پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در تورات گزارشى از حكم به سوزاندن مجرمین وجود دارد. به نقل تورات، يهودا، فرزند يعقوب، حكم به سوزاندن عروسش، تامار، به سبب ارتكاب زنا می‌کند: «و بعد از سه ماه یهودا را خبر داده گفتند: عروس تو تامار زنا كرده است و اینك از زنا نیز آبستن شده. پس یهودا گفت: «وی را بیرون آرید تا سوخته شود».[1]
تورات چنين شيوه اعدامى را درباره دو جرم تجويز كرده است. اگر مردى با زنى و با مادر آن زن نزديكى كند، هر سه بايد زنده زنده سوزانده شوند: «اگر كسی زنی و مادرش را بگیرد این قباحت است. او و ایشان به آتش سوخته شوند تا در میان شما قباحتی نباشد».[2] و نيز اگر دختر كاهنى فاحشه شود بايد زنده‌ زنده سوزانده شود: «دختر هر كاهنی كه خود را به فاحشگی بی‌عصمت ساخته باشد پدر خود را بی‌عصمت كرده است. به آتش سوخته شود».[3] گاهى نيز براى تشديد مجازات، جسد پس از سنگسار سوزانده شده است: «یوشع گفت: برای چه ما را مضطرب ساختی؟ یَهُوَه امروز تو را مضطرب خواهد ساخت. پس تمامی اسرائیل او را سنگسار كردند و آن‌ها را به آتش سوزاندند و ایشان را به سنگ‌ها سنگسار كردند».[4] بعلاوه، مطابق گزارش كتاب مقدس، اين شيوه اعدام در سرزمين بابل، در ميان غیر یهودیان، مرسوم بوده است.[5]
این شیوه مجازات مجرمان مخصوص هزاران سال پیش نیست بلکه در تاریخ مسیحیت، شاهد چنین مجازات‌هایی هستیم. در اختلافات کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها در برهه‌های مختلف یکدیگر را با سوزاندن، مجازات کرده و از بین ‌برده‌اند. جهت اطلاع از جزئیات آن به مقالاتی که در همین سایت تحت عناوینی چون «اختلافات فرقه‌ای مسیحی» و «قتل‌ عام‌های مسیحی» آمده است، مراجعه کنید.
پی‌نوشت:
[1]. پیدایش 38: 24.
[2]. لاویان 20: 14.
[3]. لاویان 21: 9.
[4]. یوشع 7: 25.
[5]. دانیال 3: 6.