیث با عصمت و شان پیامبر سازگار است؟ آیا بهتر نیست در کتاب بخاری و مسلم (آن هم کتابی که به نظر اهل سنت تمام روایاتش مورد قبول است) و دیگر کتاب‌های اهل سنت تجدید نظر شود؟

پی‌نوشت:
[1]. مسلم، صحیح مسلم ج 2 ص 607، الناشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت، تحقیق: محمد فواد عبد الباقی.  
[2]. ترمذی، سنن ترمذی ج 13 ص 293، مصدر الكتاب : موقع وزارة الأوقاف المصرية